Dagopening Cheltenham College
Na een goede nachtrust in het hotel (eigenlijk is The Abbey meer een Bed & Breakfast) aan Bath Parade stond ik op tijd op aan het begin van de dag waarop ik van Cheltenham naar Worcester zou gaan. Ik zat ik even over half 8 aan een voortreffelijk Engels ontbijt met eieren en spek dat werd gekookt en geserveerd door de gastheer / eigenaar van The Abbey.
Daarna ging ik opnieuw naar Cheltenham College waar ik even voor 8:30 uur plaatsnam in de kapel op de galerij bij het orgel om daar de dagopening mee te maken. Vlak voor 8:30 uur stroomt de kapel vol. Jongelui in schooluniform komen door twee deuren binnen en gaan groepsgewijs in de banken zitten. De docenten zitten achter de leerlingen. Voordat de dagopening begint speelt de organist een soort inleidend orgelspel dat fluisterzacht eindigt op het moment dat de “dienst” begint.
Na een kort welkomstwoord zingen de aanwezigen een Hymn, waarbij iedereen gaat staan en meezingt. Daarna volgt een Schriftlezing en een moment van aandacht. Dat kan een meditatieve overdenking bij het Bijbelgedeelte zijn, vandaag bestond het uit een korte presentatie van een humanitair project in Oost-Europa, waaraan enkele studenten van het College zullen deelnemen. Vervolgens wordt er gebeden, waarna de bijeenkomst wordt besloten en de kapel leegloopt terwijl de organist het orgel bespeelt. Deze muzikale bijdrage heeft aanzienlijk meer om het lijf dan het inleidende gemijmer. Leonard Sanderman speelde een fuga over het Wilhelmus van George Stam, voorafgegaan door een eigen preludium. Dit ter gelegenheid van Bevrijdingsdag die vandaag in Nederland werd gevierd, maar in Engeland niet als zodanig wordt herkend. Ik nam afscheid van Leonard en liep naar mijn auto, waarna ik door Cheltenham naar het noorden reed.
Van Cheltenham naar Tewkesbury
Over de A4019 en de A38 reed ik naar Tewkesbury, dat aan de River Avon ligt. Dit is een heel aardig stadje met veel vakwerkhuizen en een enorme abdij. Ik ging deze kerk binnen en bekeek de grote ruimte, waarin twee orgels te vinden zijn. De abdij en de stad zijn een bezoek meer dan waard.
Van Tewkesbury naar Broadway en Chipping Campden
Ik reed vanuit Tewkesbury naar het oosten, opnieuw de Cotswolds in. Het was weer fraai weer: zonnig, met hier en daar wat wolken, droog en fris. Het landschap was afwisselend en mooi. Hier en daar de geel bloeiende koolzaadvelden en verder nog braakliggende landbouwgrond in een fraai heuvellandschap. Zo reed ik naar Broadway, een bekende en veelbezochte plaats in de Cotswolds.
De naam van de plaats is terecht. Broadway heeft een opmerkelijk brede High Street met aan beide kanten groenstrookjes en trottoirs met daarlangs de bekende gele zandstenen gebouwen, die vooral als winkels zijn ingericht. Er is een soort pleintje met een grasveld, kastanjebomen en bankjes. Langs verschillende huizen groeit blauwe regen, die overdadig bloeide.
Ik liep de hoofdstraat op en neer en reed toen naar Chipping Campden, een ander dorp in de Cotswolds waar de hoofdstraat smaller is en de huizen op twee niveaus gebouwd zijn, de ene kant van de straat ligt hoger dan de andere. Het was hier minder druk dan in Broadway, maar er liepen aardig wat toeristen door deze fraaie plaats. Ik kocht een maaltijd in een pub en reed toen weer verder.
Stradford upon Avon
Van Chipping Campden is het niet ver naar Stradford upon Avon, de volgende plaats die ik wilde bezoeken. Langzaam werd het landschap vlakker en reed ik door het landbouwgebied naar Stradford. Dit is een flinke plaats waar het ontzettend druk was met auto’s, bussen en rondlopende mensen. Het vinden van een parkeerplaats was niet moeilijk, het stadje is duidelijk berekend op heel veel bezoekers.
Ik parkeerde net buiten het centrum en maakte een korte wandeling naar de plek waar Stradford wereldberoemd door werd: het geboortehuis van William Shakespeare. Daar was het druk met toeristen uit allerlei landen die fotografeerden en het huis bezochten. Dat deed ik niet. Wel bezocht ik het winkeltje naar het geboortehuis waar allerlei artikelen die iets met Shakespeare te maken hebben worden verkocht.
Daarna liep ik een rondje door het centrum van Stradford waar veel vakwerkhuizen staan, die nu als winkel of als hotel worden gebruikt. Ik liep niet helemaal naar de rivier de Avon waaraan een theater staat dat werk van Shakespeare brengt en waarop plezierbootjes heen en weer varen. Ik had dat vanuit de auto al gezien en wilde op tijd verder rijden naar Worcester om de Evensong bij te wonen.
Worcester
Ik nam de snelste weg terug naar het westen naar de stad die ‘Woester’ wordt genoemd en ten noorden van Cheltenham en Tewkesbury ligt. De weg leidde door een afwisselend landschap, niet zo heuvelachtig als de Cotswolds, maar wel steeds glooiend.
Worcester is een een flinke stad met ruim 90.000 inwoners aan de rivier de Severn. Ik parkeerde in de buurt van het centrum en had nog tijd om even de winkelstraat in te lopen en een kop koffie te kopen. Het voetgangersgebied van Worcester zag er heel wat levendiger en welvarender uit dan dat van Gloucester.
De kathedraal van Worcester is een van de grootste in Engeland en ligt fraai boven Severn. Ik was vroeg genoeg en kon nog even rondkijken in de kerk voordat de Evensong begon. In deze enorme ruimte bevinden zich evenals in Tewkesbury twee orgels, een vrij nieuw instrument in twee kassen in het koor en een ouder orgel in het transept.
De Evensong, die onder andere door een groep Nederlanders werd bezocht werd verzorgd door de jongens van het koor. Het koor zong veel eenstemmige muziek van een goed niveau en op adequate wijze begeleid op het nieuwe orgel van Kenneth Tickell (2008), een mooi instrument.
Na de Evensong reed ik naar ‘Gables Bed & Breakfast’, waar ik een overnachting had besproken. Een echte B & B dit keer, gewoon bij mensen aan huis.
Afgelegde afstand vandaag 150 km. Mooie dag met mooi weer.