woensdag 22 juli 2015

Vandaag zou een dag van veel rijden worden. Nadat ik ontbeten had en de spullen ingepakt checkte ik uit bij Comfort, ging daarna tanken en ijs voor mijn koelbox kopen en vertrok toen over Rt 161 naar het noorden, om daar I 70 op te rijden. Ik volgde de snelweg in oostelijke richting tot Mack, waar ik afsloeg en naar Rt 139 toe reed. Inmiddels was ik weer in Colorado aangekomen. Deze weg voerde me naar het noorden over Douglas Pass. Dit bleek een echte bergpas te zijn. In het begin geleidelijk stijgend, met vlak onder de pas enkele haarspelden en steile stukken.

De weg naar Douglas Pass

Douglas Pass

Douglas Pass ligt op 8268 ft (= 2520 m.) Aan de noordkant daalde ik af, waarbij ik een eindje door de regen reed. Ook vandaag waren er weer onweersbuien actief. Uiteindelijk kwam ik in Rangely waar ik een fraai binnendoorweggetje opdraaide richting Dinosaur Ntl. Monument.

Vandaag wilde ik het oostelijke deel bezoeken, dat bekend staat onder de naam Harpers Corner Road. Hier zijn geen fossielen van dino’s te zien, maar wel een mooi canyonlandschap. Ik bevond me immers nog steeds op het Coloradoplateau en daar wemelt het van de canyons. De 40 km lange weg slingerde zich door berglandschap omhoog. Hier en daar waren uitkijkpunten, van waar ik uitkeek over de diverse canyons die hier te vinden zijn. Het eindpunt van de weg bij Harpers Corner bood uitzicht over de samensmelting van de Yampa River met de Green River. Op dat punt ver beneden bevindt zich een gebiedje met de naam Echo Park. Ik besloot daarheen te rijden, mede op aanraden van een man die me vertelde dat het heel goed te doen was.

Blik op het dal van de Green River vanaf Harpers Corner Road

Green River gezien van Harpers Corner Road

Ik reed een eindje terug en sloeg toen af, de onverharde weg naar Echo Park op. De eerste mijlen waren behoorlijk slecht, zoals gemeld, daarna was het een mooie onverharde weg die almaar afdaalde, 21 km lang. Eerst steil met enkele haarspelden langs de wand van de canyon omlaag, daarna geleidelijker door een tamelijk vlak landschap met grassen. Vervolgens reed ik Sand Canyon in, waar de weg weer steiler en kronkeliger werd. De laatste 8 km voerden langs Pool Creek, waar nog resten van een oude Ranch te vinden zijn.

Ranch bij Pool Creek

Uiteindelijk bereikte ik de rivier bij Echo Park. Dit was een heel mooi plekje langs het water, omringd door hoge bergen, waarvan Steamboat Rock de meest prominente was. Deze ligt precies op de plek waar de twee rivieren in elkaar vloeien. Op deze plek kon gekampeerd worden en er was een Ranger Station. Dit gebied werd ooit bewoond door Indianen, die hier en daar op de rotsen afbeeldingen hebben achtergelaten.

Green River bij Echo Park

Petroglyphs bij Echo Park

Ik begon aan de terugweg en reed dezelfde fraaie route terug, waarbij ik donkere wolken tegemoet reed. Ik hoopte maar dat ik voor de bui boven zou zijn op de verharde weg. Dat lukte inderdaad, maar ik was nog niet lang op de verharde weg toen het hevig begon te regenen en onweren. Er leek heel veel water naar beneden te komen, maar dit soort buien duurt niet lang en de totale hoeveelheid regen valt dus tegen.

Door de regen reed ik naar de uitgang van het park en daarna west in de richting van Vernal. Het bleef af en toe een beetje regenen en er was heel veel wind. In Vernal had ik een kamer besproken bij het pas geopende Ledgestone Hotel, een hotel dat mikt op reizigers die langer dan een nacht blijven en zelfvoorzienend zijn. Vandaar dat er een keukentje in de kamer gebouwd was. Alles zag er hier nog spic en span uit. Ik maakte een maaltijdje klaar en ging toen uitrusten.

Mooie dag 306 mijl.

Voor meer foto’s van deze vakantie klik hier

vorigeterug naar bovenvolgende

Geef een reactie. Vragen, aanvullingen en tips zijn welkom!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.