Ontbijt bij Eat
Vandaag wilden we van Yellowstone naar Butte rijden. Dat zou een rit van ongeveer ongeveer 2,5 uur zijn, dus hadden we nog heel de morgen tijd om wat van Yellowstone te zien. We gingen eerst ontbijten bij Eat, een klein ontbijt- en lunchrestaurant vlakbij de ingang van het park. We reden van de cabin van Hillcrest Cottages naar de overkant van de rivier, waar Eat gevestigd was.
Het restaurantje maakte een heerlijk Amerikaans ontbijt voor ons klaar. Het smaakte prima en de hoeveelheid was ruim voldoende. Zo’n vers bereid ontbijtje is toch beter dan een buffet. Hashbrowns bijv. zijn niet te vervangen door gebakken aardappelblokjes en ook het gebakken eitje is beter.
Na het ontbijt reden we terug naar Hillcrest waar we onze spullen bij elkaar zochten en daarna vertrokken naar de ingang van Yellowstone National Park.
Mammoth Hot Springs
We reden het kronkelwegje omhoog naar Mammoth en besloten toen om eerst het rondje op het bovenste terras te rijden. Deze Upper Terrace Loop Drive is een eenrichtingspad waar je met de auto mag rijden. Er zijn verschillende parkeerplaatsen, waar je iets van de bijzondere verschijnselen van Mammoth kunt zien.
Overal in dit deel van het park komt heet water omhoog. Op de weg naar de oppervlakte van het gesteente lost de kalk uit het gesteente op in het water. Aan de oppervlakte slaat de krijtwitte kalk neer. Afhankelijk van de stroomsnelheid van het water ontstaan terrasvormige structuren, of kalkformaties die lijken op druipsteengrotten.
We reden de hele loop en stopten verschillende keren om de kalkformaties te zien. Dit deel van Yellowstone schijnt het meest aan verandering onderhevig te zijn. Als het water niet langer omhoog komt wordt er geen nieuwe kalk afgezet en gaat het gesteente grijs verkleuren. Op een andere plaats ontstaat dan wellicht een nieuwe bron, die heet water in de omgeving gaat verspreiden, waardoor bomen doodgaan en met de stammen in de kalk komen te staan.
Van Mammoth Hot Springs naar Lamar Valley
We vertrokken uit Mammoth Hot Springs en sloegen in Mammoth rechtsaf de weg naar Tower Junction in. Dit deel van het park zag er anders uit dan de delen die we gisteren hadden gezien: bergachtiger en droger, hoewel hier ook drassige plaatsen in het landschap te zien waren.
Toen we na ongeveer een half uur bij Tower Junction aankwamen, sloegen we linksaf de weg naar de oostelijke ingang van het park in. Al gauw kwamen we in Lamar Valley, waar de kans om wild te zien groot zou moeten zijn.
Het duurde niet lang voordat we mensen aan de kant van de weg zagen, die geïnteresseerd naar een punt in de verte keken. Op grote afstand van de weg liep Elk te grazen, een hinde met haar veulen.
Niet veel verder stuitten we op bizons, die hier altijd wel te vinden zijn. Deze rundersoort was bijna uitgestorven en is door de introductie in Yellowstone National Park weer fors in aantal uitgebreid.
In de Lamar Valley zijn de omstandigheden ideaal voor de bizons en de weg door deze vallei staat bekend als een route waarop bijna gegarandeerd wild te zien is. Ze lopen ook graag een stukje over de weg en gaan dan voor niets en niemand opzij.
Tower Falls
Nadat we de bizons hadden gezien, keerden we om en reden terug naar Tower Junction. Nu sloegen we linksaf om na enkele mijlen te arriveren bij Tower Falls. We parkeerden op de ruime parkeerplaats die hier is en liepen het korte loopje naar het uitzichtpunt.
We bekeken de waterval, die tussen torenachtige rotsen naar beneden stort en liepen daarna terug naar de winkel, annex cafetaria.
We reden terug naar Tower Junction en stopten nog even bij een van de uitkijkpunten langs de weg. We stonden daar hoog boven de Yellowstone River en konden prachtig naar beneden kijken. Opvallend waren de twee lagen basaltzuilen aan de overkant van de dal, gevormd tijdens twee verschillende vulkaanuitbarstingen in de geschiedenis.
Lunch in het park
We reden terug naar Tower Junction en gingen het restaurant van Roosevelt Lodge binnen om te lunchen. Het bleek dat ze hier tekort aan personeel hadden, waardoor de wachttijd opliep tot 45 minuten. Zo lang wilden we niet wachten omdat we het grootste deel van de rit van Yellowstone naar Butte nog moesten maken.
We reden terug naar Mammoth en lunchten daar in het deftige gebouw met het opschrift Mammoth Grill. Achter de imposante gevel ging een enorme cafetaria schuil waar ze lekkere sandwiches en andere gerechten verkochten.
Van Yellowstone naar Butte
Toen was het tijd om Yellowstone Ntl. Park achter ons te laten. We reden terug naar Gardiner en daarvandaan naar Livingston. De regen die tijdens de lunch dreigend op kwam zetten vergezelde ons een eindje, maar al gauw werd het droog en konden we lekker doorrijden.
Zeker toen we eenmaal op de snelweg reden konden we een aardig gemiddelde maken. In Montana zijn de toegestane maximumsnelheden het hoogst van heel de V.S., wat goed uitkomt met de eindeloze wegen die ze daar hebben.
We reden over Interstate 90 via plaatsen als Bozeman, Belgrade, Manhattan (waar de je weg afkon richting Amsterdam…) en Three Forks naar Butte.
Daarbij reden we door verschillende landschappen, variërend van uitgestrekt en vlak tot bergachtig, waarbij de snelweg als een pasweg omhoog en omlaag slingerde.
Butte
Tegen half zes arriveerden we in Butte. We gingen eerst inkopen doen in de Safeway en reden toen door het centrum van dit mijnstadje omhoog naar het huisje dat we via Airbnb hadden gehuurd. Butte kende in het verleden veel mijnbouw, o.a. op goud, zilver, koper en andere metalen. Er staan nog tientallen hijsinstallaties overeind, waarvan sommige gekoesterd worden als monument.
Tegenover de restanten van de mijn Steward bevond zich het huisje. We parkeerden de auto, gingen het huis binnen met de cijfercode en pakten de spullen uit.
Nadat we ons geïnstalleerd hadden reden we de heuvel af naar het bekende restaurant met de gouden bogen voor een eenvoudig dinertje. Daarna was het tijd om te ontspannen en te gaan slapen.
Mooie dag met veel verschillende indrukken.
Afgelegde afstand: 246 mijl
