Afscheid van de familie in Clarksville
Vanmorgen stonden we op tijd op en pakten de laatste spullen in onze koffers. We mochten twee koffers afgeven die in het bagageruim van het vliegtuig zouden gaan. Daarnaast mochten we enkele kleinere tassen meenemen in de cabine. Zo hielden we ons eerst bezig met de laatste voorbereidingen voor de reis van Clarksville naar Kapelle.
Daarna ontbeten we samen met mijn oom en tante en kwam het moment van afscheidnemen dichterbij. Ik bracht de spullen in de auto en controleerde of daar niets meer in lag dat mee naar Nederland moest. Vervolgens namen we afscheid van de familie.
Van Clarksville naar Detroit Metropolitan Airport
We vertrokken over Grand River Drive in oostelijke richting, tot we na enkele honderden meters rechtsaf sloegen om daarna Interstate 96 op te draaien. We volgden deze snelweg naar het oosten door het afwisselende landschap van Michigan. Alles zag er prachtig groen en weelderig uit, na de relatief koele zomer waarin genoeg regen viel. Ik heb dat eerder wel anders gezien. Hoewel Michigan in het noorden van de VS ligt, kan het daar ’s zomers heet en droog zijn, zodat het gras en de landbouwgewassen er verpieterd bij staan. Dat was nu niet het geval. Na een korte periode van droogte en warmte was het overvloedig gaan regenen bij zeer gematigde temperaturen.
We reden in de richting van Lansing en gingen aan de westkant van de stad verder over I 96 richting Detroit. De weg was vrijwel verlaten en we konden overal vlot doorrijden, ook op de trajecten waar op ingrijpende wijze aan de weg werd gewerkt.
Na ongeveer anderhalf uur rijden bereikten we de afslag naar I 275, die we naar het zuiden volgden tot we I 94 bereikten. Hier was het iets drukker en er gold een snelheidsbeperking i.v.m. wegwerkzaamheden. Toch leverde dat geen noemenswaardige vertraging op, zodat we tegen 12:00 uur bij de laatste McDonalds en het laatste tankstation voor de autoverhuurder arriveerden.
Op het vliegveld
We bezochten het tankstation om de auto af te tanken, zoals was bedongen in de huurovereenkomst. Deze pomp hanteerde belachelijke prijzen, de benzine was er bijna een dollar duurder dan elders in Michigan. Waarschijnlijk kunnen zij dit doen, omdat ze het laatste station zijn voordat je je huurauto moet inleveren. Daarna namen we een eenvoudige lunch bij McDonalds.
We leverden de auto in bij Alamo, wat ook dit keer gesmeerd en zonder enig probleem verliep. Vervolgens stapten we in de shuttle die ons met gezwinde spoed naar de terminal bracht. Het inchecken verliep redelijk vlot, nadat we de incheckbalie gevonden hadden. Schiphol is in onze beleving vele malen overzichtelijker dan de Amerikaanse luchthavens waar wij geweest zijn. In Detroit werd er onderscheid gemaakt tussen inchecken voor binnenlandse of buitenlandse vluchten. Bagage afgeven kon op sommige plaatsen alleen wanneer er al een label aan zat. Drie loketjes verder kon je een koffer zonder label afgeven, waarna er ter plaatse een label werd geproduceerd.
De securityscan verliep ook niet helemaal vanzelf. We ontdekten dat je op drie verschillende manieren toegang tot de scanners kon krijgen. Met priorityservice, met lidmaatschap van een elektronisch systeem of als gewone reiziger zonder deze privileges. Uiteindelijk verliep alles wel vlot en konden we de gate opzoeken waarna we nog ruim een uur de tijd hadden voordat we in konden stappen.
Van Detroit naar Amsterdam
We dronken wat in een van de restaurants, brachten nog een bezoek aan de restroom en toen was het tijd om aan boord te gaan. We vlogen vanmiddag met een Airbus 350-900 van Delta Airlines. Onze plaatsen bevonden zich boven de vleugel, zodat we niet veel zicht op de buitenwereld hadden.
Het instappen verliep vlot. Omdat we ongeveer in het midden van het toestel zaten waren we vrij snel aan de beurt om aan boord te gaan. Toen waren de meeste stoelen achter ons nog leeg. We zaten ook nu in de afdeling Comfort+, wat betekent dat de stoelen iets verder van elkaar staan dan in de ‘gewone’ Economy Class. Die extra centimeters maken een heel verschil in het zitcomfort, al blijft het lastig om een echt lekker houding te vinden.
We moesten op enkele laatkomers wachten die vanaf een vertraagde aansluitende vlucht kwamen. Ondanks dat vertrokken we zowat precies op tijd vanaf de gate. Het ritje naar de startbaan duurde maar even en al snel stegen we op en vlogen in oostelijke richting.
De captain had verteld dat we een wat zuidelijker koers zouden vliegen om turbulentie en andere ongemakken zoveel mogelijk te ontwijken. Daardoor zou de vlucht 7 uur en 10 minuten duren. Al snel na het opstijgen kregen we een warme maaltijd, die pittig gekruid was. Daarna was het de bedoeling dat de passagiers wat zouden slapen.
Aankomst op Schiphol
Ondanks de zuidelijker koers, kregen we gedurende de hele vlucht geregeld te maken met wat turbulentie. Diverse keren klonk het signaal dat we de riemen aan moesten doen, gevolgd door een mondelinge mededeling. Op het moment dat de riemen af mochten, klonk er weer een geluidje. Daardoor viel het niet mee om echt te slapen, al dommelden we wel wat.
We vlogen langs de zuidkust van Ierland, waar we wat lichtjes zagen pinkelen. Ook toen we Engeland voorbij waren en de Noordzee bereikten zagen we wat lichtjes aan de Engelse kust. Toen waren we al begonnen met de afdaling naar Schiphol. Binnen een half uur na het begin van de afdaling vlogen we boven Nederland en daarna duurde het maar even meer voordat we lichtjes van de industrie langs het Noordzeekanaal zagen.
Enkele minuten later landden we op de Polderbaan en begonnen aan de (lange) rit naar de terminal. Toen we uit mochten stappen op de E-pier zagen we dat Schiphol nog bijna helemaal in rust was. Er waren nog nauwelijks winkeltjes open en we liepen vrijwel alleen naar de uitgang.
Toch konden we niet meteen doorlopen naar de douane. Kennelijk heeft de marechaussee op Schiphol te kampen met onderbezetting, of we troffen het slecht doordat we net tijdens een dienstwissel arriveerden. We werden boven al tegenhouden en mochten na een poosje wachten verder naar de paspoortcontrole.
Na de (automatische) paspoortcontrole konden we onze koffers ophalen van de bagageband en bedenken welke trein we zouden nemen om in Kapelle te komen.
Van Schiphol naar Kapelle
Schiphol Plaza was ook nog vrijwel verlaten, maar er liepen ook al wat mensen die een vlucht wilden halen. We wachtten boven op onze trein die om 7:10 uur zou vertrekken en bekeken de gaande en komende reizigers.
De treinreis verliep dit keer zoals gepland en na een overstap in Rotterdam arriveerden we om 9:11 uur in Kapelle, waar mijn vader ons al stond op te wachten. We gingen een kop koffie drinken bij mijn ouders en daarna verder naar ons huis.
Voorspoedige reizen op deze maandag en dinsdag.
Afgelegde afstond met de auto op maandag: 129 mijl
