Van Cameron naar Zion – dinsdag 23 juli 2013

Amerikaans ontbijt in Cameron Trading Post

Vanochtend at ik voor de derde keer in het restaurant bij Cameron Trading Post. Ik koos voor een klassiek ontbijt: bacon en eggs, met hash browns en toast. Met name de hash browns vragen enige gewenning. Het zijn dungeschaafde aardappelen die gebakken zijn. Dat is voor Nederlandse begrippen geen ochtendkost. Toch was het ook hier wel lekker. En het was een goede bodem in de maag om de reis van Cameron naar Zion te beginnen.

Canyon van de Little Colorado

Na het ontbijt deed ik wat inkopen in de enorme souvenirshop die bij de Trading Post hoort. Daarna reed ik nog een eindje de weg naar Grand Canyon op. Circa 8 mijl van Cameron is er langs de weg een uitkijkpunt op de Canyon van de Little Colorado. Deze plek wordt beheerd door Indianen en die hadden gisteren toen ik er langs kwam het hek al dicht gedaan, zodat ik er toen niet bij kon komen.

Dat lukte nu wel en ik bekeek de diepe kloof waar onderin dezelfde rivier stroomt, die ook bij het hotel stroomde. De canyon bleek diep en smal te zijn, heel anders dus dan Grand Canyon, meer in de stijl van Black Canyon of the Gunnison, al was die overweldigender. Al met al bleek deze plek wel een bezoekje waard te zijn.

Bij Cameron, Canyon van de Little Colorado
Bij Cameron, Canyon van de Little Colorado

Via Tuba City naar Page

Vervolgens begon ik aan de lange weg naar Page. Normaal gesproken is het niet zo ver van Cameron naar Page, maar afgelopen voorjaar is een deel van Rt 89 vernield door een aardverschuiving, die zo serieus was dat de weg nog steeds voor onbepaalde tijd gesloten bleek te zijn. Ik moest dus ca. 45 mijl omrijden, via Rt. 160 langs Tuba City naar het oosten en vervolgens over Rt 98 terug naar het noordwesten, naar Page.

Het was lekker zomerweer, maar in het oosten kwamen er alweer donkere wolken opzetten. In dit weidse landschap kon de ik buien goed tot ontwikkeling zien komen. Ik kreeg slechts enkele druppels regen mee en verder is het rijden onder een bewolkte lucht wel prettiger dan in fel zonlicht. Tegen de middag bereikte ik Page, waar ik eerst lunchte.

Page, stuw en brug
Page, stuw en brug

Colorado

Daarna reed ik naar het viewpoint vlakbij de brug over de Colorado. Ik bekeek daar de stuw en de brug en diepe kloof waarin de Colorado stroomt. De merkwaardig gevormde rotsen vielen mij weer op. Ik reed verder en stopte bij het visitors center van de stuw.

Je kunt daar in een maquette het stroomgebied van de Colorado boven Page zien en het enorme Lake Powell dat is ontstaan als gevolg van het afdammen van de rivier. Verder starten daar excursies naar de dam, maar daar maakte ik geen gebruik van. Ik liep de brug nog een eindje op en besloot toen verder te rijden naar Kanab.

Page, brug over de Colorado
Page, brug over de Colorado

Via Kanab naar Zion National Park

Ik reed dus weer op Rt 89 en ging naar het westen. Dit was een mooie weg door golvend landschap, met rechts op ruime afstand bergen en links een uitgestrekte golvende vlakte. In het zuiden hing een enorme onweersbui, ik kon het zien regenen, maar op Rt 89 was het enige merkbare een dunne laag wolken, waar ik spoedig onder vandaan reed. Vanaf Kanab werd het landschap weer bergachtiger. De weg slingerde tussen de bergen door en steeg en daalde ook weer meer.

Op weg naar Kanab, onweersbui boven het landschap
Op weg naar Kanab, onweersbui boven het landschap

Bij Mt. Carmel Junction verliet ik Rt 89 en reed Rt 9 op. Deze voert door Zion National Park en is dus niet bedoeld voor doorgaand (vracht)verkeer, wat met borden duidelijk stond aangegeven. Een aantal mijlen bleef het landschap vrijwel gelijk. Dat veranderde drastisch toen ik eenmaal de tolhuisjes was gepasseerd. De weg begon nu sterk te slingeren tussen enorme zandstenen bergen met merkwaardige patronen. Een zeer bijzonder landschap, dat ik nog nergens eerder heb gezien en dat kennelijk typerend is voor Zion.

Zion National Park, merkwaardig gevormde rotsen
Zion National Park, merkwaardig gevormde rotsen

Van Zion naar Hurricane

De weg voerde door deze omgeving tot ik de tunnelingang bereikte. Hoog boven Zion canyon is een tunnel in de bergen gebouwd, waardoor het verkeer in een dal naast de Canyon terecht komen en daar kunnen afdalen naar Springdale. Die afdeling was als een alpenweg, met haarspelden en steile stukken.

Zion National Park, de weg naar Springdale
Zion National Park, de weg naar Springdale

Ik verliet het park ter hoogte van het visitors center en reed door Springdale verder via Virgin en La Verkin naar Hurricane. Daar betrok ik een kamer bij Comfort Inn. Ik had uitzicht op de bergen ten noorden van Hurricane. Daar ontwikkelde zich een onweersbui, die uren boven de bergen bleef hangen en waaruit zo te zien veel regen viel. In het dal bleef het beperkt tot een vlagere wind en wat regen, zodat de straat net nat werd.

Afgelegde afstand 302 mij

Voor meer foto’s van deze vakantie klik hier (deel 1) of hier (deel 2) of hier (deel 3)

vorigeterug naar bovenvolgende

Geef een reactie. Vragen, aanvullingen en tips zijn welkom!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.