Klaarmaken voor vertrek
Vanmorgen pakten we onze spullen in die we nodig dachten te hebben voor een midweek aan de Moezel. We konden vanmiddag pas na 15:00 uur in het appartement terecht en hoefden ons dus niet te haasten voor de rit van Kapelle naar Merl. Ik bracht de spullen in de auto, waarna we met vereende krachten de fietsen op de fietsendrager zetten. Na een kop koffie konden we vertrekken.
Door België naar Duitsland
We reden Kapelle uit en gingen de snelweg op in de richting van Bergen op Zoom. Het was prima weer om auto te rijden en op deze maandagochtend was het niet bijzonder druk op de A58. Net over het Schelde-Rijnkanaal sloegen we af richting Antwerpen. Op de ring rond Antwerpen was het uiteraard wat drukker, maar ook hier hadden we geen oponthoud van betekenis.
We konden de ring al snel verlaten en reden de E313 op in de richting van Luik. We maakten een korte stop op de parkeerplaats Tessenderlo om wat te drinken en te eten en daarna ging het verder naar het zuidoosten. Voorbij Luik volgden we de E42 die ons de heuvels in voerde.
Door de Eifel naar Merl
We reden Duitsland binnen en vervolgden onze weg over de A60, door het glooiende en afwisselende landschap van de Eifel. Op dit weggedeelte golden geen snelheidsbeperkingen. We werden dan ook diverse keren ingehaald door snelle Duitse auto’s. We konden op de A60 blijven tot Wittlich. Na een stukje over de A1 gereden te hebben gingen we de snelweg af en reden over secundaire wegen naar de Moezel.
We reden geruime tijd over weg 49 en passeerden enkele Duitse dorpjes, tot we bij Alf afdaalden in het Moezeldal. Vandaar was het een klein stukje naar de beroemde dubbele brug over de Moezel bij Bullay. We reden de brug over en sloegen rechtsaf naar Merl.
Aankomst in Weingut Haas
Via Airbnb hadden we een appartement gehuurd in Weingut Haas. De instructies voor het vinden van de sleutel en het openen van de diverse deuren in huis waren duidelijk en compleet. Niet veel later stonden we op de tweede verdieping van een groot huis uit te kijken over de Moezel.
Vanaf het balkon keken we in zuidelijke richting. De Moezel meandert zodanig dat een verblijf op de rechteroever niet betekent dat je naar het noorden of noordwesten kijkt. Wij zaten aan de rechteroever en keken pal zuid. Op het moment van onze aankomst was het rustig op het water, maar later zouden we ontdekken dat de rivier druk bevaren wordt.
Uitpakken en inkopen doen
We brachten onze spullen naar binnen en zetten de fietsen in de garage. Daarna reden we terug naar Bullay, waar we bij de Edeka supermarkt wat inkopen deden voor de komende dagen. We hadden besloten dat we niet zelf zouden koken, dus hadden we niet heel veel nodig.
Daarna reden we even verder naar het station om te kijken hoe het er daar uitzag en hoe we morgen met de fietsen op de trein zouden kunnen gaan. Nadat we ons voldoende op de hoogte hadden gesteld reden we terug naar Merl en genoten een poosje van het uitzicht op de Moezel en aan de voorkant van het huis op de straat.
Merl is een Ortsteil van Zell (Mosel) en zag eruit zoals veel andere dorpen langs deze rivier. Enkele rijen huizen, gescheiden door smalle straten, tot de heuvels zo steil worden dat er geen woningbouw mogelijk is.
Diner bij Restaurant Bürgerstube
In het huisje lag een lijst met aanbevolen restaurants. Voor vanavond kozen we Restaurant Bürgerstube, op loopafstand van Weingut Haas. We liepen het Mühlental in en wandelden langs de Rothenbach tussen de huizen van Merl naar boven, tot we na een 500 meter het restaurant bereikten.
De vriendelijke gastvrouw wees ons het tafeltje dat ze voor ons had gereserveerd, waarna we een keuze konden maken uit de kaart. Het restaurant serveerde traditionele Duitse gerechten, waaronder veel variaties op de varkensschnitzel. De kwaliteit van het eten was prima en de bediening vriendelijk en persoonlijk.
Na het eten liepen we terug naar ons appartement en zaten nog geruime tijd op het balkon te genieten van het uitzicht op de Moezel met nu en dan passerende schepen.
