Ontbijt in Banff
Vanmorgen stonden we op tijd op, omdat we voor vandaag een heel programma hadden. We wilden van Banff over Icefields Parkway naar Sunwapta Falls rijden. Dit is een rit waarop het nodige te zien zou zijn. Bovendien wist ik dat je bij Lake Louise en Moraine Lake niet te laat moet aankomen in verband met grote drukte. We ontbeten in de eetzaal van Charlton’s, waar we bij diverse tafeltjes Nederlandstalige gesprekken opvingen.
Daarna volgde de gebruikelijke routine van inpakken, bagage in de auto leggen, uitchecken en vertrekken. Deze ochtend hoefden we niet te tanken, maar we haalden uiteraard wel wat water voor onderweg.
We reden naar het informatiecentrum van de Nationale Parken en kochten daar een parkpas die geldig zou zijn tot maandag, zodat we de rest van de dagen legaal in deze omgeving konden verblijven.
Bij de Bow River
Daarna reden we langs de andere kant van de Bow rivier, zodat we een mooi uitzicht hadden op het enorme Fairmont Banff Springs hotel, dat dit deel van Banff domineert. Daarbij konden we ook de Bow Falls nog zien, maar nu vanaf de andere kant.
Lake Louise en Moraine Lake
We reden Banff uit en draaiden de snelweg op naar Lake Louise. Het weer was opnieuw fraai: veel blauwe lucht en zonneschijn, maar ook overal wel wat wolkenvelden. Toen we vlak bij Lake Louise waren, zagen we een enorme parkeerplaats aan de snelweg, bedoeld als overloop voor de parkeerplaats bij Lake Louise. Daarvandaan zou je dan met een shuttlebus naar het meer gebracht worden. Er stonden op dit tijdstip (10:00 uur) al heel veel auto’s op dit terrein. Wij namen de gok en reden door.
Toen we bij Lake Louise Village van de weg afgingen werden we door verkeersregelaars over de kruisingen gestuurd. Alles zag er erg druk en vol uit. Naast de weg zagen we een bord dat ook de parkeerplaats bij Moraine Lake vol was. Toen we de afslag naar Moraine Lake passeerden was deze al afgezet en stond er een ranger de mensen door te verwijzen. Dat deed ons het ergste vermoeden voor de parkeerplaats bij Lake Louise. Die bleek dan ook helemaal vol te staan. Rangers stuurden iedereen door, behalve mensen die kennelijk in het hotel verbleven.
Icefields Parkway
We besloten om niet naar de overflow parkeerplaats te gaan, omdat we niet in konden schatten hoe lang de wachttijd voor de shuttles zou zijn en wanneer we dan weer terug zouden kunnen zijn om onze reis over de Icefields Parkway te vervolgen. We reden even naar het dalstation van de kabelbaan naar het skigebied omdat we hoopten dat we daarvandaan Lake Louise misschien zouden kunnen zien. Dat bleek niet zo te zijn, daarvoor moet je de kabelbaan in en naar het bergstation. Dat deden we ook niet en dus reden we de Icefields Parkway op.
Hector Lake
De eerste kilometers reden we tussen de bossen. Daarna ging het landschap open en konden we de bergen goed zien. Een van de eerste stops was bij Hector Lake, een groot meer met de kenmerkende blauwe kleur, waarachter de bergen zich prachtig aftekenden. We stopten bij het uitkijkpunt en maakten wat foto’s.
Bow Lake
Niet veel verder stopten we opnieuw, nu bij Bow Lake, dat tot vlak bij de weg komt. We hadden een prachtig uitzicht op het meer en de bergen en reden nog een klein stukje verder tot bij de karakteristieke Num-Ti-Jah Lodge, een gebouw in oosterse stijl, waar we parkeerden en een korte wandeling langs Bow Lake maakten. We hadden een prachtig uitzicht op de Bow Glacier met de Bow Galcier Falls en de omringende bergen.
We kochten een kop soep in de kiosk bij de Lodge en aten deze met smaak op. Toen we buiten kwamen, waren de donkere wolken die net boven de Bow gletsjer hingen erg dik en zwart geworden en voordat we bij de auto waren, vielen de eerste druppels al neer. We stopten nog even bij de toiletten en moesten daar door de stromende regen heenlopen.
Bow Summit en Peyto Lake
We reden maar door, al kregen we een bang vermoeden dat de rest van de dag zou verregenen. Toen we bij de parkeerplaats van Bow Summit aankwamen regende het nog een beetje, maar in het westen werd de lucht al wel lichter. We wachtten even in de auto totdat het vrijwel droog was en gingen toen toch op pad naar het uitkijkpunt over Peyto Lake.
Het was behoorlijk druk bij dit prachtige uitkijkpunt. Het viel niet mee om het meer te fotograferen zonder dat er mensen op de foto terecht kwamen. We keken op gemak rond en liepen toen via de andere parkeerplaats terug naar onze auto.
Waterfowl Lakes
Daarna kwamen we bij de Waterfowl Lakes. We fotografeerden beide meren, die elk hun eigen karakter hebben. Bij het tweede meer (vanuit Lake Louise gezien) ontmoetten we een collega van Marianne, die hier met haar gezin met een camper rondtrok.
Sakatchewan Crossing
We kwamen aan bij Saskatchewan Crossing, waarboven een uitkijkpunt was gemaakt. Van daaruit konden we prachtig op de Saskatchewan rivier kijken, die hier in allerlei vertakkingen het hele dal in beslag neemt, maar zo ondiep is dat hij over te steken is. Bij dit viewpoint was volop informatie te lezen over de oorspronkelijke bewoners van dit gebied en over de westerse ‘ontdekkers’ en hoe zij het gebied hebben opengelegd en in kaart gebracht.
The Big Bend
We reden het restaurant en de benzinepomp die hier gevestigd zijn voorbij en vervolgden onze weg in de richting van Jasper. De weg volgde enige tijd de rivier de Saskatchewan, die vanuit de auto steeds zichtbaar was en op sommige plaatsen heel breed was. Vlak voor Parker Ridge klommen we met een grote haarspeldbocht steil omhoog, waarna we op het bekende viewpoint The Big Bend kwamen vanwaar je naar beneden kunt kijken en de weg kunt zien liggen. Daar stopten we uiteraard om even terug te kijken naar waar we vandaan kwamen.
We kwamen bij de parkeerplaats bij Parker Ridge Trail en stopten daar even om de informatie te lezen die op de borden stond. De wandeling zou alles bij elkaar een uur of drie duren. Dat was voor vandaag te lang en, al was het de hele middag mooi weer geweest, er dreven steeds donkere wolken aan vanuit het westen, zodat we besloten door te rijden en deze wandeling misschien vrijdag te doen.
Columbia Icefield
We vervolgden onze rit van Banff over Icefields Parkway naar Sunwapta Falls. Een klein eindje verder reden we Banff National Park uit en Jasper National Park in en vrijwel meteen bereikten we Columbia Icefield. Hier stond een enorm gebouw waarin allerlei services gevestigd zijn. We dronken hier koffie op het terras, terwijl we uitkeken op de gletsjers die hier te zien zijn en vooral op de bussen die toeristen de Athabasca gletsjer op brachten waar ze de gelegenheid kregen om een rondje over het ijs te lopen. Wij maakten van deze service geen gebruik, maar volstonden met toekijken hoe dit allemaal in zijn werk ging.
Nadat we de koffie op hadden reden we van de parkeerplaats af en een klein stukje terug tot bij de parkeerplaats waar je naar de gletsjer kunt wandelen. Het was hier fris, ondanks dat de zon lekker scheen. We liepen over het druk belopen pad omhoog tot we vlakbij het ijs stonden en het water van de Athabasca bijna aan konden raken. Het was een imposant gezicht om die enorme ijsmassa van zo dichtbij te zien.
Sunwapta Falls Lodge
We begonnen aan de laatste etappe van de rit van Banff over Icefields Parkway naar Sunwapta Falls. Het was nu nog een klein stukje rijden naar Sunwapta Falls Lodge, waar we deze nacht zouden verblijven. Aan de Icefields Parkway zijn een paar mogelijkheden tot overnachting in motelaccommodatie met daarnaast enkele hostels en diverse campings. Aangezien ik jaren geleden aan een dag eigenlijk te weinig had om de Icefields Parkway rustig te rijden, habben we nu besloten om een overnachting langs de weg te boeken.
Sunwapta Falls
We namen onze intrek niet in de tipi, maar in een van de cabin-achtige kamers op het terrein. Daarna aten we een voortreffelijke maaltijd in het bijbehorende restaurant. Toen was het nog volop licht en brachten we een bezoek aan Sunwapta Falls, die vlak achter de Lodge liggen. Dit was een fraaie waterval, waar het op dat tijdstip van de dag heerlijk rustig was.
Aan het einde van deze dag met veel indrukken gingen we heerlijk slapen bij het geruis van de waterval dat door de open ramen in onze kamer hoorbaar was.