Aankomst Johannesburg
De hele nacht vlogen we met gezwinde spoed in de richting van Johannesburg. We ervoeren hoe enorm groot het werelddeel Afrika is. De vlucht van Zürich naar Johannesburg nam tien uur in beslag. Tussen half zes en zes uur konden we zien dat het licht begon te worden aan de oostelijke hemel. Het wordt heel snel licht in het gebied rond de evenaar. Binnen drie kwartier na het eerste licht in het oosten kwam de zon op en nog een half uur later scheen de zon fel door de vliegtuigraampjes naar binnen.
Tegen 7.00 uur kwam het personeel met hete doekjes langs, waarmee we onszelf een beetje konden opfrissen. Daarna werd er ontbijt geserveerd: jus d’orange, yoghurt, kaas en een croissant of broodje met boter en jam. Uiteraard was en koffie of thee naar behoefte.
Na het ontbijt werd het vliegtuig klaargemaakt voor de daling en de landing, die alles bij elkaar ongeveer veertig minuten duurden. We cirkelden korte tijd boven Johannesburg rond en werden toen netjes neergezet op OR Tambo International Airport, waar we na een kort ritje midden op het platform stopten en, net als in Zurich, met de bus naar het stationsgebouw werden gebracht.
Douane en autohuur
Binnen moesten we eerst langs de douane die met veel mankracht de grenscontrole op zich nam. Het formuliertje dat we in het vliegtuig hadden ingevuld werd achteloos terzijde gelegd, waarna het paspoort op de bekende elektronische manier werd gecontroleerd en voorzien van een stempel. We hadden daarmee toestemming om enkele maanden in Zuid-Afrika te verblijven.
Op de bagageband lagen al wat koffers van de vlucht uit Zurich. Na korte tijd wachten kwamen onze koffers tevoorschijn, waarna we de uitgang opzochten en het kantoor van Budget binnengingen. Daar gaf ik de voucher af, die ik via Gozuidafrika had gekocht. Wat nu volgde was het gebruikelijke geadministreer als je een auto komt afhalen die je van te voren gehuurd en betaald hebt. Men wilde alles van ons weten en kopiëren: rijbewijs, paspoort, adres in RSA, adres in Nederland etc. etc. Alles werd in een relaxed tempo afgewerkt en het duurde zomaar twintig minuten voordat we eindelijk de sleutels van de auto in handen gedrukt kregen.
Van OR Tambo naar Bryanston
We zochten onze auto, een Toyota Corolla, op, legden de koffers erin, installeerden de TomTom en reden heen. In Zuid-Afrika rijdt men aan de linkerkant van de weg. Dat is wel even wennen, zeker omdat het stuur van een huurauto natuurlijk ‘gewoon’ rechts zit. Maar de snelweg rondom Johannesburg is lekker breed en er was niet buitensporig veel verkeer op de weg, zodat we op gemak konden wennen aan het links rijden. De Tomtom had inmiddels het GPS signaal opgepikt en wees ons op voortreffelijke wijze de weg.
Bij Sandton gingen we de snelweg af en reden door de woonwijken van Sandton en Bryanston naar Bromley Close, waar ons onderkomen gevestigd is. Dit doodlopende straatje bleek inderdaad letterlijk afgesloten te zijn met een flink hek. Naast het hek staat een paal met knopjes. Nadat we op nummer 7 hadden gedrukt begon het hek open te schuiven en konden we doorrijden.
Umfula Indlu Guest Lodge
Aan het eind van de straat stond Wybe Zwemstra van Umfula Tours ons op te wachten. Door het hek dat om zijn terrein staat reden we naar beneden, het erf op, waar we begroet werden door Willem Nap, die hierheen gekomen was om ons even te ontmoeten. Er werd meteen koffie gemaakt en we installeerden ons op het terras om een bak koffie te drinken. We spraken met elkaar over onze reis en over Zuid-Afrika. Na nog een bak koffie gingen we een dutje doen, om de ergste slaap te verdrijven. Slapen lukte prima in de riante kamer, waar het lekker koel en stil was.
Toen was het tijd om wat boodschappen te doen. We zouden zelf niet voor ons ontbijt moeten zorgen, maar voor de maaltijden op zondag en voor de picknick morgenmiddag hadden we wel wat nodig. We reden naar de Spar die vlakbij de lodge gevestigd is en kochten er onze boodschappen. De supermarkt had een westers assortiment met ook wat producten die in onze supermarkten ontbreken.
Onze auto stond tijdens het boodschappen doen op het bijbehorende parkeerterrein dat door een man of vier in gele hesjes werd bewaakt. Deze jongens assisteerden ook bij het achteruitrijden en zetten lege winkelwagentjes terug op zijn plek.
Monte Casino, Fourways
Daarna zochten we een restaurant om een hapje te eten. Op aanraden van Wybe gingen we naar Monte Casino, een enorm complex in Fourways, in de buurt van de lodge, waarvan een onderdeel inderdaad een casino is. Verder bestaat dit gebouw uit een nagebouwd Italiaans stadje met winkels en restaurants. Je loopt er door smalle straatjes langs mediterrane geveltjes, onder een stralend heldere lucht, of juist onder een sterrenhemel. Het geheel is overdekt en wordt door airco op een aangename temperatuur gehouden.
We aten voortreffelijke lamskoteletten en werden bediend door een zwarte serveerster die zeer correct en voorkomend voor de aan en afvoer van drankjes en voedsel zorgde. Intussen keken we naar de flanerende mensen van diverse afkomst, en verbaasden ons over de luxueuze opzet van dit gebouw.
Na de maaltijd reden we in het donker terug naar de lodge, wat iets moeilijker bleek dan bij daglicht. De strepen op de weg zijn wat vaag en er lopen overal mensen langs de weg die in het donker niet goed zichtbaar zijn. Daarnaast vergt het links rijden een actievere concentratie dan het rijden aan de rechterkant, zoals we thuis gewend zijn.
Ondanks dat vonden we met hulp van TomTom de weg naar de lodge en openden de hekken met de afstandsbediening die we van Wybe hadden gekregen. Daarna was het zachtjesaan tijd om te slapen.
