Huishoudelijke klussen en musiceren
Vandaag maakten we er een rustig dagje van na de schitterende dag van gisteren. We stonden niet al te vroeg op en na het ontbijt ruimden we het huisje een beetje op en konden we de wasmachine van de gastvrouw gebruiken om onze was weg te werken. We maakten een plan om vanmiddag een stukje te rijden en Val d’Herens te verkennen en daarna uit eten te gaan bij restaurant Pöstli in Eischoll.
Terwijl de was gedraaid werd reden wij naar de kerk in Unterbäch, waar ik een poosje orgel speelde, o.a. om de Hollandse dienst van a.s. zondag in Raron voor te bereiden.
Van Unterbäch naar Euseigne
We gingen terug naar huis om wat te eten en vertrokken toen in de richting van Turtmann en vandaar via Sierre naar Sion. Daar gingen we de snelweg af en reden de weg naar het Val d’ Herens op. Net als bij de andere zijdalen die we deze week gezien hebben, lag de ingang van dit dal hoog boven het Rhônedal. Daarom reden we eerst boven het Rhônedal omhoog, tot we het dal in konden rijden en daarna al snel in Vex kwamen.
Het Val d’ Herens zag er mooi groen uit, maar dat gold dit jaar voor heel Wallis omdat de zomer zo nat was. Toch leek het ons liefelijker toe dan het Val d’ Anniviers, dat veel rotsiger en onherbergzamer op ons overkwam.
Na een poosje bereikten we een fraai natuurverschijnsel, de Piramiden van Euseigne, enkele piramidevormige structuren met bovenop elk topje een grote steen. Deze stenen voorkwamen de erosie van het onderliggende materiaal, waardoor deze opmerkelijke steenformatie ontstond.
Verder naar Ferpecle
We reden verder door het dorp Euseigne en vandaar verder naar Evolène, dat we voorlopig even voorbijreden. Bij Les Hauderes, waar de typische hoge huizen staan sloegen we rechtsaf naar het zijdal met de naam Ferpecle. De weg steeg snel naar La Sage en La Forclaz. Na La Forclaz werd het weggetje heel smal en reden we langzaam in de richting van Les Salays. Iets voorbij dit gehucht mochten we niet verder rijden, terwijl ik had gedacht dat we vanaf het stuwmeertje een wandeling konden maken.
Gezien de tijd besloten we die wandeling maar uit te stellen tot een ander jaar en volstonden met het schieten van een plaatje in de richting van het plaatsje Ferpecle, waar het stuwmeertje zich zou moeten bevinden. Op de foto is Bricola te zien, een hut waar ik ooit eens heen gelopen ben.
Evolène
We reden dezelfde weg terug en stopten bij Evolène op een van de parkeerplaatsen om dit pittoreske dorp te bekijken. Op deze dag was er een markt waarop allerlei (streek)producten werden verkocht. Er liepen behoorlijk wat toeristen, maar het was niet overweldigend druk. We keken wat rond, dronken ergens een kop koffie en liepen toen terug naar de auto.
Diner in Pöstli
De terugweg namen we over St. Martin, Suen en Mase, waardoor we aanvankelijk nog ruim 300 m. omhoog reden, waarna we vrij snel afdaalden door de wijnhellingen in de richting van Bramois. Daarna ging het op Unterbäch aan, waar we even wat spullen in het huisje brachten en toen naar Eischoll reden voor een dinertje bij het voortreffelijk restaurant Pöstli.
Het was een mooie en afwisselende dag.
