Schoenen kopen
De eerste actie vandaag na de gebruikelijke ochtendrituelen was het kopen van een paar nieuwe bergschoenen. Gisteren hadden we ontdekt dat de zool van een van mijn schoenen een beetje losliet en dat zou vroeg of laat tot problemen leiden. We hadden een korte wandeling op de Simplonpas uitgezocht om daarna de nieuwe schoenen in te lopen.
Na het ontbijt en een bak koffie reden we dus de berg af naar Visp, waar we parkeerden onder het station en naar de dichtstbijzijnde schoenenzaak liepen. Dat bleek Zerzuben te zijn, waar ik uitstekend geholpen werd aan een paar nieuwe bergschoenen.
Van Visp naar de Simplonpas
Nadat we nog een boodschap hadden gedaan bij de Coop, liepen we terug naar de auto en reden in de richting van Brig. Inmiddels was het al middag en tijd voor een uitgebreide wandeling was er dus niet. Bovendien moest ik mijn nieuwe schoenen eerst een beetje inlopen en dan is een beperkt rondje wel handig.
We reden dus omhoog naar de Simplonpas en toen we daar kwamen parkeerden we bij de ronde kiosk, waar we een korte wandeling wilden maken.
Wandeling op de Simplonpas
We trokken onze schoenen aan en gingen op pad. Achteraf bleek ons rondje voor een deel overeen te komen met een bestaande wandeling die Rundweg-Bergalpe wordt genoemd, al was ons rondje korter en hoefden wij de autoweg niet over te steken. Het was verbazend om te bemerken hoe snel we de drukte van de pasweg en de winkeltjes achter ons lieten en in de stilte van de natuur waren.
altijd door kloosterbroeders beheerd
en nog steeds in functie als overnachtingsplaats voor reizigers.
Al na enkele tientallen meters streken we neer op een steen om te eten en koffie te drinken. We genoten daarnaast van het uitzicht dat zich in alle richtingen uitstrekte. Er waren meer mensen op pad, maar dat was niet hinderlijk.
Hobsche en Stalde
Nadat we onze boterhammen hadden gegeten liepen we verder. Het pad steeg in korte tijd zo’n 65 m. waarna we een groep huisjes zagen die Hobsche wordt genoemd. Daarbij was een meertje dat heel toepasselijk Hobschusee heet. Deze plaats was in trek bij recreanten, die aan het meertje zaten of pootje baadden.
We vervolgden onze weg en liepen naar het volgende groepje huizen. Dit bleek Stalde te heten en er stonden onder andere twee forse witte gebouwen met groene luiken. Het grootste gebouw had aan een van de zijden een uitbouw die op een kapelletje leek. Later heb ik op internet gezocht wat dat gebouw zou kunnen zijn, maar veel info kwam ik niet tegen. Het is een Schwesternhaus van de Ursulinen-Klosterfrauen van Brig. Zij kunnen hier vakantie vieren.
In dit groepje huizen bevindt zich een gebouw dat uit de 17e stamt. Een verwant van de grote Stockalper heeft dat laten bouwen. Zo bleek er op de Simplonpass veel historie te vinden te zijn. De pas wordt dan ook al sinds mensenheugenis gebruikt als verbindingsweg tussen Italië en Zwitserland.
Uitzicht over Wallis
Vanaf Stalde, waar een grote kudde schapen liep, boog het pad geleidelijk terug naar de autoweg. Inmiddels waren we weer wat afgedaald, hoewel de hoogteverschillen op dit tochtje minimaal waren, zodat we ook weer wat moesten klimmen om terug te komen bij ons uitgangspunt. Op een gegeven moment konden we goed naar het noorden kijken en zagen daar een prachtig panorama met op de voorgrond Rosswald, dan verder naar achter aan de overkant van de Goms de Bettmeralp, met daarboven weer de groep bergen die boven de Aletschgletsjer uittorent, waarvan de Finsteraarhorn de prominentste is.
We liepen terug onder de adelaar door en zagen daar het opvallende witte huis met rode luiken en een muurschildering van St. Christoffel op een van de muren.
Scan de QR code of klik hier voor een overzicht van de wandeling, met de mogelijkheid een GPX bestand te downloaden.
Terug naar Brig en Unterbäch
Nadat we hadden geconcludeerd dat de nieuwe wandelschoenen voldeden, begonnen we aan de terugweg naar Brig. Onderweg stopten we even om een plaatje te schieten van de schitterende Ganterbrücke, juist onder Berisal.
In Eyholz deden we wat boodschappen, tankten benzine en reden toen omhoog naar Unterbäch. Na het avondeten ging de zon in prachtige kleuren onder, zodat ik een schilderachtig plaatje kon schieten van het torentje van Eischoll, ons buurdorp.
Mooie dag!
