Val d’Anniviers – dinsdag 15 augustus 2017

Van Eischoll naar Sierre

Voor vandaag waren de weersvooruitzichten opnieuw niet zo gunstig, afgaande op wat we gisteravond in de mooie app van Meteo Swiss zagen. Toen we vanmorgen naar buiten keken was het echter stralend weer. De zon scheen in een helder blauwe lucht en het puntje Bietschhorn dat we vanuit onze slaapkamer konden zien was geheel zichtbaar, zonder bewolking. Ons plan om naar Val d’Anniviers te gaan leek dus wel kans van slagen te hebben.

Groentetuinen in Eischoll
Groentetuinen in Eischoll

We hadden besloten om deze dag nog wat van de bergen te gaan zien en reden na het ontbijt en na wat opgeruimd te hebben in huis de berg af naar Turtmann. We reden de bakker voorbij en gingen in de richting van Susten en Leuk. Daar kozen we voor de richting Sierre, over de oude weg, die ons langs het Pfynwald voerde.

Van Sierre naar Lac de Moiry

Voordat we Sierre bereikten sloegen we op een rotonde af naar het Val d’ Anniviers. We begonnen aan de beklimming van de weg naar het dal en via enkele haarspelden bereikten we Niouc, het eerst dorpje in het dal. De weg vlakte wat af, maar bleef nog geruime tijd kronkelen langs de bergwand. Toen we Les Pontis voorbij waren werd het gekronkel minder en naderden we al gauw Vissoie, de hoofdplaats van het dal.

Daar ging de weg omlaag, om even later weer te stijgen naar Grimentz. Dat dorp wilden we vanmiddag bezoeken, we reden nu eerst door naar Moiry. De weg steeg nog behoorlijk door, zelfs in het tunneltje dat de laatste ‘hindernis’ was voordat we bij het stuwmeer aankwamen.

Lac de Moiry. Val d'Anniviers
Lac de Moiry

Het stuwmeer lag er prachtig blauw bij en bij het restaurant op de dam was het een drukte van belang. Ook stonden er veel auto´s geparkeerd, mogelijk als gevolg van het feit dat zowat heel Zwitserland vandaag vrij had. We reden door langs het meer tot bij de volgende parkeerplaats aan het einde van de weg. Ook daar stonden veel auto´s, maar we konden hier nog makkelijk een plekje vinden voor onze auto.

Lac de Moiry

We stapten uit en namen onze spullen mee voor een ultrakorte wandeling naar een bankje met uitzicht op de Moiry gletsjer. In dit overweldigende panorama aten we onze boterhammen op en keken naar de vele mensen die vandaag naar deze mooie plek waren gekomen om te wandelen.

Moiry gletsjer, Val d'Anniviers
Moiry gletsjer, Val d’Anniviers

Er kon hier volop gewandeld worden, gezien de routebordjes, waarop vele bestemmingen te lezen waren. Heel veel mensen kozen voor het pad naar de hut, Cabane de Moiry, die nog heel wat dichter bij het ijs ligt dan ons picknickbankje. Sommige van de wandelaars konden het niet laten om zich geducht met de koeien te bemoeien, ondanks de waarschuwingen om de dieren niet te hinderen.

Hinderlijke wandelaars (het bleef niet bij foto's maken alleen)
Hinderlijke wandelaars (het bleef niet bij foto’s maken alleen)

Grimentz

Nadat we lekker gegeten en gedronken hadden, keken we nog wat rond in de omgeving en namen foto’s vanuit diverse gezichtshoeken. Daarna reden we terug langs het meer naar de stuwdam en daar vandaan door het tunneltje omlaag tot we in Grimentz aankwamen. Daar parkeerden we en wandelden door de schilderachtige hoofdstraat van dit beeldige dorpje. Het leek wel of de inwoners allemaal hun beste beentje hadden voorgezet om hun dorp zo voordelig mogelijk te presenteren. Op een terras dronken we koffie, waarna we terugliepen naar de auto.

Grimentz, Val d'Anniviers
Grimentz, Val d’Anniviers
Straatbeeld in Grimentz
Straatbeeld in Grimentz

Zinal

We reden het dorp uit en kozen voor de weg naar Zinal, zodat we ook even in de andere uitloper van Val d’Anniviers konden kijken. Het was niet ver rijden tot de weg opnieuw ophield. Ook hier was het mooi, maar het uitzicht vanaf de parkeerplaats is minder overweldigend dan bij Moiry, al maakt de beek bij Zinal heel wat meer lawaai omdat deze niet of op een andere manier gestuwd wordt.

Zinal, La Navicense
Zinal, La Navicense

Terug naar Eischoll via Pinsec en Vercorin

Nadat we hier ook even rondgekeken hadden reden we terug. Om het dal te verlaten kozen we in Mayoux voor de weg die via Pinsec naar Vercorin leidt. Deze weg bleek veel minder belangrijk en heel wat bochtiger en op plekken ook heel wat smaller te zijn dan de hoofdroute. Toch was dit een mooie weg, waarop weer andere uitzichten op het dal mogelijk waren. We kwamen uiteindelijk beneden in Chalais, midden in het wijngebied, vanwaar het niet ver was naar Eischoll.

Thuisgekomen aten we weer een zelfgekookte warme maaltijd en togen daarna aan het inpakken van alle spullen, zodat we dat morgenochtend op de dag van ons vertrek niet zouden hoeven doen.

Mooie afscheidsdag na een fantastische vakantie! Afgelegde afstand met de auto: 139 km; te voet: verwaarloosbaar…

vorigeterug naar bovenvolgende

Geef een reactie. Vragen, aanvullingen en tips zijn welkom!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.