Inhoud
Van Kapelle naar Brussel
Om 5:40 uur liep de wekker af en stond ik op om me klaar te maken voor vertrek. Om 6:15 uur deed ik de deur achter me dicht en vertrok naar ‘s-Gravenpolder. Het was kil en nat. ’s Nachts had ik het verschillende keren hard horen regenen. In ‘s-Gravenpolder stapte Jan in, die mijn auto van Brussel terug naar Kapelle zou brengen, waarna we om 6:30 uur vertrokken.
De reis naar Zaventem verliep voorspoedig. Al om 7:30 uur stond ik in de rij om in te checken. Voor de echte check in werd ik door beveiligingspersoneel ondervraagd over mijn motivatie om vanaf Brussel te vertrekken. Daarnaast stelde men de gebruikelijke vragen over de bagage: “Wie heeft alles ingepakt?” “Heeft u uw bagage tijdens uw reis naar het vliegveld uit het oog verloren?” “Neemt u spullen mee van iemand anders die u dat gevraagd heeft?” Ook vroeg men mij of ik me geregistreerd had bij ESTA, maar hierop werd niet gecontroleerd.
Na het inchecken passeerde ik de douane en de security check. Deze keer ging het alarm niet af en kon ik doorlopen naar B 15. Ik hoefde me niet te haasten want er stond aangegeven dat mijn vlucht 45 min. later zou vertrekken dan gepland. De Boeing 777 waarmee ik naar Newark zou vliegen arriveerde rond 8:45 uur bij de gate. Het leek me sterk dat we om 10:30 uur zouden kunnen vertrekken en dat lukte dan ook niet. Rond die tijd begon het instappen maar net. Doordat iedereen nogmaals werd ondervraagd over de handbagage duurde het instappen lang.
De Boeing 777 van United, waarmee ik naar Newark zou vliegen, arriveert op Zaventem (Brussels Airport)
Van Brussel naar Newark
Toen iedereen binnen scheen te zijn, bleek dat we nog even zouden wachten op een aantal overstappers. Dat duurde nog meer dan een half uur, zodat we pas tegen 11:30 uur achteruit werden geduwd en na het starten van de twee enorme General Electric motoren door de regen naar de startbaan reden. We mochten vlot starten en stegen door regen en bewolking in westelijke richting op.
Het routekaartje waarop te zien is waar het vliegtuig zich bevindt en hoe laat de landing wordt verwacht werkte niet, zodat deze informatie niet beschikbaar was. De captain verontschuldigde zich hiervoor en voor de vertraging. Hij beloofde zo hard mogelijk te vliegen en boven de oceaan ‘a couple of shortcuts’ te nemen om zo een deel van de achterstand in te kunnen halen.
Al gauw na het opstijgen werd er als altijd chicken or beef geserveerd als lunch. Vlak voor de landing op Newark kregen we nog een warm broodje. Om 13:00 uur landden we op Newark na een schielijke en enigszins turbulente daling. Het duurde even voor we op onze plaats stonden en uit konden stappen.
Voor het passeren van de grens is niet langer een groene kaart nodig. Wel maakt men afdrukken van vingers en duimen en een foto van je gezicht (zonder bril en pet) En natuurlijk moet je jezelf bij ESTA hebben gemeld. Het witte formulier waarop je verklaart geen contrabande te importeren is er nog wel. Bij deze controle stonden heel lange rijen, zodat het even duurde voordat ik mijn koffer kon afgeven bij de transferbalie.
Daarna moest ik van terminal B naar C met het treintje. Om bij de gate te komen moest ik opnieuw door de security check, wat ook hier geen moeilijkheden opleverde. Ik had net genoeg tijd om geld te pinnen, het toilet te bezoeken en een fles water te kopen. Toen ik me meldde bij de gate was het instappen al bijna voltooid. Ik kon meteen doorlopen naar mijn plaats een eindje achter de vleugel bij het raam.
Van Newark naar Las Vegas
We werden op tijd van de gate geduwd, maar moesten nog heel wat vliegtuigen voor laten gaan voordat wij in noordelijke richting opstegen. Ik zag New York prachtig liggen aan de rechterkant van het vliegtuig. We klommen geleidelijk hoger, maar het uitzicht bleef fraai want het was vrijwel onbewolkt. Eerst vlogen we over de buitenwijken van Newark en andere grote steden in het oosten van de VS. Daarna volgden de Appelachen in Pennsylvania, waarna we een paar uur over het Midwesten vlogen. Ik zag grote vierkante kavels met boerderijen en kaarsrechte wegen met hier en daar een dorp of stad.
Beregende cirkelvormige akkers in de Midwest
Hoe verder we naar het westen vlogen, hoe droger het werd. Niet al het land wordt hier gebruikt voor intensieve landbouw. Opvallend waren de cirkelvormige percelen die er prachtig groen uitzagen doordat ze beregend kunnen worden. Nog verder naar het westen hield alle begroeiing op en vlogen we boven de woestijn, die Great Basin genoemd wordt. Onze route bracht ons boven Grand Canyon, vlak voor de landing op Las Vegas. Doordat het onbewolkt was, was de Canyon goed te zien. Een indrukwekkend gezicht! Ook de Hoover Dam, vlakbij Las Vegas, was uitstekend zichtbaar.
Grand Canyon
Hoover Dam
Het vliegtuig daalde geleidelijk naar Las Vegas. Ook hier was nogal wat turbulentie. Af en toe maakten we deinende bewegingen als op een schip. Even later stonden we op de grond en na een korte rit over het vliegveld kon ik om 17:30 uur uitstappen. Voor de bagage moest ik naar een andere terminal waarin al de nodige gokkasten stonden. Ik had zojuist gezien hoe mijn koffer uit het vliegtuig kwam en wist dat het dus gelukt was om hem op tijd aan boord te krijgen. In de bagagehal kwam hij al snel op de band, waarna ik met een bus naar de autoverhuurders werd gebracht.
Landing op Las Vegas Mc Carran Airport
Alle verhuurbedrijven zitten in een gebouw dat goed gekoeld werd, want buiten was het heet. Toen ik na enig wachten aan de beurt was, handelde de medewerker van Dollar Rent a Car mijn reservering snel en zonder gezeur af. Ik mocht in de parkeergarage zelf een auto uitzoeken en reed toen de weg op, op zoek naar het hotel. La Quinta Airport South staat vlakbij het vliegveld en is nog maar kort in gebruik. Ik kreeg een mooie en koele kamer en kon eindelijk gaan slapen.
Afgelegde afstand door de lucht: 5908 mijl.
Afgelegde afstand over de weg: 5 mijl
terug naar boven – volgende