Capitol Reef National Park
Vanmorgen at ik opnieuw in het restaurant dat bij het hotel staat. Ik nam bacon en eggs. Ook vandaag hoorden daar hash browns bij. Nadat ik het ontbijt op had reed ik nog een klein stukje oost tot de ingang van Capitol Reef National Park. Dit is een bijzonder uitgestrekt park langs de zogenaamde waterfold pocket. Aan de ene kant rijzen de rotsen steil omhoog. De andere kant van de vallei is heel glooiend.
Grand Wash
Ik reed de scenic drive op en volgde die een stukje tot ik bij de afslag Grand Wash kwam. Daar sloeg ik linksaf en reed de dirt road op, de kloof in. De weg liep deels over de bodem van de wash en vaak vlak er naast. Zo te zien was de weg nog maar kort geleden onderhouden. Overal waren sporen zichtbaar van de machine die ik overal bij wegwerkzaamheden zag staan.
Kennelijk was hier zo’n zogenoemde road grader aan het werk geweest om de weg opnieuw uit te vlakken na een overstroming van de wash. Ik volgde de weg tot aan het eind. Daar was een parkeerplaatsje, waar ik even uitstapte en foto’s nam van de kloof die hier behoorlijk nauw was, met steile hoge wanden.
Capitol Gorge
Daarna reed ik terug naar de verharde weg. Het was lekker weer. Bewolkt en zacht, met af en toe een losse spat regen. Ik reed verder over de hoofdweg naar het zuiden. Links was daar steeds de steile wand van rotsen, rechts de glooiende vlakte. Op de plaats waar de verharde weg ophield begon een andere dirt road, die de Canyon met de naam Capitol Gorge inging.
Ook dit was feitelijk een wash en ook hier stonden volop borden met waarschuwingen voor plotselinge overstromingen. De weg was wat langer dan die in de Grand Wash en zeker zo mooi. Hier en daar kon ik vanuit de kloof de omringende bergen zien, waaronder opnieuw een top met de opmerkelijke naam Golden Throne. Ook dit gebied is door Mormonen ontgonnen en van namen voorzien.
Hierna reed reed ik terug naar de hoofdweg en vervolgde mijn route nog iets verder naar het zuiden over het onverharde deel van deze scenic drive. Ik kon verder rijden langs een groepje gebouwen van de National Park service en enkele omheinde stukken grasland die duidelijk in gebruik waren bij veehouders.
Bij de Pleasant Creek hield de weg voor gewone voertuigen op. Met een 4 wheel drive zou je dit stroompje over kunnen steken en nog verder naar het zuiden rijden. Ik keerde om en reed op gemak terug naar de ingang van het park. Het noordelijke deel (Cathedral Grove) bezocht ik niet. Ook daarvoor heb je een 4 wheel drive nodig.
Via Torrey naar Panguitch
Ik begon naar het westen te rijden over Rt 24. Van Torrey reed ik via Lyman en Loa, tot een eindje voorbij de plaats waar de weg naar het noorden afboog en uit de heuvels afdaalde in het dal van de Otter Creek. Beneden stak ik de kreek over en reed daarna over Rt 62 zuid en vervolgens west. De vallei is deels ingericht voor landbouw. Het zuidelijk deel was onbewoond en daar groeiden alleen wat bosjes, die je hier overal in de woestijn ziet.
Net voorbij Kingston reed ik Rt 89 weer op in zuidelijke richting. In het zuiden hingen donkere wolken en gedurende een aantal mijlen regende het heel hard. Ik bereikte Panguitch, dat een redelijk grote plaats bleek te zijn. Ik zag dat ik daar weer bereik had met mijn telefoon en belde nogmaals naar het motel in Mt. Carmel Junction waar ik mijn opladers had laten liggen. Het bleek dat ze de spullen gevonden hadden. Ze boden zelfs aan om het op te sturen. Ik bedankte daarvoor en vertelde dat ik langs zou komen om het op te pikken.
Via Mt. Carmel Junction over Summit Mountain naar Cedar City
Dat betekende dat ik Rt 89 verder naar het zuiden zou volgen dan ik gepland had. Ik reed voorbij Panguitch niet Rt 143 op, maar ging verder over 89 tot in Mt. Carmel Junction. Daar lag een plastic zak klaar met de opladers, waarna ik terugreed over 89 tot ik bij Long Valley Junction linksaf sloeg Rt 14 op.
Deze weg voerde over Cedar Breaks en Summit Mtn naar Cedar City. De pasweg klom aan de oostzijde heel geleidelijk omhoog. Op het uitzichtpunt kon ik in het zuiden Zion Ntl Park zien liggen. De afdaling aan de westzijde was steil en de weg voerde via verschillende haarspeldbochten door een Canyon tot ik vanuit direct vanuit de bergen Cedar City inreed. Daar ging ik op zoek naar Best Western Town and Country Inn, een groot hotel midden in deze stad.
Onweer in Cedar City
Nadat ik ingecheckt was en mijn kamer had gevonden en wat spullen had binnen gebracht, barstte er een hevige onweersbui los. Het regende geruime tijd hard en het onweer was niet van de lucht.
Mooie afwisselende dag, afgelegde afstand: 228 mijl
Voor meer foto’s van deze vakantie klik hier (deel 1) of hier (deel 2) of hier (deel 3)