Dag 5 – Cotswolds en Salisbury – dinsdag 25-10-22

Ontbijt in Stow-on-the-Wold

Vandaag zouden we door de Cotswolds naar Salisbury rijden. Vanmorgen ontbeten we eerst in The Stag at Stow, nadat we lekker geslapen hadden in de kleine kamer. We hadden een prima bed, maar de kamer als geheel viel wat tegen door de grootte en de aanwezige voorzieningen. Gezien de prijs hadden we niet iets heel bijzonders kunnen verwachten, maar blijkbaar is Stow-on-the-Wold zozeer in trek bij toeristen dat men dit soort prijzen kan rekenen voor kamers die elders een stuk goedkoper zouden zijn.

Het ontbijt in The Stag was wel prima! We konden een keuze maken van de menukaart, waarop alle gerechten voor een Full English Breakfast voorkwamen. Het ontbijt was goed van kwaliteit en de porties waren ruim voldoende.

Na het ontbijt pakten we in, leverden onze kamersleutel in en brachten de spullen in de auto. Vanmorgen was het mistig in Stow-on-the-Wold, waardoor alles er grijzig en somber uitzag. Ondanks het sombere weer liepen we ook nu een rondje door het dorp en bekeken diverse winkels die gisteravond al gesloten waren.

Stow-on-the-Wold
Stow-on-the-Wold

Van Stow-on-the-Wold naar Broadway

Nadat we Stow-on-the-Wold voldoende verkend hadden stapten we in de auto en begonnen we aan de rit naar Broadway. We namen niet de kortste route, maar reden een toeristisch rondje door de Cotswolds, waarbij we o.a. Chipping Campden aandeden. We stapten hier niet uit, maar reden op gemak door de hoofdstraat met aan weerszijden typische zandstenen huizen, waarna we op gemak verder reden naar Broadway.

In Broadway stopten we wel. We parkeerden de auto en liepen in het heldere zonlicht langs High Street in de richting waar we vandaan waren gekomen. Het was hier redelijk druk met toeristen, maar ook met mensen die hier hun inkopen kwamen doen. Het dorp lag er fraai bij en straalde de sfeer van de Cotswolds optimaal uit.

Broadway, High Street. Cotswolds
Broadway, High Street
High Street Broadway
High Street Broadway
Broadway Deli
Broadway Deli

We dronken koffie in Tisanes Tearooms, een typisch Engels zaakje aan High Street, waar het al flink druk was met mensen die genoten van hun koffie of thee met iets erbij. De zaak werd gerund door een oudere dame, die alles goed in de gaten hield en haar personeel min of meer onopvallend aanstuurde.

Broadway, Cotswolds Salisbury
Broadway

Na de koffie liepen we over het breedste stuk van High Street (waaraan het dorp de naam Broadway heeft te danken) terug naar de auto, om verder te rijden in de richting van Salisbury.

Snowshill

We vertrokken uit Broadway en reden in korte tijd naar Snowshill. Na een minuut of tien arriveerden we in dit schilderachtige dorpje, dat officieel bij Broadway hoort. We parkeerden achter de pub en liepen een rondje, samen met diverse andere toeristen.

Snowshill (Broadway) Cotswolds
Snowshill (Broadway)
St Barnabas Church, Snowshill
St Barnabas Church, Snowshill
Bloemenpracht in Snowshill
Bloemenpracht in Snowshill
Snowshill, Cotswolds
Snowshill

Van Snowshill naar Cricklade

We vertrokken uit Snowshill en reden globaal naar het zuidwesten in de richting van Cirencester. Het landschap van de Cotswolds was boeiend en afwisselend. Landbouwgronden afgewisseld met bossen wisselden elkaar af. En vlak was het nergens.

Cirencester bleek een flinke stad te zijn, die ook wel de hoofdstad van de Cotswolds wordt genoemd. De meeste gebouwen, zeker in de binnenstad, bleken helemaal in het beeld van de Cotswolds te passen: veel gelige zandstenen huizen met meerdere verdiepingen regen zich aaneen. We reden door de stad en keken uit naar een pub waar we zouden kunnen lunchen. We ontdekten niet direct iets langs onze route en besloten daarom verder te rijden in de richting van Salisbury.

Nadat we Cirencester verlaten hadden kwamen we al snel bij de afslag naar Cricklade, waarbij op het verkeersbord de aanduiding van een restaurant te zien was. Het dorp bleek net naast de doorgaande weg te liggen en zag er schilderachtig uit. We reden High Street af en passeerden The Red Lion, een pub die we in Cirencester vergeefs hadden gezocht.

Cricklade, River Thames. Cotswolds
Cricklade, River Thames

In The Red Lion aten we een voortreffelijk lunch. Het was vrij druk in de pub met mensen die zaten te lunchen. De sfeer en de kwaliteit van het voedsel en van de bediening waren net als in de meeste pubs die we in deze vakantie en in het verleden hebben bezocht.

The Red Lion, Cricklade
The Red Lion, Cricklade

Van Cricklade naar Salisbury

Na de lunch reden we verder naar Salisbury. De route voerde ons langs Swindon en daarna door de schilderachtige North Wessex Downs naar Marlborough, dat een aardig marktstadje bleek te zijn. We stopten daar niet, maar reden verder naar het zuidwesten.

We kwamen langs Amesbury en Old Sarum waarbij we geregeld verkeersborden zagen die ons attendeerden op tanks en andere militaire activiteiten. We hebben echter geen soldaten of tanks gezien en bereikten halverwege de middag Salisbury.

We parkeerden op de parkeerplaats van de kathedraal en besloten eerst een rondje door de stad te lopen.

Salisbury

Salisbury is beroemd vanwege schitterende kathedraal die daar in de Middeleeuwen gebouwd is. Het bijzondere aan deze kerk is het feit dat de bouw betrekkelijk kort heeft geduurd en het gebouw dus in eenzelfde stijl is gerealiseerd. Dit in tegenstelling tot veel andere kathedralen en historische kerken waaraan eeuwenlang is gebouwd en verbouwd, waardoor daar niet zo’n fraaie stilistische eenheid is als in Salisbury Cathedral te zien is.

Salisbury Cathedral
Salisbury Cathedral

Andere bijzonderheden zijn de enorme vieringtoren, die uniek is in Engeland en de grote Cathedral Close, de omheinde ruimte waarbinnen de kathedraal en een fors aantal andere gebouwen gevestigd zijn. Deze Close wordt dagelijks aan het eind van de avond afgesloten en ’s morgens vroeg weer geopend. Auto’s kunnen er gedurende die tijd niet in of uit.

Salisbury Cathedral Close
Salisbury Cathedral Close

We verlieten de Close en liepen een rondje door het centrum van Salisbury. Naast diverse oude gebouwen zagen we hier ook veel gebouwen van recente datum. Kennelijk is hier in het verleden wel eens ruimhartig gesloopt en nieuwgebouwd.

Salisbury, historische binnenstad bij het Marktkruis
Salisbury, historische binnenstad bij het Marktkruis

Evensong in Salisbury Cathedral

Nadat we wat gedronken hadden in The Ox Row Inn op de markt, waar ze bijna klaar waren met het afbreken van de marktkramen, liepen we op gemak terug naar de kathedraal en zochten de ingang voor de Evensong.

Salisbury Cathedral vanuit het noordoosten
Salisbury Cathedral vanuit het noordoosten

Deze bleek niet bij de hoofdingang te zijn, maar we moesten via het noordportaal de kerk binnengaan. We kwamen het schip inlopen ter hoogte van het opvallende doopvont en zochten een plaats op in het koor.

In verband met de vakantie van de koorschool werd de Evensong vandaag verzorgd door een gastkoor. Dit bleek het kamerkoor Canticum Amoricum uit de Alblasserwaard te zijn. Onder leiding van Patrick van der Linden kweet dit koor zich prima van de taak.

De muziek was beslist niet gemakkelijk en het koor had de lat daarmee hoog gelegd. De responses van Ayleward en de vaste gezangen van Stanford vroegen het nodige van zangers, organist en dirigent. Ook de Anthem van Holst was er geen van dertien in een dozijn. Ondanks het feit dat hier en daar hoorbaar was dat het koor niet over de routine beschikt die de kathedraalkoren wel hebben, werd er op hoog niveau en met overtuiging gemusiceerd.

Salisbury Cathedral, Orgel van Willis (noordfront) (c) Wikimedia
Salisbury Cathedral, Orgel van Willis (noordfront) (c) Wikimedia

De organist van dienst, Gerben Budding, organist van de St. Janskerk in Gouda, maakte indruk door zijn koorbegeleiding, met vooral in de Psalm een rijke variatie aan registraties. In de Voluntary na de dienst liet hij het beroemde Willis-orgel schitteren in een boeiende vertolking van de Prelude uit de Eerste Symfonie van Louis Vierne.

Van Salisbury naar Wilton

Na de Evensong zochten we in het donker onze auto op en reden in tien minuten naar Wilton, waar we een overnachting hadden geboekt bij The Greyhound Inn. In deze historische herberg kregen we een slaapkamer in het bijgebouw, waar vroeger de stallen waren.

Dit was geen klassieke pub meer. De ruimte rondom de bar was ingericht als inloop en ontvangstruimte, terwijl de rest van de zaal vol stond met tafeltjes waar je kon dineren. Deze trend hebben we al vaker gezien. Een pub noemt zich dan niet langer pub, maar “gastro-pub” wat in de praktijk betekent dat de kaart wat uitgebreider is en de prijzen wat hoger liggen dan in een “traditionele” pub. We lieten ons de warme maaltijd prima smaken en gingen daarna onder de wol in het voortreffelijk bed van dit gastenverblijf.

vorigeterug naar bovenvolgende

Geef een reactie. Vragen, aanvullingen en tips zijn welkom!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.