Van Unterbäch naar Törbel
Vandaag was het prachtig weer toen we opstonden. Gisteren hadden we al bedacht dat we het Yakspfad wel zouden kunnen lopen vandaag. Ik had deze wandeling voorbereid als rondwandeling van ruim 7 km met nogal wat klimmen en dalen. Omdat ons dat een beetje veel van het goede leek besloten we heen en terug dezelfde weg te nemen.
Na het ontbijt pakten we onze spullen in en reden via Bürchen naar Moosalp, waar we zaterdag hadden gewandeld, en daarna aan de andere kant van de pas naar beneden tot in Törbel, waar de huizen in terrassen boven elkaar gebouwd zijn.
We parkeerden vlak boven de kerk, betaalden parkeergeld en trokken onze schoenen aan. Meteen vanaf de parkeerplaats hadden we het mooiste uitzicht op de Weisshorn dat we vandaag zouden krijgen. Ook het uitzicht op de Mischabel met de Riedgletsjer was fantastisch, maar dat zou in de loop van de dag nog verbeteren.
Wandeling vanuit Törbel het Mattertal in
We liepen het dorp uit en gingen een paadje op dat naar de Törbelbach leidde. Toen we die overgestoken waren, begon het pad serieus te stijgen en moesten we voetje voor voetje doorstappen om niet helemaal buiten adem te raken. Het uitzicht op Törbel, dat we bijna voortdurend hadden, gaf aanleiding om af en toe even uit te blazen.
Nadat we een kapelletje gepasseerd waren troffen we een bankje aan, waarop we uitgebreid pauzeerden om ons brood te eten en koffie te drinken. Na het eten ging het nog even steil omhoog totdat we bij Isch aankwamen. Daarna liep het pad verder naar het zuiden door beboste hellingen richting Ober Riedflüe, dat er vervallen en verlaten uitzag en daarna licht dalend naar Mittler Riedflüe, een groep huisjes waar wel menselijke activiteit te zien was.
Bij de Yakfarm
We moesten nog een aantal smalle stroompjes passeren voordat we de weiden van de Yakfarm opliepen. Het pad daalde ca. 60 meter af tussen drievoudig schrikdraad voordat we de farm bereikten. Van een behoorlijke afstand was de Tibetaanse aankleding met vlaggen en vaantjes al zichtbaar.
We liepen de boerderij op Roti Flüo op, waar geen Yak te zien was. Kennelijk lopen de runderen ’s zomers op grotere hoogte, net als al het vee in Zwitserland. De boer was er wel, maar die had haast. We konden niet meer bespreken dan zijn toestemming om onze flesjes aan de kraan bij te vullen.
Van Roti Flüo terug naar Isch
We pauzeerden hier een poosje, bekeken de fantasievolle aankleding van het bedrijf en de diverse bijzondere planten die er groeiden. Daarna begonnen we aan de terugweg die we over hetzelfde pad zouden lopen.
We liepen hetzelfde pad, maar omdat we nu de andere kant op liepen zagen we toch weer andere dingen dan op de heenweg. De bewolking was ook niet precies hetzelfde vandaar dat we pas op de terugweg een fraai plaatje van de Riedgletsjer boven Grächen konden schieten.
We kwamen weer langs Mittler Riedflüe, dat er van deze kant anders uitzag dan vanuit het noorden.
Omdat we naar de Yakfarm een behoorlijk eind hadden moeten dalen, moesten we nu toch weer stevig klimmen om het hoogste punt van de wandeling weer te bereiken. We kregen daarvoor wel een uniek uitzicht terug: de dorpen Törbel en Visperterminen in een beeld is iets wat ik nog nooit eerder had gezien.
Van Isch naar Törbel
Toen we weer op Isch aankwamen zagen we iets dat we vanmiddag niet hadden gezien: bij dit hutje liepen vier muildieren, die al klingelend met hun bellen nieuwsgierig op ons afkwamen en zich tegoed deden aan het gras dat daar groeide.
Nadat we Isch hadden gepasseerd begon de afdaling naar Törbel, dat we al een poosje hadden zien liggen. De hoogtemeters die we eerder vandaag met moeite hadden overwonnen stappen we nu lustig weg. We kwamen langs het kapelletje bij het pad en toen was het niet ver meer naar Törbel.
Tegen half vijf waren we terug in Törbel, waar we opnieuw de terrassen met huizen bewonderden en daarna de auto opzochten.
Klik hier voor een overzicht van de wandeling
Van Törbel over Moosalp naar Unterbäch
Gezien de tijd besloten we terug te rijden over Moosalp en niet via Visp, om te voorkomen dat we in Visp in de dagelijkse file zouden komen te staan. We reden dus de weg terug omhoog naar Moosalp, maar toen we daar kwamen was het net melkenstijd en was de weg tijdelijk afgesloten om de koeien te laten oversteken.
Tientallen mensen stonden hiernaar te kijken. Sommigen waagden zich tussen de koeien, wat niet goed afliep voor een oudere man die uitgleed en vervolgens in de smurrie terecht kwam.
Nadat de weg was vrijgegeven reden we aan de andere kant van de pas naar beneden. In Unterbäch deden we even boodschappen bij de Volg en daarna gingen we eten koken en kleren wassen.
Het was een prachtige dag!
