Kolob Canyon – woensdag 24 juli 2013

Van Hurricane naar Kolob Canyon

Na het onweer van gisteravond was het vanochtend helemaal opgeklaard. De lucht was strakblauw en de zon scheen uitbundig. Ik ontbeet buiten op het terras en vertrok daarna in westelijke richting. Ik ging de snelweg I-15 op en volgde die ca. 20 mijl naar het noorden. Daar sloeg ik af en ging de weg naar Kolob Canyon op. Dit is een apart deel van Zion National Park met een eigen bezoekerscentrum.

Zion National Park, Kolob Canyon
Zion National Park, Kolob Canyon

Scenic Drive Kolob Canyon

Dit deel van het park bestaat uit een scenic drive van ongeveer 5 mijl lang. Ik reed helemaal naar het einde  en parkeerde daar. Op deze plaats stond een ranger sterke verhalen te vertellen over hiking in the wilderness.

Terwijl hij stond te vertellen landde er een grote wesp op het tafeltje waarop wat spullen lagen. Het beest zag er vervaarlijk uit. Hij vertelde dat dit een tarantula hawk was, een wesp die in staat is een tarantula te doden met zijn steek. Daarna legt hij eitjes in de spin, waardoor de wespenlarven wat te eten hebben.

Zion National Park, Kolob Canyon
Zion National Park, Kolob Canyon

Op de parkeerplaats begint de Timber Creek Overlook Trail, een wandeling van een mijl over een bergrug naar een hogergelegen punt van waar je de omgeving kunt overzien. Ik liep deze wandeling en maakte heel wat foto’s. Inmiddels was het behoorlijk warm geworden. Ondanks de hoogte wordt het gemakkelijk tussen de 20 en 30 graden, wat eigenlijk een beetje te warm bleek om te wandelen. Toen ik terug op de parkeerplaats was, reed ik de scenic route terug, maar nu stopte ik verschillende keren om foto’s te maken.

Kolob Reservoir

Nadat ik beneden gekomen was verliet ik Kolob Canyon. Ik reed de snelweg een stukje naar het zuiden op, om er na een mijl of 15 weer af te gaan. Inmiddels was het twaalf uur geworden dus nam ik eerst lunch in Hurricane. Daarna ging ik op zoek naar de Kolob Reservoir Road. Deze weg loopt deels door Zion National Park en leidt naar het Kolob Reservoir, dat op ongeveer 20 mijl van de hoofdroute ligt.

Hurricane
Hurricane

Het was een bijzonder fraaie route door afwisselend landschap. Stukken land waar vee wordt gehouden wisselden zich af met bos, al dan niet afgebrand of woestijnlandschap. De weg klom geleidelijk, soms zelfs aardig steil. De plaatsen waar de weg door het park liep waren duidelijk herkenbaar.

Eerst aan de kleur van het asfalt. Dat is in het park roodgekleurd. Maar ook aan het landschap, dat in het park toch niet iets spectaculairder was dan op de stukken waar de weg zwartgekleurd was. Ik deed ongeveer een uur over de tocht naar het reservoir, dat een enorme plas water is, waarop bootjes voeren.

Zion National Park, Kolob Reservoir
Zion National Park, Kolob Reservoir

Uitzicht vanaf Lava Point

Daarna keerde ik om en reed terug, waarbij ik de dirt road naar Lava Point even opreed en naar het uitkijkpunt liep. Daarvandaan kon ik heel ver kijken en nu bleek dat ik ver boven de merkwaardige rotsen van Zion was geklommen. Ik kon ze in de verte zien liggen, als lagen ze in een vallei. Vervolgens reed ik terug naar de hoofdweg en sloeg linksaf in de richting van Springdale, dat ik al spoedig bereikte.

Zion National Park, gezien van Lava Point
Zion National Park, gezien van Lava Point

Valley Overlook Trail

Ik reed het dorp helemaal door en ging het park in tot net voorbij de tunnel waar ik parkeerde en begon aan de Valley Overlook Trail. Dat is een korte wandeling naar een uitzichtpunt boven de vallei waar de weg zich omhoogslingert naar de tunnel.

Het pad is redelijk vlak, maar voert af en toe langs steile dropdowns, zoals dat hier genoemd wordt. Op sommige plaatsen stond een railing of een ketting, maar hier en daar was het echt goed oppassen. De temperatuur was iets te hoog om lekker te wandelen. Dat kwam ook door de felle zon, die hier duidelijk sterker is dan bijvoorbeeld in Zwitserland.

Zion National Park, Valley Overlook Trail
Zion National Park, Valley Overlook Trail

Ik bereikte het uitkijkpunt en keek de vallei in. Ik realiseerde me dat ik boven de kenmerkende boog in de rosten moest staan en zag de auto’s langzaam omhoogkruipen op de weg naar de tunnel. De echte vallei, die ik associeerde met Zion National Park, was hiervandaan niet te zien en dat had ik eigenlijk wel verwacht. Desondanks was het een mooi loopje door een schitterend ruig gebied met een mooi uitzicht op de vallei waar de weg doorheen loopt.

Zion National Park
Zion National Park

La Quinta in Springdale

Ik liep terug naar de auto en reed door de tunnel en via de haarspelden terug naar Springdale. Daar zocht ik La Quinta op, waar ik een kamer had besproken. Voor de eerste keer vroeg men naar mijn AAA-lidmaatschapsbewijs. Toen ik mijn ANWB pas liet zien, vertelde de dame dat deze niet geldig was, omdat er niet uitdrukkelijk AAA op stond. Kennelijk hanteerde dit motel andere regels dan de anderen, want dit had ik nog niet eerder meegemaakt.

De kamer die ik kreeg was fantastisch. Aan de achterkant van een gebouwtje met zo’n 16 – 20 kamers, rustig gelegen en al aardig afgekoeld. Ik ging eten bij een steakrestaurant een eindje verderop, waar ze Guinness op de tap hadden en at daarbij een Ceasar Salad met chicken.

Prachtige dag 158 mijl

Voor meer foto’s van deze vakantie klik hier (deel 1) of hier (deel 2) of hier (deel 3)

vorigeterug naar bovenvolgende

Geef een reactie. Vragen, aanvullingen en tips zijn welkom!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.