Inpakken en vertrekken voor de rit naar Europoort
Vanmiddag begon onze reis naar Schotland met de autorit Kapelle – Europoort. Vanmorgen hadden we nog gewerkt en in en rondom het huis wat laatste klusjes gedaan. Na het eten maakten we ons klaar voor vertrek. We brachten de bagage, die we gisteren al grotendeels ingepakt hadden, naar de auto en laadden alles in.
Na een snelle kop koffie waren we klaar voor vertrek. We gingen langs de Poolse winkel om een pakje af te geven en daarna begonnen we aan de rit Kapelle – Europoort. We reden over de snelweg naar Bergen op Zoom en vandaar via de A4 naar Rotterdam. Daarna ging het over de A15 naar Europoort. Het was nergens echt druk op de weg, ondanks het begin van de meivakantie. Alleen bij de Botlektunnel stroopte het verkeer wat op. Maar dat schijnt normaal te zijn op deze tijd van de vrijdag.
We arriveerden rond 18:00 uur bij de kantoortjes van P&O Ferries, waar we even moesten wachten tot de auto’s die voor ons aankwamen ingecheckt waren.
Aan boord van de Pride of Hull
Na het inchecken passeerden we de marechaussee langs het enige loket dat open was. Hoewel een camperende Nederlander probeerde aan te sluiten bij een hokje dat gesloten bracht dit hem geen voordeel. De douanebeambte gaf mensen die op hun beurt wachtten in de officiële rij voorrang boven deze man die zich te voet meldde met zijn paspoort.
Na de grenscontrole konden we meteen doorrijden. We kwamen aan boord via de bekende helling, zodat we in de garage op dek 7 van het schip een plekje vonden waar we de parkeerden voor de reis naar Hull.
Nadat de auto goed stond, haalden we onze spullen voor de nacht eruit en liepen de trap op naar dek 8. Daar werden we opgewacht door een vriendelijk bemanningslid dat ons vertelde dat we voor onze hut nog twee dekken hoger moesten zijn. Op dek 10 vonden we onze hut aan stuurboordzijde, helemaal voorin het enorme schip.
Nadat we onze spullen hadden neergelegd en ons hadden geïnstalleerd liep ik even naar boven om buiten op het achterschip even rond te kijken. Vanaf het hoogste dek had ik een prachtig uitzicht op Europoort, met aan de andere kant van de Nieuwe Waterweg de witte schepen van de Stenaline. Deze veerboten varen tussen Hoek van Holland en Harwich heen en weer.
Van de Pride of Hull was vanaf deze plaats niet heel veel te zien. Ik zag dat er nog vrachtauto’s aan boord werden gereden. En de Nederlander die met zijn camper probeerde de wachtrij bij de douane te passeren stond inmiddels in de rij auto’s om een plaatsje te krijgen op het benedendek. De enorme schoorsteen met de P&O vlag torende boven het zonnedek van het schip uit.
Diner aan boord
We gingen op zoek naar het buffetrestaurant, waar we vanavond en morgenochtend onze maaltijden zouden krijgen. Die veronderstelling bleek niet te kloppen omdat we onbewust geboekt bleken te hebben voor maaltijden in The Brasserie, het a la carte restaurant op dek 9. We zijn er nog niet achter hoe deze boeking heeft kunnen gebeuren, maar we hebben er met plezier gebruik van gemaakt.
Toen we ons meldden bij de ingang van het restaurant bleek dat we nog niet meteen konden gaan zitten. Na een half uurtje was er wel plaats en kregen we uitleg over de werkwijze van The Brasserie. Het bedrag dat we vooruit betaald hadden werd in twee ongelijke delen als tegoed ingezet voor het diner vanavond en het ontbijt morgenochtend.
Alles wat we boven dit tegoed zouden spenderen zouden we apart moeten betalen. We zagen al spoedig de handigheid van dit systeem in, want het was bijna onmogelijk om binnen het voorgeschoten bedrag te blijven. Dat kwam ook door de manier waarop de vriendelijke bediening hun diensten en gerechten aanprezen.
We genoten van een heerlijke maaltijd. Tijdens het eten kondigde de kapitein aan dat we gingen vertrekken en even later begon het schip aan de draai van 180 graden om daarna de haven uit te varen in de richting van de Noordzee.
Op koers naar Hull
Al snel lieten we de havens van Europoort en de industrie aan de Nieuwe Waterweg achter ons en zetten we koers naar het noordwesten. Het was bijzonder kalm en rustig weer. Er was vrijwel geen deining en het schip gleed bijna onmerkbaar over het water van de Noordzee. Vergeleken met eerdere overtochten die we met deze veerdienst maakten zou de reis een uur langer duren. Mogelijk voer het schip wat langzamer dan voorheen om brandstof te besparen en het comfort te vergroten.
We gingen op tijd naar bed en probeerden te slapen in het smalle bed, met het geruis van de luchtverversing op de achtergrond.
Mooie middag met een voorspoedige reis.
Afgelegde afstand: 121 km
