Planning voor de dag
Gisteravond en vannacht had het af en toe geregend en vanmorgen was alles nat. Toen ik over het natte asfalt naar de Volg liep, voelde het buiten fris aan. Nadat we ontbeten hadden, was het tijd om de plannen voor vandaag op te maken. De weersverwachting op de voortreffelijke app van MeteoSwiss, waarin je de verwachting in zelf te kiezen plaatsen kunt zien, gaf een wisselend beeld. Op de meeste plaatsen waar we eventueel heen wilden gaan zou het in de loop van de dag kunnen gaan regenen. De enige plaats die goede vooruitzichten bood was het Binntal, al was de kans op een buitje in de middag daar ook aanwezig.
Van Unterbäch naar Binn
We besloten daarom naar het Binntal te rijden. Deze bestemming stond ook verleden jaar al op ons lijstje en vandaag was het een goede gelegenheid om er heen te gaan. We reden de berg af naar Visp en daarna door de stad naar Brig. Daar kozen we voor de Furkastrasse, waarover we de Goms binnenreden.
Al die tijd hing er voor ons een bui die we in Unterbäch ook hadden gehad. Wij hielden het droog, al scheelde het af en toe bijna niets. Even voorbij Lax draaiden we van de weg af en reden over de smalle weg naar Ernen en daarvandaan heb Binntal in. We schoten maar langzaam op omdat er voor ons twee Duitsers met enorme caravans onderweg waren naar Binn.
Na het passeren van Ausserbinn doken we de tunnel in en even later ontvouwde het liefelijke dal zich voor onze ogen. Het was ook nu weer een verrassing om te zien dat zich parallel aan de Goms een zijdal bevindt dat zo’n eigen karakter heeft.
Wandeling van Holzerhiischere (Giesse) naar Fäld
We reden Binn voorbij en parkeerden tegenover het kapelletje bij Giesse, dat ook Holzerhiischere wordt genoemd. Daar trokken we de wandelschoenen aan en begonnen aan een korte wandeling door het dal.
We staken de beek over en begonnen stroomopwaarts te wandelen in de richting van Imfeld, dat ook Fäld genoemd wordt. We stegen langs de beek omhoog en hadden een mooi uitzicht over het dal en over de camping, waarop veel Nederlanders stonden.
Nog voor we een kilometer gelopen hadden, stuitten we op een fraaie nieuwe bank die gesponsord was door een bank in de Goms. We pauzeerden daar uitgebreid, terwijl we Fäld al konden zien liggen.
Aan de andere kant van het kleine Binntal stond een Breithorn. Zwitserland kent alleen in Wallis al diverse bergen met die naam. De Breithorn die we vandaag zagen werd gekenmerkt door enkele lawinebanen, die er vroeger voor zorgden dat het Binntal in de winter onbereikbaar was over de weg.
Verder zagen we vanaf onze picknickplaats het kapelletje van Giesse en de kerk van Binn in een oogopslag. Het dal lag er schilderachtig bij en we konden goed begrijpen dat het zo populair is.
Nadat we ons brood opgegeten hadden liepen we verder in de richting van Fäld dat op korte afstand van onze picknickplaats lag. We passeerden enkele typische Gomser moestuintjes: een eindje buiten het dorp, midden in het gras was een stukje land geschikt gemaakt voor moestuin, waarop allerlei gewassen werden verbouwd.
Van Fäld terug naar Giesse (Holzerhiischere)
We kwamen bij Fäld, dat een schilderachtig oud dorpje bleek te zijn met veel donkerbruine huisjes die in enkele terrassen boven elkaar stonden. We liepen even naar de kapel en bekeken het kleinste dorpsplein van Zwitserland, aldus de aankondiging bij de ingang van het pleintje.
We daalden door het dorpje af naar de rivier en keken even in een van de mineralenwinkeltjes die je hier kunt aantreffen. In het Binntal is een steengroeve waar bijzondere mineralen gevonden worden. Er zijn diverse winkeltjes in het dal waar ze stenen verkopen, maar ook benodigdheden om zelf op zoek te gaan naar mineralen.
We staken de Binn over en begonnen aan de weg terug naar Giesse. Het pad volgde de beek en liep op zeker moment dwars over de camping heen. We kwamen terug bij het kapelletje in Giesse toen er net wat bewolking kwam aandrijven waaruit wel eens wat regen zou kunnen vallen.
Klik hier voor een overzicht van de wandeling of scan de QR code hieronder
Hier verwisselden we van schoeisel en reden daarna terug naar Binn, terwijl het inderdaad een beetje begon te spetteren. Dat duurde maar even en toen het droog werd konden we uitstappen om het aardige plaatsje Binn te verkennen.
We liepen de karakteristieke brug over en wandelden omhoog in de richting van het hotel om de ‘bekende’ foto van Binn te maken. Ook hier was een mineralenwinkel en verder zaten er veel toeristen op de terrassen. In het dorp zagen we diverse oude Walliser huizen staan.
We liepen terug naar de auto en zagen vanaf de brug over de Binn een vliegvisser in de beek staan die probeerde daar wat vissen te vangen.
Van Binn naar Ernen
We reden het Binntal uit, waarbij we heel wat beter opschoten dan op de heenweg omdat er nu geen Duitsers met caravans voor ons reden. Nadat we door Ausserbinn gekomen waren reden we Ernen weer binnen. We besloten hier nog even rond te kijken.
Ernen afficheert zich als Musikdorf en heeft het authentieke karakter van een Gomsdorp uitstekend weten te bewaren. Het verhaal gaat dat men in het verleden zich met succes heeft verzet tegen de aanleg van de Furkastrasse over het grondgebied van het dorp, waardoor het nu een beetje terzijde ligt en inderdaad nog veel originele huizen bevat.
Opvallend was de verzorging en aankleding van de tuintjes bij de huizen. De stokroos scheen hier wel de dorpsbloem bij uitstek te zijn. We dwaalden wat rond door de smalle straatjes en kwamen bij de forse kerk, waar een barokensemble een openbare repetitie hield voor een concert dat vanavond gegeven zou worden.
We gingen de kerk binnen en luisterden een tijdje naar de repetitie. Er werd voortreffelijk gemusiceerd en we waren blij dat we dit onverwachte extraatje hier meekregen.
Van Ernen naar Unterbäch
Hierna liepen terug naar de auto en stonden nog even stil op het dorpsplein waar de postbus klaar stond voor vertrek.
We zochten de auto op en reden terug naar Brig en vandaar naar Eyholz, waar we even boodschappen deden in de Coop. Daarna stonden we in de file om Visp door te komen, waarna we de berg opreden naar Unterbäch.
Het was een mooie dag, waarop we tussen de buien door veel moois hebben gezien.
