Van Zion National Park naar Cedar City
Vanochtend waren we niet zo onverstandig vroeg wakker als gisteren, maar het was duidelijk dat we nog niet helemaal gewend waren aan het tijdsverschil van 8 uur met Nederland. We hadden het in de nacht flink horen regenen, met een enkele klap onweer en toen we naar buiten keken zagen we donkere wolken hangen. We stonden op en gingen ontbijten. Ook in dit motel was het ontbijt rijk voorzien van allerlei heerlijke gerechten, waar we lekker van aten. Het uitzicht op de bergen was prachtig en met het ontbijt begon de dag in Zion Ntl Park eigenlijk al, omdat we midden in het landschap zaten te eten.
Na het ontbijt pakten we in en checkten we uit, om daarna alles in de auto te leggen en een supermarkt op te zoeken. We kochten diverse benodigdheden, waaronder een baaltje ijs en gingen daarna op pad. Bij de ingang van het park stond een waarschuwing dat de parkeerplaats vol was en dat we beter in Springdale konden parkeren. Nadat we de jaarpas voor de Ntl parken hadden gekocht besloten we toch te kijken of er nog een plekje was. De parkeerplaats bleek groot te zijn en we vonden inderdaad nog een open plek voor onze Dodge.
Daarna pakten we de spullen die we nodig dachten te hebben en liepen naar de bushalte. Daar stond een enorme rij wachtende mensen om in de bus te stappen die hen de Canyon in zou brengen. We sloten aan, maar even later liep een man de rij voorbij die adviseerde om naar de volgende bushalte te lopen. Daar zouden we alleen zijn. We besloten het advies op te volgen en liepen de lange rij voorbij om vervolgens langs de rivier in de richting van het museum te lopen. We volgden het Pa’rus pad langs de oever van de rivier en kwamen na ca. 20 minuten bij het museum aan.
Daar bleek de rij wachtenden inderdaad heel kort te zijn en toen er een busje aankwam, konden we meteen instappen. We bleven zitten tot de laatste halte, Temple of Sinwava, waar we uitstapten en aan de Riverwalk begonnen.
Langs de rivier is een fraai pad aangelegd, dat we helemaal tot het eind uitliepen. De enorme wanden van de canyon torenden hoog boven ons uit, terwijl we het grootste deel van de tocht lekker in de schaduw liepen. Het was behoorlijk druk op het pad, aangezien deze wandeling voor iedereen te doen is, zelfs voor mensen in een rolstoel, mits er iemand is die een beetje helpt duwen.
Bij het eind van het pad stonden we aan het water van de Virgin River. Heel veel mensen liepen verder, het water in en aan de overkant van de rivier verder de Canyon in. Aangezien we geen droge sokken en schoenen bij ons hadden en een waterwandeling ons niet zo aanlokte, bleven we aan deze kant van de rivier en na een poosje rondgekeken te hebben liepen we dezelfde weg terug.
We stapten op de bus en lieten ons een halte terug brengen, waar we uitstapten bij Big Bend. Het was daar bijzonder stil en verlaten, omdat er niets spectaculairs te zien is. Althans als je het landschap in Zion Canyon niet spectaculair vindt. Wij keken even rond op dit mooie punt, waarvandaan Angels Landing en The Great White Throne goed te zien zijn.
Daarna reden we met de bus naar de halte Weeping Rock. Daar liepen we het korte steile paadje omhoog tot onder de overhangende rots, waaruit rijkelijk water droop, zodat er volop planten groeiden, zelfs ondersteboven!
Nadat we dit bekeken hadden liepen we terug naar de bus en stapten bij Zion Lodge uit. Daar namen we een heerlijke lunch met een sandwich en soep op het terras van het grillrestaurant. De prijzen waren daar iets hoger dan bij de cafetaria, maar we zaten daar zoveel beter en mooier.
We besloten om na de lunch niet meer te gaan wandelen, maar op gemak terug te gaan naar de parkeerplaats bij het visitor center. We stopten alleen nog bij de Court of the Patriarchs, een uitkijkpunt op drie fraaie toppen die men de namen van Abraham, Izak en Jacob heeft gegeven. Bij dit punt stonden heel veel cactussen, waarvan sommige bloeiden.
We reden nu verder naar de parkeerplaats en zochten onze Dodge weer op. Daarna reden we door het park in oostelijke richting. Met een serie haarspelden bereikten we de tunnel waardoor we in een totaal ander landschap terecht kwamen. Nu reden we tussen merkwaardig gevormde witte rotsen door waarop allerlei patronen gekerfd waren. We volgden de weg tot Checkered Mesa vlakbij de uitgang van het park en keerden daar om, om dezelfde weg terug te rijden naar Springdale.
Daarvandaan ging het in de richting van de I15, die we opdraaiden en volgden tot in Cedar City. Het was nog steeds stralend mooi weer en een genoegen om onderweg te zijn. Bij Cedar City draaiden we de snelweg af en namen onze intrek bij La Quinta, een gloednieuw hotel, dat nog naar de nieuwigheid rook. ’s Avonds aten we chinees bij Hong Kong Buffet, die lekkere Amerikaans Chinese gerechten had bereid.
Prachtige dag!
Afgelegde afstand 88 mijl
Deze pagina wordt nog bewerkt