Berlijn dag 1 – woensdag 28 juli 2010

Berlijn, van Wannsee via Potsdamer Platz naar Brandenburger Tor en omgeving

Vanmorgen vertrok ik na een goede nachtrust en een goed ontbijt met de auto naar Wannsee, waar ik een gratis parkeerplaats vond op loopafstand van het station. Na enig geharrewar lukte het me om een City Tour Card voor 72 uur uit een kaartjesautomaat te halen, waarmee ik gratis gebruik zou kunnen maken van alle openbaar vervoer in Berlijn.

Ik koos de S-Bahn richting Potsdamer Platz. De S-Bahn is een onderdeel van Deutsche Bahn en rijdt met een soort metrotreinen in een hoge frequentie. Daarnaast rijdt in Berlijn de U-Bahn en stoppen de treinen van het Regionalverkehr op diverse stations. De City Tour Card is voor al deze vormen van openbaar vervoer geldig en daarnaast ook voor de bus en de tram.

Op Potsdamer Platz stapte ik uit om een plattegrond van het metronet te halen en bovengronds even rond te kijken naar de fantastische gebouwen die hier na de val van de muur en de Duitse eenwording gebouwd zijn. Nog steeds wordt er volop gebouwd in Berlijn en zie je op de voormalige grens tussen Oost en West nog braakliggende gebieden die vast en zeker bebouwd zullen worden.

Nieuwbouw op Potsdamer Platz, Berlijn
Nieuwbouw op Potsdamer Platz

Met de S-Bahn reed ik verder naar de halte Brandenburger Tor, waar ik uitstapte en naar boven liep. Meteen stond ik bij de beroemde poort, met bovenop alweer een vierspan. Uiteraard liep ik hier niet alleen. Er waren heel wat mensen op de been. Toch was de sfeer rustig en relaxt. Mensen maakten foto’s en bekeken de plaats die tot november 1989 de grens vormde tussen Oost en West. De poort is intussen opgeknapt en staat er prachtig bij. Ik liep onder een van de bogen door en sloeg rechtsaf in de richting van de Rijksdag, die daar dichtbij staat.

Berlijn, Quadriga op de Brandenburger Tor
Quadriga op de Brandenburger Tor

Het enorme gebouw is net als de Brandenburger Tor na de Duitse eenwording gerenoveerd en trekt duizenden bezoekers aan. De grote nieuwe glazen koepel is gratis toegankelijk voor het publiek. Gezien de enorme rij wachtenden voor de deur besloot ik hier niet binnen te gaan.

Rijksdag Berlijn
Rijksdag Berlijn

Ik liep terug naar de Brandenburger Tor en vandaar langs de Amerikaanse ambassade naar het Holocaust monument. Dit bestaat uit een terrein van bijna 20.000 m2 dat vol staat met betonnen zuilen, die allemaal dezelfde lengte en breedte hebben maar niet allemaal even hoog zijn. Ze staan keurig in rijen, zodat je er tussendoor kan lopen. De bodem is niet vlak, maar golvend terwijl sommige zuilen een beetje uit het lood staan. Daardoor kun je soms over de zuilen heen kijken, terwijl je op andere momenten tussen metershoge muren loop, die soms nog overhellen ook. De ontwerper van dit monument wilde bereiken dat de bezoeker zou ervaren wat de Joden in de Tweede Wereldoorlog ervoeren: onzekerheid over waar ze zich bevonden, of het daar veilig was en over de volgende paar voetstappen die ze zouden zetten. Onder het plein met de zuilen bevindt zich een museum, maar ook daarvoor stond een lange rij mensen te wachten, zodat ik besloot om niet aan te sluiten in deze rij, maar terug liep naar de Brandenburger Tor en vandaar Unter den Linden opliep.

Holocaust monument Berlijn
Holocaust monument Berlijn

Over Unter den Linden naar de Gendarmenmarkt

Berlijn, Unter den Linden
Berlijn, Unter den Linden

De brede laan is wereldberoemd en heeft aan beide zijden grote statige gebouwen, waaronder ambassades, concertgebouwen, universiteitsgebouwen, maar ook autodealers. Tegenover de universiteit aan de Bubelplatz staat de St. Hedwigskathedrale, een RK kathedraal. Toen ik het gebouw met de opvallende koepel binnenstapte werd er juist een middagconcert op het orgel gegeven. In de kerk staat een fors instrument van recente datum, waarop de muziek van Bach die werd gespeeld geweldig klonk.

St. Hedwigskathedrale Berlijn
St. Hedwigskathedrale Berlijn

Van de Bubelplatz liep ik naar de Gendarmenmarkt, een prachtig plein met daaraan enkele fraaie gebouwen. Het was hier, net als op alle plaatsen die ik vandaag bezocht, tamelijk druk. Berlijn trekt veel bezoekers, zelfs in de zomer.

Gendarmenmarkt
Gendarmenmarkt

Via Alexanderplatz naar de Bernauerstrasse en het Hauptbahnhof

Nu reed ik met de U-Bahn naar de Alexanderplatz, waar ik uitstapte en poolshoogte nam bij de Fernsehturm. Deze enorme televisietoren is open voor bezoek, maar de wachttijden zijn lang. Ik besloot niet te gaan wachten en ging eerst een hapje eten. Later vanmiddag zou een uitkijkplatform op hotel Park Inn open gaan. Als het daar niet te druk zou zijn, kon ik daar naar boven gaan.

Berlijn, S-Bahn Station Alexanderplatz
Berlijn, S-Bahn Station Alexanderplatz

Ik ging in de tussentijd naar de Bernauerstrasse, waar een herinneringsmonument voor de Berlijnse muur te vinden is. Er staat nog een stuk van de originele muur, compleet met wachttoren en braakliggende zone. Verder is er een uitkijkplatform en een tentoonstelling. De Bernauerstrasse lag precies op de grens tussen Oost en West. Mensen die vroeger overburen waren, woonden na de bouw van de muur opeens aan verschillende kanten van een afschuwelijke grens. De tentoonstelling en de aanwezige resten van deze grens geven een goede indruk van het krankzinnige regime dat de DDR regeerde. Koste wat kost moest voorkomen worden dat ook maar een inwoner van Oost naar West vertrok. Daarbij aarzelde men niet om vluchters dood te schieten en ging men zover dat er automatische schietinstallaties bij de grens werden gemonteerd. Wanneer iemand een struikeldraad of lichtstraal raakte, werd door zo’n apparaat een aantal spijkers zonder kop afgeschoten met de bedoeling de vluchteling te stoppen dan wel te doden.

Bernauer Strasse Berlijn, monument voor de muur
Bernauer Strasse Berlijn, monument voor de muur

Van de Bernauerstrasse reisde ik naar Hauptbahnhof, het nieuwe centraal station van het herenigde Berlijn. In dit architectonische en technische hoogstandje zijn haltes voor treinen, S-Bahn en U-Bahn. Alles op verschillende niveaus waarbij het gebouw zo ontworpen is dat het daglicht tot op het laagste niveau ongehinderd doordringt. Het is een indrukwekkend gebouw, ook door de orde, rust en reinheid die hier (net als op andere stations) opvallen. Er ligt geen rotzooi, er heerst geen onveilige sfeer en alles functioneert op tijd en zonder gezeur. De perronwachters dragen hieraan zeker bij. Op de S-Bahn stations letten zij op en geven het sein voor vertrek. Daarnaast fungeren ze als vraagbaak.

Berlijn, Hauptbahnhof
Berlijn, Hauptbahnhof

Omgeving Alexanderplatz

Van Hauptbahnhof reed ik weer naar Alexanderplatz, waar ik het uitkijkpunt op Park Inn bezocht. Dat bleek een beetje een nepper te zijn. De toegang bedraagt maar € 3,- en je mag naar de 37e verdieping. Wat er niet bij wordt gezegd is dat je maar aan kant van het gebouw kunt uitkijken over Berlijn. Je hebt dus geen 3600 panorama, iets minder dan 1800 komt dichter in de buurt. Wat je van Berlijn ziet is wel de moeite waard. Je kijkt naar het Westen en ziet veel bekende gebouwen.

Berlijn, uitzicht op Marienkirche en Dom vanaf Park Inn
Berlijn, uitzicht op Marienkirche en Dom vanaf Park Inn

Toen ik weer beneden was, liep ik naar het DDR museum, dat te vinden is aan de Spree, achter de Dom. In dit museum is het leven in de vroegere DDR rond verschillende thema’s te zien en te beleven. Allerlei voorwerpen zijn er te zien, waarbij uitgelegd wordt wat er bijzonder aan de betreffende voorwerpen is. Hier was het tamelijk druk, er liepen mensen die duidelijk herinneringen hadden aan de voorwerpen in het museum.

Ik at een heerlijke steak in een restaurant vlakbij en reisde toen met de S-Bahn terug naar Wannsee.

Mooie dag met mooi weer

Berlijn dag 1

vorigeterug naar bovenvolgende

Geef een reactie. Vragen, aanvullingen en tips zijn welkom!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.