Lillehammer – Holmenkollen
Na een goede nachtrust in het Molla hotel ging ik beneden bij Egon ontbijten. Inmiddels was ik al aardig gewend aan de Scandinavische ontbijtbuffetten en ook het ontbijt van Egon paste in het patroon. Na het ontbijt rekende ik af. De receptioniste in dit hotel was vriendelijker dan de meeste anderen die ik deze vakantie tegengekomen was. Ze vroeg hoe mijn verblijf geweest was en informeerde naar het vervolg van mijn reis. Dit was een positieve uitzondering, de andere baliemedewerkers die ik ontmoette waren meestal zeer zakelijk en onpersoonlijk. Daarna begon ik aan de rit van Lillehammer naar Oslo.
Ik verliet Lillehammer in zuidelijke richting en reed aan de westzijde van het grote meer in de richting van Hamar. Voordat de weg het water overstak, sloeg ik rechtsaf om zodoende aan dezelfde kant van het water door te rijden. Het weer was een stuk beter dan gisteravond, toen het bijna onophoudelijk regende. Vanochtend was het droog en niet totaal bewolkt.
De weg verliet het meer en boog af richting Raufoss, Harestua en uiteindelijk Oslo.
Ik reed meteen door naar Holmenkollen, waar de enorme skispringschans toegankelijk is voor bezoek. Ik parkeerde de auto en liep het terrein op. Het was hier druk met toeristen, op de parkeerplaats stonden wel vijf bussen en heel wat auto’s. De plaats is zo groot dat ik al die mensen toch nauwelijks zag lopen. Ik keek op het niveau van het parkeerterrein naar de bak waarin de skiërs moeten landen. Boven mijn hoofd bevond zich het einde van de schans. Dit bleek echt een enorme constructie te zijn, waarvan de schans geheel in staal is uitgevoerd, wat een bijzonderheid schijnt te zijn.
In de zomermaanden wordt er niet gesprongen, de schans kan gebruikt worden om met een eenpersoons speeltuinkabelbaantje van boven naar beneden te gaan. Ik at een tosti in een restaurantje en ging toen naar binnen in de schans. Voor het museum en toegang tot de schans moest betaald worden.
Met de lift liet ik me helemaal naar boven takelen, vanwaar ik een fraai uitzicht had over de stad Oslo en het startpunt van het kabelbaantje. Het was tamelijk heiig, waardoor het uitzicht niet optimaal was. Vanaf dit punt vertrokken de mensen die per kabelbaan helemaal naar de overkant wilden rijden. De schans bleek behoorlijk hoog en vooral steil te zijn. Ik ging met de lift terug naar beneden en keek even in de kapel die vlakbij staat.
Vigeland Park
Daarna reed ik de heuvel af en zocht Vigeland Park op. Ik parkeerde bij de achteringang en liep het park in. Dit bleek een enorm gebied te zijn, waar de beeldhouwer Gustav Vigeland in de eerste helft van de twintigste eeuw meer dan 200 beelden realiseerde. Het park was vrij toegankelijk en er waren heel wat mensen, die daar rondkeken. Ik liep naar de hoofdingang en daarna weer terug naar achter, waarbij ik nogal wat foto’s maakte van de beelden en de mensen.
Vikingskiphuset
Nadat ik hier een uurtje rondgelopen had ging ik verder. Het was nog niet zo laat, dus bedacht ik dat ik nog wel naar het Vikingschip museum kon gaan. Dit museum is net als diverse andere musea, gevestigd op het schiereiland Bygdoy. Ik reed daarheen en parkeerde op een enorme parkeerplaats waar bijna geen auto stond, maar waar ik wel moest betalen. Toen ik arriveerde reed er juist een parkeercontroleur het terrein op.
Ik ging het gebouw binnen en betaalde de toegang. Het museum heeft een kruisvorm. In elk van de armen van het kruis is een deel van de tentoonstelling te zien. De grootste aandachtstrekkers zijn de Vikingschepen die hier te zien zijn. Deze schepen werden ooit gebruikt om mensen mee te begraven. Doordat ze onder de grond lagen, zijn ze geconserveerd.
De schepen zijn indrukwekkend om te zien. De bouwers waren beslist geen domme of primitieve lieden, het vakmanschap straalt van deze schepen af. Naast de schepen waren er allerlei voorwerpen te zien met daarbij uitgebreide panelen met uitleg over de Vikingen en de manier waarop de schepen werden gevonden en geconserveerd. Al met al was dit museum een bezoekje meer dan waard.
Asker
Nadat ik het museum gezien had, reed ik het eiland af. Toen ik bij mijn auto terugkwam reed er net weer een parkeerwachter op het bijna lege terrein. Ongemerkt gratis parkeren werd daar dus zeer moeilijk gemaakt. Ik reed naar de E18 en volgde die in zuidwestelijke richting tot ik na een kwartiertje bij Asker van de weg ging. Ik zocht Quality Hotel Leangkollen op, dat prachtig gelegen is op een heuvel met uitzicht over het water. Dit bleek een groot conferentiehotel te zijn, met meerdere gebouwen.
Ik kreeg een kamer in een van de bijgebouwen en ging daarna bij de concurrent eten. Leangkollen’s restaurant was (nog) niet open, er waren ook maar weinig gasten. Bij de buren, Holmen Fjordhotell, was het restaurant wel in bedrijf. Ik at er een heerlijke redfish. Daarna reed ik terug naar Leangkollen en zette de ramen open om de kamer wat af te koelen. Het weer was redelijk tot goed geweest en door de zonneschijn was de temperatuur tot boven de 20 graden opgelopen.
Afgelegde afstand 238 km.