Ontbijt in Spylaw Bank House
Vanmorgen stonden we na een goede nachtrust in de ruime kamer van Spylaw Bank House op en maakten ons klaar om te gaan ontbijten. Voordat we aan de etappe Edinburgh – Newcastle begonnen genoten we van een heerlijk Schots ontbijt, dat door David op maat werd klaargemaakt.
Aan het begin van ons ontbijt hadden we gezelschap van enkele andere gasten die iets eerder met hun ontbijt waren begonnen. Aan het eind van de maaltijd zaten we alleen, tot onze gastheer op zijn gemak een praatje kwam maken. Hij informeerde naar onze ervaringen van de afgelopen dagen en we spraken o.a. over talen en dialecten.
Daarna pakten we in en vertrokken voor de thuisreis, nadat we afgerekend hadden en onze gastheer hadden bedankt voor zijn gastvrijheid.
Van Spylaw Bank House naar Paxton House
De boot van Newcastle naar IJmuiden zou vanmiddag om 17:00 uur vertrekken. We hadden ongeveer twee uur nodig om daar te komen, dus was er nog voldoende tijd om een uitstapje te maken. Aanvankelijk hadden we het idee om een ander deel van Edinburgh te bezoeken, maar we hadden onze plannen gewijzigd en besloten de tuinen van Paxton House bij Berwick on Tweed te bekijken, mits deze open zouden zijn voor bezoekers die niet van tevoren hadden gereserveerd.
We gingen op weg en reden naar het oosten, onder Edinburgh langs naar de Noordzeekust. Van de stad zagen we niet veel maar Arthur’s Seat was af en toe goed te zien. Nadat Paxton House open was gegaan stopten we even om te bellen of we zomaar binnen konden lopen en de tuinen bekijken. Toen dat het geval bleek te zijn reden we in een uurtje naar Paxton House.
Het forse huis stond niet al te ver van de doorgaande route A1 en bevindt zich ongeveer op de grens tussen Schotland en Engeland. We parkeerden de auto en kochten een toegangskaartje in het winkeltje.
Paxton House Gardens
Paxton House bleek een fors huis te zijn, dat open is voor bezichtiging. Als je het huis wilt bekijken moet je met een rondleiding mee. Wij hadden daarvoor geen tijd en beperkten ons tot de tuin(en). We begonnen vlakbij het huis, waar de zogenoemde Formal Garden is aangelegd. Deze tuin was keurig aangelegd met borders langs een gazon. Er stond nog niet veel in bloei, maar we konden wel zien dat dit een fraai geheel moet zijn als alles in volle pracht staat te groeien en bloeien.
Het huis lag op een heuvel boven de rivier Tweed, die hier de grens tussen Engeland en Schotland vormt. De tuinen strekten zich uit op de hellingen boven de rivier, waarlangs enkele schilderachtige paden liepen. We liepen niet helemaal naar beneden omdat dat teveel tijd zou kosten maar liepen halverwege de helling een eindje parallel met de rivier.
We liepen terug naar het huis, aten een lunch in de tearoom, die in de voormalige stallen gehuisvest was. Daarna keken we even rond in het winkeltje, waarna we dit mooie plekje verlieten om verder te rijden naar Newcastle.
Van Berwick upon Tweed naar Newcastle
We reden terug naar de doorgaande weg tussen Edinburgh en Newcastle en bij Berwick upon Tweed draaiden we de weg op om verder naar het zuiden te rijden. Tot Alnwick bleven we op de A1, dat een brede weg is, met hele stukken vierbaans. We konden daar lekker doorrijden.
Bij Alnwick vervolgden we onze route over de A1068, een veel smallere en kronkelige weg, waarop meer te zien was van het landschap en van de kust. De weg slingerde langs badplaatsen, (jacht)havens en schilderachtige dorpjes, tot we in Newcastle aankwamen.
Tesco Newcastle
We reden over de brede wegen van Newcastle tot we door Tomtom keurig naar de Tesco werden gewezen. We gingen de supermarkt binnen en kochten wat boodschappen die in Nederland niet of alleen tegen forse prijzen verkrijgbaar zijn.
Hoewel deze winkel als “Extra” werd aangeduid viel het assortiment ons wat tegen. Kennelijk zijn de “Superstores” voorzien van ander assortiment met meer levensmiddelen en minder kleding etc.
Inchecken bij DFDS
Nadat we onze inkopen hadden gedaan reden we verder door Newcastle, tot we na korte tijd aankwamen bij de kade waar onze boot lag te wachten. We checkten in bij een van de kantoortjes en gingen daarna door de douane die niets anders deed dan controleren of wij nog steeds met zijn tweeën in de auto zaten, nadat we beiden hadden ingecheckt.
Even later mochten we aan boord, waar we parkeerden op een vrachtautodek. We pakten onze spullen voor de nacht en gingen op zoek naar onze hut. Het personeel gaf ons een kaart met daarop het nummer van de trap en de deur waar onze auto stond, zodat we deze morgen makkelijk terug konden vinden. Onze hut bevond zich op dek 6 aan de voorkant van het schip waar we door een patrijspoort naar buiten konden kijken.
Vertrek uit Newcastle naar IJmuiden
De afvaart naar IJmuiden was gepland voor 17:00 uur Britse tijd. Ongeveer 20 minuten voor die tijd voelden we dat de motoren werden gestart en dat er beweging in het schip kwam. We gingen naar een buitendek om de afvaart mee te maken. Het was lekker weer om een poosje buiten rond te lopen en er was genoeg te zien.
Zo stak er net een veerbootje over, dat een dienst onderhoudt tussen beide oevers van de Tyne. Verder zagen we een heel aantal kleine scheepjes liggen aan boeien in de rivier. Het duurde niet heel lang of de monding van de Tyne kwam in zicht.
Tussen twee pieren voeren we de rivier af en de Noordzee op, om in een uur of vijftien over te steken naar Nederland. De Engelse kust verdween al snel uit het zicht met de laag staande zon erachter.
We keken op gemak rond in de enorme winkel van het schip, waarna we naar het buffetrestaurant gingen om een heerlijk diner te gebruiken. Het restaurant was groter dan op de schepen die tussen Rotterdam en Hull heen en weer varen en de keuze uit gerechten was ook groter.
Na het eten gingen we niet te laat slapen, om het uur tijdsverschil alvast voor te zijn.
Afgelegde afstand 216 km
