Van Clarksville naar Ada
Vandaag was onze een na laatste dag in Michigan. We besloten een beetje in de buurt van Clarksville te blijven en brachten onder een bezoekje aan Thornapple River en Reeds Lake. Aan het eind van de morgen vertrokken we naar Ada, dat uitgesproken wordt als Ede. We wilden in elk geval de covered bridge zien, die hier vroeger over de Thornapple River is gebouwd.
We reden naar Lowell en volgden vandaar Rt 21 in westelijke richting. De weg loopt parallel aan de Grand River en voerde door een fraai landschap met beboste heuvels. Vlak voor de kantoren van Amway sloegen we linksaf Ada in.
Men was volop aan het verbouwen in de dorpskern. Later hoorden we dat de oude huizen gesloopt waren en het dorpscentrum opnieuw werd gebouwd. We parkeerden bij een rood gebouwtje dat een school geweest was en keken even rond in het parkje in de veronderstelling dat we vlakbij de covered bridge waren.
Het parkje heette Legacy Park en was gesponsord door iemand uit de familie Van Andel, een van de eigenaren van Amway. Het lag rustig aan de Thornapple River, die vandaag ook erg rustig was en de begroeiing prachtig weerspiegelde.
Van Ada naar Grand Rapids
We reden verder naar het parkje waar de covered bridge moest zijn, maar die bleek net als het dorpscentrum gerenoveerd te worden. Het parkje en de brug zelf waren niet toegankelijk. Daarom besloten we verder te rijden naar Grand Rapids.
Terwijl we langs voor ons bekende en minder bekende straten naar de stad reden keken we uit naar een restaurant om een broodje te kopen. Toen we op Fulton Street aankwamen, besloten we een kijkje te nemen op de Farmer’s Market, die hier enkele dagen per week wordt gehouden.
Hoewel het al 13:00 uur was geweest en sommige kramen al opgeruimd waren, was er nog genoeg te zien. We liepen de markt af en weer op. We hadden gedacht dat we hier wel een sandwich konden kopen, maar dat was niet zo.
Met behulp van Google vonden we de broodjeszaak Jimmy John’s die hier vlak in de buurt gevestigd was. We reden naar Wealthy Street, een straat die met klinkers verhard was en vonden de winkel. We aten hier een broodje voor lunch en gingen toen verder naar Reeds Lake.
Reeds Lake
Reeds Lake bleek een flink meer te zijn in East Grand Rapids. Het was rondom omringd met veelal grote en duur uitziende huizen. Op het meer voeren bootjes en er werd gezeild. Een klein stukje van de oever was toegankelijk voor iedereen. Daar parkeerden we en liepen de boardwalks op en neer.
We zaten lekker in de zon met een briesje om onze hoofden en blikten terug op drie prachtige vakantieweken in de VS. Ons plan om het meer rond te lopen lieten we los. Overal stonden huizen tot vlak bij het meer met tuinen die vast niet toegankelijk waren voor een paar wandelaars. Later zagen we dat een rondwandeling inderdaad grotendeels over de openbare weg gaat en niet vlak langs het meer.
Diner bij Linda’s Corner Landing
Na een laatste blik op de waterlelies in Reeds Lake reden we terug naar Clarksville. We gingen daarna eten bij Linda’s Corner Landing in Ionia. In dit typisch Amerikaanse restaurant serveerde men een heerlijke maaltijd die we ons goed lieten smaken.
Langs enkele mooie plekjes reden we terug naar Clarksville, waar we op tijd gingen slapen aan het eind van een week waarin we opnieuw veel gezien hadden.
Mooie dag met schitterend weer.
Afgelegde afstand: 60 mijl.
