Ontbijt in Weingut Haas
Na een goede nachtrust, die weliswaar vroeg in de morgen onderbroken werd door langsrijdend verkeer, stonden we op en maakten ons klaar voor het plan van deze dag: fietsen van Traben-Trarbach naar Merl. Voordat we daaraan begonnen ging ik naar de bakkerij Die Lohners, die een vestiging heeft in Edeka Nelius in Bullay. Ik kocht broodjes en water en reed daarna terug naar Merl.
Ik parkeerde op de parkeerplaats bij Der Pissaman, een enorm wijnvat in de vorm van een man, vergelijkbaar met Manneken Pis in Brussel. Tijdens ons verblijf was hij buiten werking, maar trok ondanks dat voldoende aandacht.
We ontbeten in het appartement en gingen daarna op pad naar Bullay. We fietsten langs de Moezel en een stukje langs de wijngaarden om na een kwartiertje bij het station aan te komen. Daarvoor hadden we even een stop gemaakt om de befaamde dubbeldeksbrug van Bullay te fotograferen. Boven rijden de treinen en onder auto’s en ander verkeer.
Met de trein van Bullay naar Traben-Trarbach
We kochten een kaartje voor de Moselweinbahn, het boemeltje dat een rechtstreekse verbinding onderhoudt tussen Bullay en Traben-Trarbach. Aangezien het al 9:00 uur was geweest, mochten de fietsen gratis mee in de trein.
Het dieseltreintje kwam ruim op tijd binnenrijden, waarna we de fietsen erin zetten. De Duitse perrons liggen op dezelfde hoogte of ietsje hoger dan de vloeren van de treinen, wat het in- en uitstappen aanzienlijk vergemakkelijkt. Op aanwijzing van de machinist zetten we de fietsen vast op de daarvoor bestemde plaats en gingen zitten wachten tot de trein vertrok.
Het boemeltje vertrok een minuut of wat te laat en reed over de dubbeldeksbrug de berg in, om er aan de andere kant weer uit te komen. De trein stopte in Reil en Kövenig, waarna we aankwamen in Traben-Trarbach. Onze ervaringen met de Duitse spoorwegen waren heel positief. De treinen waren schoon, ze reden op tijd, de prijzen voor de kaartjes waren billijk en het feit dat je in elke trein je fiets mee kan nemen is iets waar de NS nog wat van kan leren.
Traben-Trarbach
We stapten uit in een lichte motregen. Dat was verwacht, dus we schrokken hier niet van. Het weerbericht voorspelde na ca. een uur droge omstandigheden en de miezer die er nu viel was niet van veel betekenis. Nadat we even geschuild hadden onder de overkapping van het busstation reden we een rondje door Traben-Trarbach. Dit wijndorp aan de Moezel staat bekend om diverse Jugendstil gebouwen. De ligging van het dorp aan het water was al een plaatje op zichzelf.
We staken de Moezel over en kwamen onder het karakteristieke poortgebouw in het deel van het dorp dat Trarbach wordt genoemd. Daar liepen we even langs de winkeltjes in de Brückenstrasse voordat we teruggingen naar de linkeroever van de Moezel.
We begonnen nu aan de fietstocht naar Merl en reden een eindje langs de Moezel tot we bij Litziger Lay afstappen om te lunchen.
Van Traben-Trarbach naar Mont Royal
We lunchten op het terras van Litiziger Lay, wat net te doen was, al was het niet echt warm. Na de lunch stapten we op de fiets en reden verder langs de Moezel. We volgden de rivier stroomafwaarts, terwijl het weer steeds beter werd. De zon kwam tevoorschijn en het we moesten ons zelfs een beetje insmeren tegen zonnebrand.
In Kövenig staken we het spoor over bij het stationnetje waar we vanmorgen even hadden stilgestaan. Daarna begonnen we aan de klim naar Mont Royal. In korte tijd stegen we ongeveer 200 meter, maar door de trapondersteuning van de fiets ging dat zonder al teveel moeite.
Boven troffen we naast een Landalpark ook een uitzichtpunt aan, vanwaar we prachtig over de Moezel konden kijken. We zagen de dorpen Kröv en Wolf, die vanuit Traben-Trarbach een bocht verder stroomopwaarts liggen. Overal werd wijn verbouwd en langs de oevers van de rivier zagen we autootjes over de weg rijden.
Van Mont Royal naar Pünderich
Na deze korte pauze vervolgden we onze weg. We reden ca. 5 km door de bossen op de Burgberg over paden van wisselende kwaliteit. Het grootste deel van deze kilometers ging bergafwaarts, waardoor we niet veel inspanning hoefden te doen om vooruit te komen.
Uiteindelijk bereikten we een eindje boven Reil de asfaltweg door de wijngaarden en waren daarna spoedig in dit aardige dorp aan de Moezel. We staken de brug over en gingen verder over de rechteroever in de richting van Pünderich. Het goede pad voerde ons door de wijngaarden waar hier en daar mensen aan het werk waren.
Intussen was het zwaar bewolkt geworden en toen we Pünderich naderden begon het zachtjes te spetteren. De lucht zag er veel dreigender uit dan vanmiddag in Traben-Trarbach. We passeerden een terras toen het harder begon te regenen en besloten af te stappen. Dit bleek een wijnterras te zijn, met zelfbediening. Er zaten al enkele mensen en wij zochten een plekje op en tapten een glaasje wijn voor onszelf. Hoewel het afdak niet helemaal waterdicht was, konden we de enorme bui hier afwachten.
Verder naar Merl
Nadat de regen voorbij was en we op de radar zagen dat het voorlopig droog zou zijn reden we verder door het idyllische Pünderich naar de rivier die we zouden moeten volgen tot in Merl.
Het fietspad lag vlakbij het water en een paar meter boven ons hoofd hoorden we de auto’s rijden over Rt 53. We fietsen Briedel voorbij en besteedden geen aandacht aan dit dorpje, omdat de lucht nog steeds dreigde en er opnieuw regen werd verwacht.
Ook in Zell stopten we niet, hoewel dat dorp een bezoekje echt wel waard is. Door de wegwerkzaamheden tussen Zell en Merl was het even puzzelen en een paar keer omrijden voordat we de weg naar Merl hadden gevonden. Daardoor waren we net niet voor de bui thuis. We konden even schuilen onder het afdakje van Weingut Antoni, waarna de we laatste paar honderd meter naar Weingut Haas aflegden.
Klik hier of scan de QR code voor een overzicht van de fietstocht
Diner in Turmblick
Voor het avondeten maakten we opnieuw een keuze uit de lijst die in het appartement lag. We reden naar Bullay, staken de rivier over en reden over de andere oever een eindje terug tot in Zell-Kaimt. De doorgaande weg van Merl naar Zell was gedurende ons verblijf afgesloten voor werkzaamheden, zodat we steeds om moesten rijden.
We parkeerden aan de Moezel en gingen het terras van Restaurant Turmblick op, waar nog plaats was voor ons. We zaten midden op het terras, maar konden de Moezel en Zell aan de overkant toch zien.
De bediening werkte vlot en accuraat. Tijdens het opnemen van de bestelling schakelde de kelner tussen Duits en Engels. Wij schakelden maar mee, maar vroegen ons af of ons Duits zo beroerd was dat hij maar Engels probeerde…
Het eten werd vlot geserveerd en was van prima kwaliteit. De bediening was vriendelijk en de sfeer op het terras ontspannen, zodat we genoten van ons avondeten. Na het afrekenen keken we even over het water naar Zell, waarna we terugreden naar Merl.
Het was een mooie dag! Fietsen langs de Moezel is ons prima bevallen, mede door de goede fietspaden en de prima bewegwijzering.