Rustdag in Zuid-Afrika – zondag 19-4-2009

Vanmorgen stonden we voor zondagse begrippen vroeg op. Om 8:00 uur zou Willem voor staan zodat we mee konden rijden naar de kerk in Pretoria. De dienst begint daar om 9:00 uur en het is ongeveer 70 km rijden. Na een goede nachtrust en een eenvoudig ontbijt vertrokken we in de richting van de snelweg.

Meteen werden we weer geconfronteerd met talloze mensen die in beide richtingen langs de weg liepen. Duidelijk is dat de meeste mensen geen eigen vervoermiddel hebben en heel veel lopend doen. Wel rijden er veel taxibusjes rond, herkenbaar aan de gele streep die over de zijkant is aangebracht. Deze busjes stoppen onverwachts, voegen ook onverwachts weer in en zijn met een handgebaar tot stilstand te brengen, waarna je mag instappen.

We draaiden de snelweg richting Pretoria op en kwamen toen langs een zeer uitgestrekt ‘plakkerskamp’ met allemaal bouwsels van hout en blik. In deze kampen woont de arme zwarte bevolking. De kampen zijn veelal voorzien van elektriciteit en water, maar de verdere levensomstandigheden zijn primitief. Op de weg was het niet druk en we konden goed opschieten tot bij Pretoria. Daar werd op de andere weghelft aan de weg gewerkt, waardoor er een flinke file stond. Vanmiddag zouden we niet langs deze weg, maar door de stad terugrijden. Ook bij deze wegwerkzaamheden werd druk gevlagd door mensen die met dit werk blijkbaar hun boterham verdienen.

De kerk van de Gereformeerde Gemeente in Nederland te Pretoria staat in een woonwijk, net als alle huizen en bedrijven achter solide hekwerk met elektrische draden. Deze ochtend zou er in de kerk aandacht besteed worden aan de moord of de familie Van den Bosch, die leden van deze kerk waren. De hele familie was aanwezig en de gelezen preek sloot aan bij de droevige gebeurtenissen die niet alleen de familie, maar ook de Nederlandse gemeente getroffen hebben. De ouderling las een preek van ds. M. van Beek over Jesaja 41:14. De orde van dienst is precies zoals in Nederland en ook de gebruikte Bijbelvertaling en Psalmberijming zijn identiek aan die van de Reformatorische kerken in Nederland.

Na de kerkdienst reden we door de stad naar huis. We zagen de Parlementsgebouwen en het Voortrekkersmonument en natuurlijk weer de inmiddels bekende beelden van lopende zwarten langs de weg en de enorme krottenwijk in de buurt van Lanseria. We dronken koffie bij Willem op het terras en later op de middag aten we daar soep met brood.

Aan het eind van de middag gingen we naar de andere reformatorische kerk in de omgeving, de Gereformeerde Gemeente in Randburg. Deze kerk stond heel wat dichterbij ons huisje. Qua liturgie lijkt de dienst wat minder op wat we in Nederland gewend zijn. De schriftlezing en het zingen gebeuren in het Zuid-Afrikaans, waarbij er staande gezongen wordt. Verder vertoonde de dienst toch voornamelijk vertrouwde trekken. Geen wonder als je bedenkt dat vrijwel alle kerkgangers Nederlands zijn (geweest) De preek die gelezen werd was van ds. Chr. van der Poel en ging over het achtste gebod, vanuit de Heidelbergse Catechismus. In deze kerk was het minder druk dan in de gemeente in Pretoria. Men vertelde ons dat er de afgelopen tijd nogal wat gezinnen zijn vertrokken naar o.a. Canada.

Na de dienst reden we in het donker terug naar huis. Dat bleek inderdaad een bijzondere ervaring. Er is weliswaar straatverlichting, maar die is net als in Nederland niet voldoende fel om een duidelijk zicht te bieden op de weg en vooral op de bermen. En het geloop van mensen langs de kant van de weg gaat ook gewoon in het donker door. Alle reden dus om voorzichtig te rijden en goed op te letten, want met name de vele taxibusjes maken geregeld de meest onverwachte manoeuvres.

We dronken koffie bij Willem en praatten over Nederland, onze school en de toestand in Zuid-Afrika. Duidelijk werd ons wel dat het allemaal veel gecompliceerder ligt dan (linkse) organisaties in Nederland ons willen laten geloven. Het bestaan van een eerste en derde wereld vlak naast elkaar levert nog steeds problemen op. Ondanks dat de apartheid is afgeschaft leven de verschillende bevolkingsgroepen nog steeds naast elkaar en is er in de praktijk nog volop sprake van grote verschillen in welvaart, werk en ontwikkeling tussen blank en zwart.

We gingen op tijd slapen, want maandag moeten we vroeg naar de school om het eindgesprek met de studenten te houden.

vorigeterug naar bovenvolgende

Reacties zijn gesloten.