Gerommel in Eischoll
Vandaag was onze laatste hele dag in Wallis en we hadden voor vandaag geen grootse plannen meer gemaakt. Zoals inmiddels een beetje traditie is geworden, wilden we lunchen op Rarner Chumma, maar uiteindelijk werd het een lunch in Jeizinen.
Vanmorgen ging ik eerst naar de Volg om broodjes voor het ontbijt te halen. De keuze was beperkt, maar er was voldoende om ons van een ontbijtje te voorzien. Na het ontbijt rommelden we wat in het huisje. Beetje lezen, stukje verslag typen, beetje handwerken, koffie drinken etc.
Van Eischoll naar Chälu (Jolital)
Tegen de middag gingen we op weg naar Rarner Chumma. We reden de berg af naar Turtmann en vandaar naar Raron. In Niedergesteln draaiden we het wegje naar Rarner Chumma op. Voordat we daar waren sloegen we linksaf het nog smallere weggetje naar Chälu aan het begin van het Jolital op. We waren daar al eerder eens geweest, maar toen konden we niet parkeren. Men was toen volop bezig met de bouw van een stuw die Niedergesteln moest beschermen tegen hoogwater in de Jolibach.
Vanuit Eischoll konden we die stuw duidelijk zien en we wilden er vandaag wel eens dichtbij kijken, omdat we toch in de buurt waren.
Deze keer konden we wel doorrijden tot op Chälu, zoals dit stukje Jolital genoemd wordt. We parkeerden de auto en liepen even rond op deze mooi plaats. We zagen het Jolital op de plaats waar de spoorbaan van de BLS het dal kruist. Daarnaast zagen we het begin van de Suon met de naam Grossa, die op deze plaats van Jolibach wordt afgetapt.
Van het Jolital naar Rarner Chumma
Nadat we op deze plek een poosje hadden rondgekeken reden we verder naar Rarner Chumma om te lunchen bij het buffet. We reden hetzelfde smalle weggetje langs de berg terug tot we op de weg naar Rarner Chumma kwamen, die nu opeens behoorlijk breed leek te zijn. We reden langs de verzameling huisjes en schuurtjes omhoog tot we bij het buffet kwamen.
Chrüter Beizli, zoals het restaurantje voorheen heette, is overgenomen door nieuwe eigenaren. Zij hebben het omgedoopt in Berg Beizli en de aankleding aangepast. Helaas bleken ze op het idee te zijn gekomen hun vaste sluitingsdag maandag deze week een dag op te schuiven. Gisteren waren ze open geweest op de nationale feestdag en vandaag op dinsdag waren ze gesloten.
Van Rarner Chumma naar Jeizinen
Goede raad was duur. Wat nu te doen? We wilden graag een hapje eten met uitzicht op de bergen. Maar het moest wel een beetje in de buurt zijn, zodat we niet al te lang moesten rijden. We overwogen Moosalp even, maar uiteindelijk viel de keus op Jeizinen, of een van de plaatsen op de zogenoemde Leuker Sonnenbergen. We reden terug naar Niedergesteln en vervolgens binnendoor naar Steg en vandaar eveneens binnendoor naar Niedergampel.
Daar reden we de weg naar Bratsch, Erschmatt, Engersch en uiteindelijk Jeizinen op. In 2020 hadden we op deze helling gewandeld van Untere Feselalp naar Niwen Alp en delen van de route omhoog konden we ons nog herinneren.
Lunch in Jeizinen
Na een rit van bijna 50 minuten kwamen we in Jeizinen aan, waar we parkeerden in de parkeergarage en neerstreken op het terras van Pension Park. Een echt lunchkaart voerden ze daar niet, de serveerster las de beschikbare gerechten op van een blocnootje. Toen bleek dat we daarvan niets wilden bleken ze ook een Walliser Teller voor twee personen te kunnen leveren. Dat was precies wat we wensten en de locatie en het uitzicht konden niet beter.
We deden de maaltijd alle eer aan, terwijl we genoten van het uitzicht en het heerlijke weer. Het was goed toeven op het stillen terras in het rustige Jeizinen. Dit dorp ligt ongeveer aan het eind van de wereld en ’s zomers is er weinig drukte. Gezien de beschikbare faciliteiten zal het ’s winters heel wat levendiger zijn met wintersport.
Nadat we onze lunch opgegeten hadden wandelden we terug naar de parkeerplaats, waarbij we net als vanaf de Gemmipas, een prachtig uitzicht hadden op de Walliser Alpen. Het uitzicht vanuit Jeizinen is terecht beroemd. Vanaf ons standpunt sprong de Weisshorn in het oog, met overduidelijk zichtbaar de Turtmanngletsjer achterin het Turtmanntal. Als je nog hoger gaat staan, bijv. op Untere Feselalp, wordt het panorama alleen maar weidser en indrukwekkender.
Via Eyholz naar Eischoll
We reden de berg af naar Niedergampel en vervolgens via Visp naar Eyholz. Daar deden we wat inkopen voor het avondeten en voor thuis in de grote Coop. Vervolgens reden we terug naar Visp en vandaar de berg op naar Eischoll.
We maakten alvast een begin met het inpakken van onze spullen voor de thuisreis. We aten opnieuw een warme maaltijd met ijsbergsla en ik liep even rond Haus Enzian om wat foto’s te maken van onze geriefelijke woonplaats van de afgelopen twee weken.
Mooie laatste dag in de Alpen, met beter weer dan gisteren, waardoor we nog een keer goed konden kijken naar de bergen om ons heen.
