Triberg
Na een goede nachtrust in het voortreffelijke Inselklause genoten we van een even voortreffelijk ontbijt. Toen we beneden kwamen stond het buffet al klaar. Naast allerhande broodjes, beleg, melkproducten met zelf te kiezen toevoegingen bereidde men ook een ei naar wens. Ik kreeg dan ook een heerlijk spiegelei, dat ik me goed liet smaken. Vandaag wilden we het tweede stuk van onze reis afleggen. We zouden van Triberg naar Eischoll rijden.
Na het ontbijt zochten we onze spullen bij elkaar, betaalden voor de overnachting en brachten onze bagage terug in de auto. We reden daarna terug naar Triberg om in elk geval de watervallen even te zien. De Gutach stort zich in zeven etappes naar beneden, in het dal waar Triberg ligt. We parkeerden de auto en liepen naar de ingang van het park. Nadat we een kaartje hadden gekocht, liepen we naar boven en bekeken verschillende van zeven terrassen. Het water bruiste omlaag, mogelijk mede door de flinke buien van gisteravond en afgelopen nacht.
Nadat we de watervallen hadden gezien, bekeken we enkele winkels in dit stadje, waarin vooral klokken en dan met name koekoeksklokken werden verkocht. We zouden immers weten dat we in het Zwarte Woud waren geweest. In de winkels zagen we een enorme variëteit aan grote en klein klokken, rijkversierde kunstwerkjes en kitscherige klokjes op een batterij met een speakertje dat koekoek roept. In de winkel was een hoek ingericht als werkplaats, waar wat gereedschap en onderhanden werk werd getoond. Ook stonden daar modelletjes van het koekoeksgeluid: twee orgelpijpjes met blaasbalgjes die door een mechaniekje in beweging werden gebracht.
Van Triberg naar Bazel
We vertrokken uit Triberg en reden een stuk van de Schwarzwalder Hochstrasse, tot we ergens rechtsaf sloegen en naar beneden reden om in Freiburg uit te komen. Daar was het tamelijk druk, ook omdat men aan de weg bezig was. Het duurde dan ook even voordat we Autobahn 5 bereikten en in de richting van Bazel reden. De navigatie stuurde ons bij de afrit Efringen Kirchen van de snelweg af, omdat er even verderop file stond, vermoedelijk tot aan de Zwitserse grens. We reden binnendoor naar Weil am Rhein, waar we de grens overstaken en Bazel binnenreden. Al gauw zaten we op de snelweg, die we volgden tot Pratteln, waar we in de Raststatte een broodje aten en koffie dronken.
Van Bazel naar Eischoll
De reis door Zwitserland verliep verder zonder hindernissen, we kozen ervoor om niet met de autotrein door de Lötschbergtunnel te gaan, maar langs het meer van Genève te rijden. Tot Bern was het vrij druk, daarna konden we lekker doorrijden. In Wallis werd het steeds warmer, bij Sion noteerden we 34,5 Celsius. Gelukkig was het in Eischoll heel wat aangenamer.
We werden hartelijk ontvangen door de verhuurder van ons huisje voor de komende twee weken, reden daarna nog even naar Bürchen om benzine te tanken. We deden wat boodschappen en gingen toen uitpakken. We hadden een geriefelijk huisje, midden in het oude dorp, vlakbij de kerk. Het uitzicht over het Rhônedal was fantastisch.
Prachtige dag! Afgelegde afstand ca. 450 km
