Van Holiday Express Hoofddorp naar Schiphol
Vanmorgen liep de wekker al voor 5:00 uur af. Na een redelijke nachtrust stonden we op en maakten ons klaar voor het ontbijt. Vanaf 6:00 zou het ontbijtbuffet geopend zijn, maar net als twee jaar geleden bleek er om tien voor zes al zoveel gereed te staan dat er een lekker ontbijtje samen viel te stellen. En een lekker ontbijtje konden we wel gebruiken voordat we aan onze (lange) reis van Schiphol naar Aberdeen (WA) zouden beginnen.
Nadat we wat gegeten hadden, gingen we terug naar boven om onze spullen op te halen en checkten vervolgens uit. Na een paar minuten kwam de shuttlebus voorrijden en konden we instappen. De bus werd ook nu voor meerdere hotels gebruikt. We stopten daarom ook nog bij Crowne Plaza, waarna we naar de vertrekhal reden. Al voor 7:00 uur liepen we Schiphol Plaza op en zochten naar de juiste incheckbalie.
Inchecken op Schiphol
We moesten zelf inchecken bij een computer. Dit proces is zover geautomatiseerd dat er alleen voor uitzonderingen of wanneer er iets misgaat nog menselijk ingrijpen nodig is. We kregen onze instapkaarten uit de machine en konden toen onze koffers afgeven bij een andere machine. Die had wat kuren, diverse koffers werden door dit apparaat niet geaccepteerd, zodat we inderdaad menselijke hulp nodig hadden om de koffers netjes af te geven.
We liepen daarna door naar de veiligheidscontrole. Voordat we daar aankwamen bereikten we gate E-01 al. Daar moesten we ons uiterlijk een uur voor vertrek melden. Deze gate bleek een extra veiligheidscheck te zijn, waar ons enkele vragen over onze bagage werden gesteld. Nadat we die tot tevredenheid hadden beantwoord kregen we een nieuw gatenummer en een latere instaptijd. We hadden nu nog heel veel tijd voor de veiligheidscontrole van onszelf en onze spullen, de douane en een bak koffie.
Tegen 9:00 liepen we de E-pier op en wandelden het hele eind naar E-018, met behulp van rolbanen weliswaar. We mochten nog niet meteen instappen en wachtten in de buurt van de gate, terwijl het vliegtuig gereed werd gemaakt voor vertrek.
Boarding the plane
Vanaf 9:20 uur begon het instappen. We mochten met een van de eerste groepen mee en zochten de raamplaatsen van rij 13 op. Op Internet had ik gezien dat er helemaal geen raampje op deze rij aanwezig was, maar het bleek dat we wel een raam hadden, maar niet vlak naast ons. Zodoende konden we toch wat zien. Het instappen verliep soepel en vrijwel op de geplande tijd werden we achteruit geduwd en begon het starten van de motoren. We vertrokken van de Polderbaan en daardoor was het bijna een kwartier na de geplande vertrektijd dat we de lucht ingingen. De koers werd ongeveer recht naar het noorden gezet, we zouden boven IJsland langs vliegen en ongeveer over het midden van Groenland en daarna pal zuid over Canada totdat we in Seattle zouden zijn.
We hadden een prachtige vlucht, met af en toe mooi uitzicht en een goede verzorging: lunch, halverwege zoete en hartige tussendoortjes en ongeveer een uur voor de landing een stukje pizza en een ijsje.
Aankomst op Seattle International Airport
Voordat we landden vlogen we langs Seattle heen naar het zuiden, waarbij we downtown prachtig konden zien liggen, evenals vlak daarvoor de Boeing fabrieken in Everett. Om 11:10 zetten de captain de Airbus aan de grond en na een korte rit over het vliegveld parkeerden we bij de gate. Aangezien we vrij ver naar voren zaten konden we vlot uitstappen en op weg naar de douane gaan.
De grenspassage in Seattle was voor reizigers onder ESTA grotendeels zelfbediening en geautomatiseerd. De controle van onze paspoortgegevens, de scan van vingers en gezicht mochten we nu allemaal zelf doen, waarna er een printje uit de machine rolde. Met dat printje moesten we naar de beambte die ouderwets en vertrouwd enkele vragen stelde en de paspoorten afstempelde.
Vervolgens haalden we de koffers op en mochten we met de printjes en de koffers langs de laatste beambte doorlopen naar de uitgang. Met het treintje reden we naar terminal A, vanwaar we op zoek gingen naar de autoverhuurder.
Auto ophalen bij Alamo
Bij Alamo waren we meteen aan de beurt en ze verwerkten onze reservering op de bekende wijze. Veel typewerk, half verstaanbare vragen en opmerkingen, pogingen om nog wat extra’s te verkopen, waarna we de gevraagde auto konden ophalen in de parkeergarage naast het gebouw. Er stond één midsize SUV voor ons klaar, een Toyota RAV4 met nog net geen 6000 mijl op de teller. Nadat we ons en onze spullen geïnstalleerd hadden reden we de garage uit en wachtten op verbinding van de Tomtom.
Van Seattle Tacoma naar Olympia
Via I5 reden we naar het zuiden. Het was stralend weer en op sommige plaatsen langs de weg zagen we Mount Rainier prachtig boven het landschap uittorenen. Merkwaardig dat een berg die op 80 km afstand ligt het uitzicht zo kan domineren.
We gingen bij Olympia even van de weg af en reden een klein rondje door de stad om het State Capitol te zien. Het was maar een klein ommetje, want het stadsdeel waar de regeringsgebouwen staan bevindt zich vlakbij de snelweg. We stonden even stil en maakten wat foto’s. Na een kop koffie bij een benzinestation reden we verder.
Van Olympia naar Aberdeen (WA)
We reden over een mooie weg door beboste heuvels naar Aberdeen (WA), dat niet ver van de kust van de Grote Oceaan ligt. Daar namen we onze intrek bij Best Western en kregen een mooie kamer, waar we ons installeerden. We aten nog een hapje bij McDonalds in de buurt, kochten even wat water bij Walmart en gingen toen voor 19:00 uur onder de wol.
Het was een prachtige dag met een voorspoedige en mooie reis, maar na 21 uur reizen en trekken was het wel tijd om te gaan slapen.