Berkely Pit
Vandaag wilden we van Butte naar East Glacier Park rijden, om morgen Glacier National Park te bezoeken. We ontbeten nog een keer in ‘ons’ huisje en ruimden toen alles op. Onze eigen spullen pakten we in en de spullen van het huisje lieten we achter zoals de bedoeling was.
Daarna reden we de heuvel af naar beneden voor een bezoekje aan Berkely Pit. Butte is een mijnwerkersstad, al wordt er nu nauwelijks meer gegraven in wat ooit de rijkste heuvel van Amerika heette. Berkely Pit is een van de mijn die het langst geëxploiteerd werd. Deze dagbouwmijn is nu een bezienswaardigheid.
We parkeerden op de parkeerplaats bij Berkely Pit en kochten een toegangskaartje. Daarna liepen we door het tunneltje naar het uitkijkplatform boven de mijn. We stonden boven een enorm diep gat in de grond, dat grotendeels gevuld was met groenachtig water.
Het water schijnt behoorlijk giftig te zijn door de metalen die er in opgelost zijn. We zagen enkele gebouwtjes staan die gebruikt worden om het water in de gaten te houden en om te onderzoeken hoe deze put weer veilig gemaakt kan worden.
Van Butte naar Tizer Gardens
We verlieten Butte, na de auto volgetankt te hebben en reden Interstate 15 op die langs Butte naar het noorden wegdraaide. Al heel snel lieten we de bewoonde wereld achter ons en reden door uitgestrekte vlaktes met hier en daar een boerderij naar het noorden.
Ook vandaag bleef het landschap nooit lang achtereen hetzelfde. Nadat we een tijdje door de brede vallei gereden hadden, werd het landschap ter hoogte van Elk Par bergachtiger en kronkelde de snelweg zich als een bergweggetje door de dalen heen.
De lucht begon toen ook te betrekken. In Butte was het helder en zonnig geweest, maar nu we de bergen inreden werd het bewolkt en regende het af en toe een beetje. Toch was het geen constante regen, het werd ook weer droog.
Tizer Gardens
Een eindje voor Jefferson gingen we de weg af en reden naar Tizer Gardens. Ik had deze botanische tuin bij het uitstippelen van de etappes op Google Maps gezien en dit leek ons een mooie onderbreking van de autorit.
We betaalden toegang en liepen de tuin rond. Er was al heel veel uitgebloeid, maar ook nog genoeg moois te zien in deze idyllisch gelegen tuin, die losjes van opzet was.
Helena
Nadat we de tuinen hadden bekeken reden we verder naar Helena, de hoofdstad van Montana. Dat was niet ver meer en na een half uurtje gingen we opnieuw de weg af om Helena kort te verkennen.
State Capitol
We reden eerst naar het State Capitol, dat qua opzet sterk leek op het State Capitol van Utah, maar een stuk kleiner was. We parkeerden hier even en bekeken het gebouw en het standbeeld dat ervoor stond.
Voor het gebouw staat het standbeeld van Thomas Francis Maegher, een man die een bewogen leven heeft gehad en in dienst was als Secretary of State van het territorium Montana.
Cathedral of St. Helena
Van het State Capitol reden we naar de Cathedral of St. Helena. Dit indrukwekkende gebouw werd voltooid aan het begin van de twintigste eeuw. We stopten even en bekeken de kerk van binnen en van buiten. Alle vensters zijn voorzien van gebrandschilderd glas, met daarin Bijbelse gebeurtenissen en andere onderwerpen die wij niet meteen herkenden.
Reeders Alley
De laatste bezienswaardigheid die we aandeden was Reeders Alley. Op dit historische plekje is de stad Helena ooit ontstaan toen enkele goudzoekers in hun laatste poging goud vonden. Na deze vondst trokken velen naar het gebied. Ze hadden huisvesting en diensten nodig en daarvan is Reeders Alley een overblijfsel.
We liepen het straatje op en langs de achterkant weer af. In de huisjes bleken nu advocaten en andere dienstverleners gehuisvest te zijn.
Van Helena naar East Glacier Park
We reden verder en vonden na wat zoeken een Dairy Queen, waar we een snelle lunch namen. Daarna moesten we nog heel wat mijlen afleggen. We reden I 15 weer op en volgden deze geruime tijd naar het noorden.
Na een korte en bochtige passage door de bergen gingen we in Wolf Creek van de snelweg af en begonnen over tweebaanswegen naar het noorden te rijden. Eerst over 287 via Augusta naar Choteau. Daarna kwamen we weer op Rt 89 terecht die we tot in Browning volgden. Het landschap was glooiend en overal liepen koeien.
In de omgeving van Browning zagen we diverse nederzettinkjes van Indianen, te herkennen aan een huis dat op een stacaravan lijkt en activiteiten met sloopauto’s en paarden. We reden door Browning heen en legden de laatste mijlen af over Rt. 2 tot we in East Glacier Park arriveerden.
East Glacier Park
We hadden een kamer gereserveerd bij The Whistling Swan. We werden naar de General Store verwezen, waar we incheckten bij Mark, die vandaag marsen van Sousa door zijn winkel liet schallen. Onze kamer was in het hoofdgebouwtje en was perfect in orde, iets wat je aan de buitenkant van het motel niet zou vermoeden.
Voor onze maaltijd had Mark ons naar Glacier Park Lodge verwezen, aan de andere kant van de spoorlijn. We reden erheen en bekeken het fantastische gebouw.
We bekeken de centrale lobby, opgebouwd uit boomstammen, wat een bijzonder ruimtelijk effect gaf en het idee op een zeer bijzondere plaats te zijn.
Daarna aten we een hamburger in The Lounge, waarna we terugreden naar The Whistling Swan. We gingen niet al te laat slapen omdat we morgen de hele dag in Glacier National Park wilden doorbrengen.
Prachtige dag!
Afgelegde afstand: 271 mijl
