Kapelle – Calais
Vanmorgen stonden we op tijd op omdat we de boot in Calais moesten halen. We ontbeten, maakten broodjes klaar voor onderweg en ik bracht de spullen in de auto. Toen konden we beginnen aan de etappe van Kapelle via Calais naar Kent.
Aangezien er rond Kapelle nog steeds gewerkt werd bij enkele spoorwegovergangen reden we via Kloetinge en de Oostmolenweg naar de oprit van de A58 bij het beruchte Foodcourt aan de Nansenbaan. Daarna ging de reis via de gratis(!) Westerscheldetunnel, Terneuzen, Oostburg en Brugge naar de E40 die we konden volgen tot in Calais.
Er was niet veel verkeer onderweg en we konden overal vlot doorrijden. Na een korte stop bij Mannekensvere reden we het laatste stuk tot Calais in een half uurtje. We waren op tijd bij DFDS en checkten in voor de boot van 12:50 uur.
De Franse douane had niet veel tijd nodig om ons door te laten. De Britse douanebeambte die we daarna moesten passeerden moest een groot aantal handelingen verrichten voordat ze ons verder kon laten rijden. Daarna werd onze auto ook nog gecontroleerd. Dat gebeurde steekproefgewijs. Zodra men klaar was met een auto werd een willekeurige volgende aangehouden en globaal doorzocht.
Uiteindelijk waren we op tijd bij de boot en konden we meteen doorrijden. Op de Côtes des Dunes wees men ons een plaats aan voorbij de helft van het autodek. De boot zou op dit dek lang niet vol komen.
Overtocht naar Dover
Terwijl we ons installeerden bij de grote ramen aan de voorkant van het schip zagen we hoe de laatste auto’s aan boord werden gereden. Een minuut of acht voor de vertrektijd werden de motoren van het schip gestart, de verbindingen met de wal verbroken en draaiden we weg van de kade. Nadat we gekeerd waren, voeren we de nieuwe haven van Calais uit en begonnen aan de overtocht naar Dover.
We aten onze broodjes op en keken naar het water en de Jan van Genten, die gedurende een deel van de reis voor de boot opvlogen van het water en even verder weer neerstreken. Het weer was bewolkt, de krijtrotsen waren te zien, maar bleven lang in de nevel gehuld.
Na een rustige overtocht voeren we de haven van Dover binnen, waar de boot opnieuw moest keren, zodat we er vanaf de achterzijden vanaf zouden kunnen rijden.
Van Dover naar Canterbury
Het ontschepen verliep vlot en de passage van de douanes aan de Engelse kant bracht ook geen oponthoud met zich mee. Ook in Dover kun je nog aangehouden worden voor controle van jezelf of je voertuig, maar wij konden ongehinderd doorrijden.
We reden de A2 op en na een half uurtje stonden we geparkeerd bij Morrisons in Wincheap om wat inkopen te doen voor vanavond. Daarna reden we naar ons onderkomen voor de komende nacht. Ook nu hadden we een kamer geboekt bij House of Agnes, dat zichzelf een bijzondere B&B noemt.
We reden door het smalle poortje naar achter, waar we een parkeerplaats vonden. We pakten wat spullen en liepen naar de ingang om in te checken.
Nadat we ons geïnstalleerd hadden gingen we op pad om Canterbury opnieuw te verkennen.
Wandeling door Canterbury
Net als verleden jaar bleek het ook nu enorm druk te zijn in Canterbury op vrijdagmiddag. Er liepen heel veel jongelui op High Street die uit school kwamen en nog even de stad in gingen. Er stonden diverse kraampjes waar vooral etenswaren werden verkocht, maar ook zaken als goedkope sieraden en exotische producten.
We bezochten de Post Office, waar we een aantal bankbiljetten die uit de roulatie waren genomen omwisselden voor geldige bankbiljetten. Daarna keken we rond in de winkelstraten, dronken een eerste kop Engelse thee in een tearoom, waarna we het terrein van de kathedraal opliepen om de Evensong bij te wonen.
Evensong in Canterbury Cathedral
Net als eerdere jaren stond de kathedraal voor een deel in de steigers. Mogelijk vindt het onderhoud voortdurend plaats en is er altijd wel een deel van dit enorme gebouw dat onderhouden wordt.
Het steigerwerk stond nu tegen de westgevel bij de noordertoren. Het zuidportaal, dat verleden jaar nog in de steigers stond, was nu gereed en stond er prachtig bij.
We gingen de kathedraal binnen en zochten een plaatsje in het koor, waar al heel wat mensen zaten te wachten op de Evensong. Nadat de enorme klok een poosje geluid had, speelde de organiste een preludium met de zachte geluiden van het orgel. Daarna kwam het koor binnen en begon de dienst.
De dienst werd gezongen door de Lay Clerks, de mannen van het ‘gewone’ koor, aangevuld met enkele vrouwelijke alten. De muziek was grotendeels oud, maar de versicles and responses waren van Cleobury, de dirigent die King’s College Choir beroemd maakte. De rol van de organiste bleef beperkt tot het aangeven van enkele begintonen en het begeleiden van de afsluitende hymn.
Het was een indrukwekkende dienst, zeker ook door de fraaie koorzang.
Diner in Miller’s Arms
Na de Evensong wandelden we naar The Parrot, waar we wilden eten. Helaas was de pub volgeboekt, zodat we op zoek moesten naar een ander restaurant. Niet ver van The Parrot vonden we Miller’s Arms. Bij deze pub hadden we al eens eerder geprobeerd te eten, maar toen was de keuken daar niet actief. Vandaag wel en ze hadden plaats voor ons ook.
We kregen een heerlijk maal voorgeschoteld en dat in een recordtempo. We aten met smaak van onze eerste pubmaaltijd, terwijl het langzaam maar zeker drukker werd in het restaurant. Na het eten liepen we terug naar House of Agnes, waar we niet al te laat gingen slapen. Door het tijdsverschil van een uur voelde het later aan dan het was en voor morgen stonden heel veel autokilometers op de planning, een reden om op tijd naar bed te gaan.
terug naar boven – volgende
