Van Eischoll naar Mettlach – woensdag 17-8-2022

Van Eischoll naar Susten

Vandaag begon onze reis naar huis, na twee weken vakantie in Wallis. We wilden ook dit keer onderweg de reis onderbreken met een overnachting. We hadden een kamer geboekt in de stamslot van Villeroy en Boch. De eerste etappe van onze thuisreis zou dan ook van Eischoll naar Mettlach gaan. We stonden niet al te laat op en ik ging voor de laatste keer naar de Volg om inkopen te doen voor vandaag.

Toen ik terugkwam van mijn bezoekje aan de winkel stond de zon prachtig boven het Rhônedal en schenen de zonnestralen door de lichte bewolking heen op het landschap. Ik kon zo een mooie afscheidsfoto maken van Eischoll, waar we twee weken met plezier hadden gebivakkeerd.

Zonnestralen over het Rhônedal, gezien vanaf ons balkon in Eischoll. Van Eischoll naar Mettlach
Zonnestralen over het Rhônedal, gezien vanaf ons balkon in Eischoll

We ontbeten op gemak, maakten broodjes klaar voor de lunch en pakten de laatste dingen in. Na een laatste controle van het huisje trokken we klokslag 10 uur de deur achter ons dicht. Bij de ingang van het huis ontmoetten we onze verhuurster, die met schoonmaakspullen het gebouw binnenkwam om ons appartement klaar te maken voor volgende huurders. Na een praatje over haar huisje en onze vakantie namen we afscheid en reden de berg af naar Turtmann.

We gooiden de benzinetank vol bij Susten en reden daarna naar de snelweg, die we pas bij Sierre zouden bereiken. Ook dit jaar hebben we veel wegwerkzaamheden aan de snelweg gezien. Er wordt voorgang geboekt, zij het langzaam. Er waren nu geen nieuwe stukken snelweg beschikbaar voor ons, maar dat zal binnenkort anders zijn gezien het stuk snelweg tussen Gampel en Raron.

Van Susten naar Grauholz

In het Pfynwald reden we enkele fietsers voorbij. Zwitserland is een land dat niet op fietsers is ingesteld. Langs de snelwegen (waarvoor je in als automobilist een vignet nodig hebt) heb ik nog nooit fietsers gezien. Verder kun je op elke weg, zeker op bergweggetjes, fietsers tegenkomen en achterop rijden.

Fietser langs de A9 door het Pfynwald
Fietser langs de A9 door het Pfynwald

Nadat we bij Sierre de snelweg opreden, ging het in een vlot tempo richting Sion en vandaar naar Martigny. Opvallend zijn de uitgestrekte wijnhellingen aan de noordkant van het Rhônedal, die van Sierre tot een eind voorbij Sion het uitzicht beheersen.

Wijnbouw op de hellingen bij Sion
Wijnbouw op de hellingen bij Sion

Aan de andere kant van het dal was Nedaz goed zichtbaar, een uitgestrekt gebied met allemaal huisjes en chalets op de zuidelijke helling van het Rhônedal aan het begin van Val Nendaz.

Nendaz. Van Eischoll naar Mettlach
Nendaz

We reden het Rhônedal uit en vervolgens langs het oostelijk deel van het meer van Genève, tot we bij Vevey de A12 opreden naar Bern. Het hooggebergte lieten we nu achter ons, al konden we vanaf de snelweg de Berner Alpen wel zien liggen in de verte.

Het was vandaag vrij rustig op de weg en we konden vlot doorrijden tot bij Grauholz, waar we ook deze keer stopten om even te pauzeren, een kop koffie te drinken en de klaargemaakte broodjes op te eten.

Van Grauholz naar Aire de Brumath

Na de lunch reden we over de A1 richting Bazel. Het stuk weg tussen Bern en Egerkingen was, zoals gewoonlijk behoorlijk druk. We konden wel doorrijden, maar zo soepel als van Sierre naar Bern ging het hier niet. Nadat we bij knooppunt Härkingen de A2 op waren gereden werd het wat rustiger. Rond Bazel was het ook weer druk, maar het verkeer stond nergens helemaal stil.

We gingen de grens over naar Frankrijk en begonnen aan de etappe naar Straatsburg. Het viel ons op dat bomen struiken en gras aan de kant van de weg hier behoorlijk verdord waren. De hitte waarover we hadden gehoord, had hier duidelijk zijn tol geëist.

We schoten lekker op en konden bij Staatsburg gebruik maken van een nieuw stuk tolweg, de A355, waardoor we met een ruime boog om Straatsburg heenreden en rechtstreeks aankoersten op de A4. Even voor Aire de Brumath kwamen we op die A4. We stopten even op de parkeerplaats bij Brumath en reden daarna verder voor het laatste stuk van deze dag.

Van Aire de Brumath naar Mettlach

We begonnen aan het laatste stuk van de reis van Eischoll naar Mettlach en reden zo’n 70 km over de tolweg in de richting van Metz. Ook nu reed het verkeer daar prima door. Het was er niet al te druk en we konden een mooi gemiddelde maken.

Van Aire de Brumath op weg naar St. Avold
Van Aire de Brumath op weg naar Saint-Avold

Het was prachtig weer om te rijden en na ongeveer 45 minuten waren we dan ook bij de afslag Saint-Avold waar de we de weg af gingen om over de N33 naar het noorden te rijden, Duitsland in. Daar volgden we de A8 een stukje westwaarts langs de Saar, tot we Merzig van de weg afgingen en binnen enkele kilometers in Mettlach aankwamen.

Overnachting in Mettlach

In 2020 hadden we ook in Mettlach geslapen op de terugreis. Dat was ons toen goed bevallen. We hadden daarvandaan nog ruim 360 km voor de boeg, na de bijna 600 van vandaag. We reden door het stadje heen, de brug over de Saar over en het park Saareck in. Daar stond het kasteeltje waar we een overnachting hadden geboekt.

Gästehaus Schloss Saareck
Gästehaus Schloss Saareck

Gästehaus Schloss Saareck is gevestigd in het kasteel waar de eigenaren van de firma Villeroy & Boch hebben gewoond. Het is nu in gebruik als partycentrum, zalen complex en Gästehaus. We checkten in en kregen een fraaie kamer op de derde verdieping. Het restaurant was vandaag gesloten, dus wandelden we naar het centrum van het stadje en aten daar bij Saarblick, waar we twee jaar geleden geslapen hadden.

Daarna was het tijd om te ontspannen en te slapen. De ergste warmte was hier inmiddels wel voorbij, maar op de slaapkamer was het nog tamelijk warm. En dat het hier heet en vooral droog geweest was, was goed te zien aan de gazons en aan sommige struiken.

vorigeterug naar bovenvolgende

Reacties zijn gesloten.