Inhoud
Van Worcester naar Bewdley en Kidderminster
Toen ik vanmorgen wakker werd regende het een beetje, precies zoals het weerbericht had voorspeld. Ik ontbeet in de eetkamer van Gables waar ik op dat moment de enige gast was. Er waren meer mensen die hier overnacht hadden, maar ik heb hen niet gezien.
Na het ontbijt vertrok ik door Worcester naar het noorden over de A449, A4133 en B4196 naar Stourport on Severn en vervolgens naar Bewdley dat ook aan de Severn ligt. Onderweg regende het af en toe licht en bleef het bewolkt en grijs. In Bewdley maakte ik een korte wandeling, gedeeltelijk onder de paraplu. Het plaatsje ligt schilderachtig aan de rivier.
Van Bewdley reed ik naar Kidderminster, dat daar niet ver vandaan ligt en veel groter is. Ik parkeerde vlakbij de kerk en bekeek de bijzondere sluis. Een smal kanaal stroomt in een aquaduct over de River Stour en daalt via een sluis een heel eind af om onder een verkeersweg verder te stromen. Daarna bekeek ik de kerk. De bekende Richard Baxter is in deze kerk predikant geweest.
Kenilworth
Van Kidderminster reed ik naar Bromsgrove en vandaar via de snelweg M40 en later via kleinere wegen naar Kenilworth, waar een enorme kasteelruïne de aandacht trekt. Ik kocht een toegangskaartje in het gebouwtje van de National Heritage en liep het terrein op. er staan verschillende ruïnes en enkele gebouwen die nog min of meer intact zijn. In druilerig weer met af en toe lichte motregen liep ik over het terrein en bekeek de gebouwen en wat daarvan over was. Bij de ruïnes is een tuin aangelegd die ook zo in de tijd van Elizabeth I had kunnen bestaan.
Het is verbazend om te zien hoe een eens indrukwekkend en groot kasteel vervallen is tot een verzameling afgetakelde muurresten. Typisch Engels om dit niet te slopen, maar te laten staan en te onderhouden.
Coventry
Ik reed in noordelijke richting verder naar Coventry dat niet ver van Kenilworth ligt. Coventry is een grote stad met meer dan 300.000 inwoners die in november 1940 zwaar werd gebombardeerd door de Duitse Luftwaffe. Veel gebouwen in het centrum, waaronder de kathedraal gingen daarbij verloren. Het stadshart van Coventry is net als dat van Rotterdam in 20e eeuwse stijl herbouwd. De ruïnes van de kathedraal heeft men als monument laten staan.
Tegen deze resten heeft men een enorme nieuwe kathedraal in moderne stijl gebouwd. Nadat ik een parkeerplaats had gevonden en met enige moeite een kaartje uit het apparaat (dat hier uiteraard naast het rechterportier van je auto verschijnt) had getrokken liep ik naar de kathedraal en ging naar binnen. Het gebouw is een consequent doorgevoerde gedurfde stijl ontworpen en uitgevoerd. Alle aspecten van de traditionele kathedraalbouw vind je hier ook, maar in een sobere en toch overweldigende 20e eeuwse vormgeving.
Ik bekeek de ruïnes van de oude kathedraal, waaraan volop werd gerestaureerd en reed toen verder via de kortste route naar Leicester, of Lester zoals men hier zegt.
Leicester
Ik kon vlakbij het centrum parkeren en liep een rondje alvorens naar de kathedraal te gaan voor de Evensong. Deze kathedraal is vrij klein maar wel fraai en goed onderhouden.
Het koor zongen niet geweldig, de dirigent wekte de indruk dat de Evensong een plichtmatig gebeuren is, waaraan met enkel jongens niet veel eer te behalen is. Ik maakte een stukje van de repetitie mee en wat ik daar hoorde temperde mijn verwachtingen danig. Leicester in deze omstandigheden is de omweg voor de Evensong niet waard.
Na de Evensong reed ik naar Blaby, waar ik mijn intrek nam in Westfield House voor een goede maaltijd en een overnachting in een goede kamer.
Afgelegde afstand vandaag 162 km. Fris met af en toe lichte motregen, maar ook momenten met zonneschijn.
