Höhenweg Lötschental – dinsdag 9-8-2022

Van Eischoll naar Lauchernalp

Toen we vanmorgen wakker werden bleek het opnieuw prachtig weer te zijn. De zon scheen en de bergen stonden zonder enig wolkje tegen de blauwe lucht te prijken. Gisteren hadden we wat wandelingen op een rij gezet en het plan gemaakt om bij dit soort weer de Höhenweg Lötschental te lopen. Dezelfde route hadden we in 2017 ook gewandeld. Dat hinderde niet want het dal is zo fraai dat je daar gerust na vijf jaar dezelfde tocht weer kunt lopen.

Ik liep naar de Volg om brood te kopen en na het ontbijt maakten we alles klaar om op stap te gaan. We vertrokken niet zo vroeg als gisteren, maar we hoefden nu ook veel minder ver te rijden. We reden de berg af naar Turtmann en vandaar naar Gampel. Daar sloegen we af richting het Lötschental.

We reden via de haarspelden omhoog in de richting van Hohtenn. Een eindje boven Hohtenn reden we de tunnel in. Even voor Goppenstein kwamen we er weer uit. Na nog enkele galerijen lieten we het smalle deel van het dal achter ons en konden we het dal inkijken. Even later parkeerden we de auto bij het dalstation van de kabelbaan in Wiler. We kochten een kaartje en een kwartier later konden we al mee met de baan omhoog. Even voor 12:00 uur stapten we uit op Lauchernalp.

Van Lauchernalp naar Biel

We smeerden ons geducht in tegen zonnebrand en gingen op weg in de richting van Fafleralp. Het eerste doel was Weritzalp, een alp die verder het Lötschental in ligt en ook wat hoger boven het dal ligt. Het pad steeg geleidelijk en volgde de contouren van het dal, waarbij we als eerste de beek met de naam Gruäbärschloch overstaken.

Lauchernalp bergstation van de baan uit Wiler
Lauchernalp, bergstation van de kabelbaan uit Wiler
Haus Talblick op Lauchernalp
Haus Talblick op Lauchernalp

Aan het begin van de wandeling hadden we vooral uitzicht naar het westen en zuiden. Lauchernalp was enige tijd duidelijk te zien, tot het achter een bocht verdween. Vanaf Lauchernalp konden we aan de overkant van het Rhônedal een glimpje van de Weisshorn zien, met daarnaast heel duidelijk de Turtmanngletsjer.

Uitzicht van Lauchernalp naar het zuiden met links de Weisshorn en in het midden de Turtmanngletsjer. Höhenweg Lötschental
Uitzicht van Lauchernalp naar het zuiden met links de Weisshorn en in het midden de Turtmanngletsjer

Iets verder naar het westen zagen we nog een glimp van de huisjes rondom het station van de kabelbaan met daarachter Faldumalp, dat onder aan de Faldumpas ligt. Ook andere alpjes in de buurt waren hiervandaan goed zichtbaar.

Blik op Faldumalp vanaf Lauchernalp. Höhenweg Lötschental
Blik op Faldumalp vanaf Lauchernalp

Iets meer naar het zuidoosten was de Bietschhorn de blikvanger. We zouden deze berg vandaag een groot deel van de wandeling kunnen zien. Vanuit Unterbäch en omgeving ziet de Bietschhorn eruit als een piramide. Vanuit het Lötschental is deze vorm niet overal even goed te zien, omdat de berg aan deze kant een forse “schouder” heeft die het dal inwijst en het silhouet behoorlijk beïnvloedt.

Bietschhorn vanaf het pad tussen Lauchernalp en Weritzalp
Bietschhorn vanaf het pad tussen Lauchernalp en Weritzalp

Na bijna een uur lopen waren we bij Biel, waar we neerstreken op een bank met prachtig uitzicht en eerst onze boterhammen opaten.

Lunch op Biel

De bank bij Biel bood een fantastisch uitzicht op de Bietschhorn, die we nu ongeveer recht voor ons hadden. Met enig getuur naar de overkant van het dal en wat spieken op de kaart konden we de Bietschhornhütte onderscheiden, die op ruim 2500 meter hoogte onderdak biedt aan klimmers die de Bietschhorn vanaf deze kant willen bedwingen of anderszins in het hooggebergte op pad zijn.

Bietschhorn met de Bietschhornhütte uiterst rechts op de foto (zie onder voor een markering)
Bietschhorn met de Bietschhornhütte uiterst rechts op de foto (zie foto hieronder voor een markering)
Bietschhornhütte in de rode markering
Bietschhornhütte in de rode markering

Naar Weritzalp en Tellialp

Nadat we onze boterhammen en koffie op hadden liepen we verder naar Weritzalp, een verzameling huisjes met een klein kerkje. Op deze alp hadden we bijna het hoogste punt van de wandeling bereikt, al betekende dat niet dat we niet meer zouden moeten klimmen.

Van Weritzalp leidde het pad naar Tellialp. Daarbij kwamen we langs een groepje Yaks dat op een afgeschoten stuk berghelling mocht grazen, geplaagd door duizenden vliegen.

Yaks op Weritzalp
Yaks op Weritzalp

We liepen op gemak verder en genoten van de fraaie beelden die het uitzicht vanaf de Höhenweg ons bood. Op sommige plaatsen konden we diep het Lötschental inkijken, op andere momenten hadden we een prachtig uitzicht op de dalsluiting in het oosten en de Bietschhorn was eigenlijk de hele dag wel in beeld.

Uitzicht omlaag in het Lötschental
Uitzicht omlaag in het Lötschental
Uitzicht naar het oosten: de Lötschenlücke met daarboven net zichtbaar de Hollandiahütte
Blik naar het oosten: de Lötschenlücke met daarboven net zichtbaar de Hollandiahütte
Uitzicht naar het zuidwesten op de Bietschhorn, die als het ware met ons meewandelde
Uitzicht naar het zuidwesten op de Bietschhorn, die als het ware met ons meewandelde
Uitzicht naar het westen op de Lötschentaler Höhenweg
Achterom kijken naar het westen op de Höhenweg Lötschental

Van Tellialp naar Fafleralp

Op Tellialp pauzeerden we bij het restaurantje dat daar staat. Men serveerde daar een koele dronk, die we ons goed lieten smaken. Ondertussen bekeken we de werkzaamheden aan de bedding van de Gisentella, zoals de beek heet die uit de Telligletsjer komt. Hiervandaan was het begin van de Petersgrat te zien, een indrukwekkende graat van ijs, die we de rest van de wandeling geregeld boven ons zouden zien.

Lakenvelders op Tellialp
Lakenvelders op Tellialp
Blik vanaf Tellialp op de Beichgrat aan het eind van het Lötschental
Blik vanaf Tellialp op de Beichgrat aan het eind van het Lötschental

We vervolgden de wandeling vanaf Tellialp in de richting van Fafleralp. Dit stuk van de Höhenweg voerde ons vooral door het bos, waarbij het pad behoorlijk op en neer ging. Na een laatste blik op Tellialp gingen we goedsmoeds op weg.

Terugkijken naar Tellialp vanaf het pad naar Fafleralp. Höhenweg Lötschental
Terugkijken naar Tellialp vanaf het pad naar Fafleralp

We kwamen langs een meertje met de naam Schwarzsee, waar wij de naam Grünsee beter hadden gevonden. Maar de Grünsee ligt een eindje verderop bij Fafleralp. Vanaf de See was het volgens de wandelbordjes nog ongeveer 40 minuten lopen, maar dat laatste stuk valt altijd een beetje tegen. We deden er dan ook langer over. Uiteindelijk kwam Fafleralp in zicht.

Ook hier liepen Lakenvelders. Kennelijk zijn er veehouders in dit dal die het leuk vinden om dit ras te houden. Nadat we de Uistre Talbach overgestoken waren, daalde het pad snel af naar Fafleralp, waar tegen half vijf aankwamen.

De bus naar Wiler vertrok elk uur om 18 minuten over het uur, zodat we nog bijna een uur tijd hadden om wat uit te rusten en een drankje te kopen bij het buffet. Uiteraard gebruikten we de tijd ook om vanaf de parkeerplaats een blik te slaan op de Lötschenlücke.

Blik op de Lötschenlücke vanaf de parkeerplaats bij Fafleralp
Blik op de Lötschenlücke vanaf de parkeerplaats bij Fafleralp

Van Fafleralp naar Eischoll

Wij konden mee met de bus van 17:18 uur. Deze vertrok keurig op tijd en reed op gemak naar Blatten. Daar leegde de chauffeur de brievenbus en nam de inhoud mee naar Wiler waar een autootje van de post stond de wachten om de post verder te brengen. Wij kwamen even over half zes in Wiler aan. We stapten uit en betaalden parkeergeld.

Daarna zochten we de auto op en reden het dal uit. We kwamen weer langs Kippel, Ferden en Goppenstein. Daarna daalden we achter een remmende Zwitser af naar Gampel. Tegen half zeven waren we terug in Eischoll. Daar aten we een variant op ons ijsbergslamenu en genoten na van weer een prachtige dag in Alpen.

vorigeterug naar bovenvolgende

Reacties zijn gesloten.