Ontbijt in The Poltimore Inn
Afgelopen nacht sliepen we heerlijk in het stille en donkere huisje, ook wel lodge genoemd, achter The Poltimore Inn. We stonden op tijd op en maakten ons klaar om te gaan ontbijten voordat we aan de reis naar Wells en Chichester zouden beginnen.
We liepen omhoog naar de pub en konden aanschuiven voor het ontbijt in de eetzaal achter de pub, met uitzicht op de heuvels en weiden die we vanuit onze lodge ook konden zien. Het was erg rustig. Toen we binnenkwamen ging er juist iemand weg en de rest van de tijd hebben we alleen in de eetzaal gezeten. De kok nam onze bestelling op en even later kregen we een heerlijk ontbijt geserveerd.
Na het ontbijt liepen we terug naar ons huisje en pakten in voor de volgende etappe. Ik bracht alvast een deel van de spullen in de auto, die op The Square geparkeerd stond. Daarbij kom ik een mooi plaatje schieten van de pub, die lange tijd in vervallen toestand is geweest en toen nieuw leven werd ingeblazen. We begrepen dat de pub zowel dorpelingen als toeristen aantrekt.
Van North Molton naar Wells
We pakten de rest van onze spullen en bij elkaar en na een laatste blik op het prachtige uitzicht vanaf onze lodge liepen we omhoog naar de auto. We gingen de pub even binnen om de sleutel in te leveren. Daarna legden we de bagage in de auto en gingen op pad naar Wells.
We reden eerst terug naar de A361. We gingen deze weg op in oostelijke richting en konden meteen lekker doorrijden. Dit was een vierbaansweg, met slechts af en toe een rotonde. We vervolgden de weg tot we voorbij Tiverton bij de M5 kwamen. Die snelweg volgende we in noordelijke richting, terwijl we uitkeken naar een supermarkt omdat we water wilden kopen. Ergens in de buurt van Tauton vonden we een Sainsbury’s, vlakbij de snelweg, waar we even stopten en water en wat andere inkopen deden.
Wandeling door Wells
Daarna reden we verder naar Wells, waar we aan het eind van de morgen arriveerden. We parkeerden op een parkeerplaats aan Union Street en kochten een redelijk geprijsd parkeerkaartje. Daarna liepen we naar het centrum van de stad.
Door High Street liepen we naar Wells Market. Daarna onder de poort door naar de gracht om het bisschoppelijk paleis. Over deze gracht met de naam The Palace Moat ligt een brug met een poort. Aan een van de ramen van het poortgebouw hing een bel met een touw. De zwanen in de gracht trokken aan het touw, zodat de bel luidde, waarna ze beloond werden met wat voer. Deze traditie bleek al bijna tweehonderd jaar te bestaan.
We gingen de brug niet over en bezochten het bisschoppelijk paleis niet, gezien de beschikbare tijd en de gevraagde toegangsprijs. We liepen even rond buiten de gracht, tussen een menigte duiven die door toeristen werd gevoerd. Daarna gingen we terug om de kathedraal te bekijken.
Wells Cathedral
We konden niet binnendoor naar de kathedraal lopen en moesten de ene poort uit en de andere in voordat we bij de kathedraal kwamen. Ook hier gingen we niet naar binnen, de toegangsprijzen voor sommige kathedralen zijn absurd hoog, zeker als je weinig tijd hebt en alleen even binnen wilt kijken. Gelukkig werd er voor het bekijken van de indrukwekkende façade geen toegang gevraagd.
Het westfront van deze kathedraal is beroemd om de ca. 300 beelden die in de gevel staan. Van een afstandje, maar zeker van dichtbij maakte dit een overweldigende indruk. We zagen grote en kleinere beelden en beeldengroepen. Er was duidelijk kleurverschil te zien tussen oudere en meer recente beelden. Kennelijk was er nog niet zo lang geleden gerestaureerd aan deze imposante façade.
Vicar’s Close
We liepen om de kathedraal heen naar Vicar’s Close, een van de oudste straatjes in Europa. De huisjes schijnen er nog precies zo bij te staan als tijdens de bouw. En ze worden nog voor hetzelfde doel als waarvoor ze zijn gebouwd, de huisvesting van de koorzangers die in de kathedraal dienst doen.
Het straatje lag er keurig bij. Bij de ingang hing een bord waarop aangekondigd werd dat er in de komende jaren verbouwd en aangepast gaat worden, zodat geïnteresseerden meer informatie kunnen krijgen bij een wandelingetje door dit straatje. Wij zagen het dus nog in “originele” staat en hoefden geen toegang te betalen. Toch ontmoetten oud en nieuw elkaar hier, getuige een Morgan sportauto die hier nonchalant geparkeerd stond.
We liepen het straatje weer uit. Achteraf ontdekten we dat het ingenieus is opgezet. Als je vanaf de kathedraal het straatje inkijkt, wordt het naar het eind toe wat breder, zodat voor het oog de breedte constant is. Kijk je richting de kathedraal, dan lijkt de straat wat nauwer te worden, wat geen probleem is, omdat daar de vieringtoren van de kathedraal heet uitzicht domineert.
Van Wells naar Chichester
Op de markt namen we een lunch in The Crown at Wells. Ze serveerden hier een “spicy tomato soup”, die overweldigend spicy was… De kaas scones die erbij hoorden smaakten heerlijk. En de soep was ook prima te doen, al aten we niet alles op.
We liepen terug naar de parkeerplaats en begonnen aan de rit naar Chichester. Het aantal mijlen van deze reis viel wel mee. Omdat we in feite dwars op de meestgebruikte rijrichtingen reden, deden we vrij lang over deze reis. We kwamen dwars door Salisbury heen en zagen veel andere steden en dorpen, waar de weg soms recht doorheen liep.
Voorbij Salisbury was het steeds duidelijker merkbaar dat we in gebieden kwamen waar meer mensen woonden dan we afgelopen dagen gewend waren. Rond Southampton en Portsmouth, waar we geregeld stukjes snelweg hadden, was het ronduit druk te noemen, al kwamen we nergens stil te staan.
We arriveerden goed op tijd in Chichester en parkeerden op Northgate Car Par, een grote parkeerplaats aan het einde van North Street.
Chichester
Nadat we parkeergeld hadden betaald liepen we door North Street de stad in. Ik had Chichester al eerder bezocht en ook nu viel de prettige sfeer in deze stad mij en ons weer op. Vergeleken met andere binnensteden die we gezien hebben, heeft dit centrum nog aardig wat onafhankelijke winkels, met een collectie die zichtbaar de moeite waard was.
We liepen in de richting van de kathedraal en omdat het al te laat was om de kathedraal nog te bezoeken liepen we in de richting van de Cloisters en de Bishop’s Palace Garden.
Ten zuiden en westen van deze kathedraal liggen de tuinen die bij het bisschoppelijk paleis horen. Het grootste deel van de tuinen was vrij toegankelijk, behalve de delen van de tuin die meteen bij het paleis liggen.
Vanuit de tuin hadden we een mooi uitzicht op de kathedraal, met de torens en de historische Bell Tower die boven de bebouwing uitstaken.
Evensong in Chichester Cathedral
We liepen de tuin door en zagen hoe verzorgd dit er allemaal uitzag. Bij de ingangen kon je een plattegrond lenen, waarop de bijzondere bomen die deze tuin heeft waren ingetekend. Alles in de stad en rondom de kathedraal straalde kwaliteit en verzorging uit, naar ons idee meer dan in Canterbury en Exeter.
We kwamen bij de hoofdingang van de kerk en gingen naar binnen voor de Evensong. Ook in deze kathedraal ging het er ontspannen aan toe. We mochten nog even rondlopen en rondkijken (de kathedraal vraagt sowieso geen toegangsprijs voor toeristen) en op speciaal verzoek werden we zelfs even naar het raam van Chagall gebracht, dat eigenlijk niet meer toegankelijk was i.v.m. de dienst die binnenkort zou beginnen.
Het raam bevond zich in de kooromloop van de kerk, aan de noordzijde. Dit gedeelte was al afgesloten, maar een vriendelijke medewerker was heel bereidwillig om het hekje even open te doen, zodat we het kleurrijke tafereel dat Psalm 150 uitbeeldt konden bekijken.
De Evensong werd verzorgd door het koor van de kathedraal. De hoge stemmen werden door jongens en meisjes gezongen, een variant die we nog niet eerder tegenkwamen. De liturgie was van hoge kwaliteit en de muziek voornamelijk oud en allemaal heel transparant, iets waar deze kathedraal bekend voor schijnt te zijn. De opkomst was bemoedigend. Ondanks het feit dat er in het koor niet heel veel plaatsen zijn waren deze wel allemaal bezet en moesten wij uitwijken naar de losse stoelen naast de koorbanken, waar we niet alleen zaten.
Van Chichester naar Chilgrove
Na de laatste Evensong van deze vakantie liepen we op gemak terug door de donker wordende straten van Chichester. We haalden de auto op bij North Gate Car Park en begonnen aan het korte ritje naar Chilgrove. We reden een eindje naar het noorden en toen wat meer noordwest tot we bij Chilgrove aankwamen en ons meldden bij The White Horse.
Achter deze pub van de Butcombe brouwerij kregen we een prachtige kamer in een van de bijgebouwtjes. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, namen we een afscheidsdinertje in de pub. Daarna gingen we op tijd slapen na een dag waarop we veel cultuur hadden gezien en genoten.
vorige – terug naar boven – volgende
