Van Aberdeen naar Forks – donderdag 12 juli 2018

Ontbijten en inkopen doen bij Walmart

Afgelopen nacht sliepen we als rozen in het Best Western motel in Aberdeen. De enige onderbreking was een passerende trein om 3:15 uur, die zijn komst met luid getoeter aankondigde. Daarna lukte het om nog een aardig poosje te slapen, zodat we niet eens zo heel vroeg wakker waren. Voordat we aan de mooie rit van Aberdeen naar Forks zouden beginnen, gingen we eerst ontbijten.

Best Western Aberdeen (WA)
Best Western Aberdeen (WA)

We gingen naar beneden naar het ontbijtzaaltje van het motel, waar een uitgebreid ontbijtbuffet klaar stond. We genoten ervan en gingen daarna onze spullen pakken en in de auto brengen. Toen we weg wilden rijden kwam er opnieuw een trein, zodat we nog even moesten wachten.

Walmart Aberdeen
Walmart Aberdeen

We gingen daarna naar Walmart, vlak naast het hotel en kochten daar wat benodigdheden die je net zo goed in Amerika kunt kopen in plaats van ze in je koffer meenemen met kans op problemen. Zonnebrand, anti-insect, een paar simpele gympen om te wandelen en wat voor de inwendige mens natuurlijk.

Van Aberdeen naar Quinault Valley

Toen kon de reis van Aberdeen naar Forks beginnen. We reden door Aberdeen en pikten net buiten de stad Rt 101 op die ons naar het noorden zou voeren. Het landschap was rijk begroeid met bos, dat vooral cultuurbos bleek te zijn, getuige het grote aantal logging trucks dat we zagen rijden. Het was opnieuw een prachtige dag met veel zonneschijn en aangename temperaturen.

Na een uurtje bereikten we de afslag naar Quinault Valley. We reden de vallei in en stopten eerst bij het bezoekerscentrum. Het bleek dat we in dit deel van het Nationale Park niet hoefden te betalen. We mochten overal rondrijden en rondlopen. De dame achter de balie voorzag ons van veel informatie, waarna we haar kantoortje verlieten en ons klaarmaakten voor een wandeling door het bos.

Rainforest in Quinault Valley
Rainforest in Quinault Valley

Het bos was dicht begroeid met naaldbomen en veel ondergroei. Vooral het enorme aantal varens viel op en uiteraard de mossen die overal van de bomen neerhingen. Dit bos word rainforest genoemd, omdat het lijkt op tropisch regenwoud, zij het dat het klimaat hier gematigd is.

We liepen een mooi rondje door het bos en kwamen terug op de weg. Bij Quinault Mercantile bestelden we sandwiches voor lunch. De waarschuwing bij de kassa dat men niet kon beloven snel te zijn, maar wel goed, werd meer dan waargemaakt. Men had bijna een uur nodig om twee eenvoudige sandwiches te prepareren.

Quinault Big Spruce Tree

Nadat we gegeten hadden, reden we de vallei verder in en kwamen vrijwel meteen bij de grootste spar ter wereld, die na een korte wandeling te bereiken was. Het bleek dat er nogal wat van die “grootste bomen ter wereld” in dit gebied voorkomen. Als je de bordjes goed leest, blijkt het dan om een specifiek ras of ondersoort te gaan, zodat je meerdere grootste sparren ter wereld tegen kunt komen.

Quinault Big Spruce Tree. Van Aberdeen naar Forks
Quinault Big Spruce Tree

De boom was inderdaad indrukwekkend groot en dik. Vier mensen probeerden een begin te maken met het omspannen van de boom, maar ze reikten nog niet tot aan de helft van de diameter.

We reden verder over de fraaie weg, die voor een deel onverhard was, maar wel overal goed te berijden bleek te zijn. Langs de Quinault River kwamen we steeds dieper in de vallei tot bij de brug waar we over de rivier naar de noordoever konden oversteken.

Quinault valley vanaf de brug over de rivier
Quinault Valley vanaf de brug over de rivier

De weg langs de noordoever bleek heel wat heuvelachtiger te zijn dan die aan de zuidkant. Ook hier was ongeveer de helft van de afstand onverharde weg. We maakten een korte stop bij een plaats waar je rond kon wandelen en bekeken het meer en enkele enorme bomen die daar omgewaaid waren.

Van Quinault Valley naar Ruby Beach

Daarna vervolgden we de weg naar Rt 101 en gingen verder naar het noorden. We naderden de oceaan en dat was te zien op de thermometer in de auto. Geleidelijk werd het steeds koeler en hier en daar dreef wat nevel het land binnen. We bereikten de kust en reden langs de kust naar het noorden. We passeerden verschillende stranden, die allemaal een nummer hadden. Bij Ruby Beach, het enige strand met een naam én een grote parkeerplaats, stopten we en parkeerden de auto.

We liepen het pad af naar beneden en scharrelden tussen de boomstammen door het strand op. Het was prachtig weer, maar wel wat frisjes. Het was afgaand getij en er was een breed stuk nat zand waarover we konden lopen. We bekeken de vele boomstammen die aangespoeld waren en de zogenaamde sea stacks, losstaande rotsen op het strand en in de zee. Aan de voet van deze stacks bleef water staan, waarin het waterleven goed zichtbaar was.

Ruby Beach
Ruby Beach
Aangespoelde boomstammen op Ruby Beach. Van Aberdeen naar Forks
Aangespoelde boomstammen op Ruby Beach

Van Ruby Beach naar Forks

We namen de tijd om hier uitgebreid rond te wandelen en te kijken. Daarna liepen we op gemak terug naar de parkeerplaats en reden het laatste stukje naar Forks, waar we zouden overnachten. We probeerden geld te pinnen, maar dat lukte niet. We ontdekten dat we de betaalpas op werelddekking hadden moeten zetten, wat we niet hadden gedaan. Gelukkig bood de mobiele app van de bank uitkomst. Daarmee was het zo geregeld.

We checkten in bij Pacific Inn Motel en gingen daarna lekker eten bij Bakeslees Bar & Grill. Daarna vonden we het tijd om te gaan slapen, al was het nog niet zo heel laat.

Mooie dag in een mooi park!

De route van vandaag. Afgelegde afstand: 206 km
De route van vandaag. Afgelegde afstand: 206 km

vorigeterug naar bovenvolgende

Geef een reactie. Vragen, aanvullingen en tips zijn welkom!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.