Meissen
Vanmorgen stond ik om 8.00 uur op na een goede nachtrust in een comfortabele en rustige kamer. Vannacht had ik het een paar keer flink horen regenen en ook nu was het nog niet droog. Voordat ik Meissen en Colditz ging bezoeken, ontbeet ik eerst. Het ontbijt werd geserveerd in de centrale kamer op de begane grond. De eigenaar hield zelfs toezicht op de gang van zaken geassisteerd door een jonge vrouw die waarschijnlijk zijn dochter was. Er waren broodjes, diverse soorten beleg, papjes etc. etc. Kortom een voortreffelijke maaltijd in een aangename sfeer.
Na het ontbijt betaalde ik voor mijn kamer en stapte ik naar buiten, waar het nog steeds regende. Ik reed terug naar de Elbe en zocht een parkeerplaats vanwaar ik naar de hooggelegen Dom van Meissen zou kunnen lopen. Ik vond een parkeerplaats waarvandaan ik onder mijn paraplu in de regen omhoog liep langs de heuvel waarop het slot en de Dom zijn gebouwd. Toen ik bij de Dom aankwam, bleek dat ik ook omhoog had kunnen rijden. Er stonden diverse auto’s geparkeerd, maar lang niet alle parkeerplaatsen waren bezet.
Ik ging de Dom, een forse kerk met twee torens aan de westkant, binnen en kocht een kaartje om rond te mogen kijken. De kerk is vrij donker, wat wordt veroorzaakt door de grijze steen waarvan de muren zijn gebouwd, maar ook door het sombere weer. In de kerk zijn de nodige bezienswaardigheden te zien, zoals grafstenen van de burchtheren van Meissen en op het moment van mijn bezoek een tentoonstelling van allerlei kerkelijke goederen.
Nadat ik de kerk bekeken had, liep ik door de regen langs de andere kant van de heuvel naar beneden. Ik kwam daarbij door de smalle straatjes van deze aardige stad aan de Elbe.
Van Meissen naar Colditz
Ik zocht mijn auto op en reed door een fraai landschap bijna pal naar het westen naar Colditz, waar ik rond de middag aankwam. Onderweg had het steeds zachter of harder geregend en in Colditz was het ook niet helemaal droog.
In een restaurant at ik een kop soep, waarna ik naar het kasteel reed, waar je gemakkelijk en gratis parkeren kunt. Volg daarvoor de borden ‘Jeugdherberg’ Anders dan in 2006 was ik nu wel op tijd voor de rondleiding door Oflag IVc, zoals het officierenkamp voor geallieerde krijgsgevangen, die bekendstonden om hun ontsnappingspogingen, werd genoemd.
De Duitse beslissing om in dit kasteel juist deze gevangenen te huisvesten is nog steeds niet te begrijpen. Het kasteel bestaat uit talloze kamers, gangen, zolders, kelders en andere ruimten die goede diensten kunnen bewijzen bij ontsnappingspogingen. Een van die pogingen, een tunnel die door de Fransen werd gegraven, is nog te zien.
Verder zijn er diverse voorwerpen die bij ontsnappingen werden gebruikt tentoongesteld in het museum. Tijdens de rondleiding onderga je vooral de sfeer van het gebouw, waaraan nog steeds gerestaureerd wordt.
Via Naumburg naar Freyburg (Unstrut)
Na het bezoek aan het kasteel reed ik in noordwestelijke richting via Naumburg naar Freyburg (Unstrut), een fraai plaatsje met een slot tussen de wijnhellingen langs de Unstrut, waar ik onderdak vond bij Hotel am Weinberg, waar ik na een goede maaltijd niet te laat ging slapen. Inmiddels was de regen verdwenen en scheen de zon over het fraaie dal.
