Brood kopen en ontbijten
Vandaag wilden we wandelen op Moosalp. Voordat we op pad gingen reed ik eerst naar het dorp om brood te kopen. We hadden vannacht voortreffelijk geslapen in het ruime Moritzhaus en nu hadden we wel trek in een ontbijtje. Ik parkeerde op het dorpsplein van Grächen, waar je 60 minuten gratis mag staan. Dat was ruim voldoende voor het kopen van brood. Parkeren is in Grächen niet zo eenvoudig. Een deel van het dorp is autovrij en de huizen staan dicht op elkaar zodat mensen hooguit plaats hebben voor hun eigen auto.
Met het brood reed ik terug naar Bina, waar we een ontbijtje klaarmaakten en lunch voor vanmiddag. Nadat we ontbeten hadden maakten we ons klaar voor vertrek. Zo’n eerste keer is dat altijd weer even uitzoeken en puzzelen. We pakten alles in en stapten in de auto om te vertrekken naar Moosalp.
Van Grächen naar Moosalp
We reden de berg af naar St. Niklaus en daarna het dal uit tot we bij Illas kwamen. We kozen nu niet voor de prachtige nieuwe weg omlaag, maar sloegen linksaf, over de oude brug Stalden in. Net over de brug begint het weggetje naar Törbel en vandaar door naar Moosalp, dat op ca. 2000 meter ligt. We reden de weg op en namen al veel haarspeldbochten voordat we in Törbel kwamen.
De huizen staan hier dicht op elkaar en dicht boven elkaar. Tussen de huizen door slingerden we met af en toe nauwe passages verder omhoog.
Boven het dorp werd de weg minder bochtig en werden de wanden waarlangs we reden minder steil om uiteindelijk over te gaan in grasland en later bos. Op het grasland was overal activiteit van hooibouw zichtbaar. Er lag gras te drogen en hier en daar zagen we mensen bezig met het harken of oprapen van het hooi.
Parkeren op Bürchneralp
Rond half twaalf kwamen we op Moosalp aan. We reden langs de parkeerplaats en de twee restaurants heen en gingen meteen verder naar beneden. Iets lager parkeerden we op Bürchneralp. Enkele jaren geleden lag deze parkeerplaats nog buiten de betaaldparkeren-zone, maar nu moest daar ook betaald worden. Het aardige was dat dit gewoon met EasyPark kon. Wel moest je een eindtijd kiezen, zodat we mogelijk zouden betalen dan nodig was. Later bleek dat je een lopende parkeeractie daar ook kan stoppen, waarna het bedrag wordt herberekend.
We trokken onze schoenen aan en smeerden wat tegen zonnebrand, hoewel de zon niet uitbundig scheen. Toen we klaar waren om te gaan lopen begon het zachtjes te regenen. We gingen even in de auto zitten en nadat het al snel ophield met regenen besloten we van start te gaan. Op de buienradar was helemaal geen regen te zien en de weersvoorspelling voor de komende uren was gunstig.
Wandeling op Moosalp
We liepen van Bürchneralp omhoog naar de parkeerplaats op Moosalp. Daarbij zagen we de huisjes die langs het laatste deel van de weg naar Moosalp staan. We vroegen ons opnieuw af of daar herders woonden, of dat die huisjes mogelijk werden verhuurd als vakantiewoning.
We liepen om de grote koeienschuren heen en begonnen toen aan onze route over de alp. Het viel niet altijd mee om het uitgezette pad netjes te volgen. Er staan wandelbordjes op de alp en hier en daar zagen we een gemarkeerde steen, maar de koeien maken ook paadjes en houden zich niet aan wandelbordjes of verfmarkeringen. Af en toe dwaalden we dus wat van de route af, maar de handige navigatiefunctie van de Outdooractive-app op de telefoon greep steeds in en waarschuwde voor het afwijken van het pad.
We kwamen tijdens de wandeling langs verschillende laaggelegen delen op de alp, die kennelijk onder water hadden gestaan, maar nu alleen nog wat drassigheid lieten zien. We vorderden langzaam maar zeker in de richting van het eerste echte meer met een naam, de Böniger See.
Van de Böniger See over Stand naar de Breitmattensee
Voor we daar kwamen zagen we de kudde koeien van Moosalp ergens op een bult in het landschap liggen herkauwen. Uiteraard lieten de koeien hun bellen daarbij luid hoorbaar rinkelen. De Böniger See bevatte wel wat water, maar was ook nu grotendeels vol gegroeid met grasachtige planten, waarvan sommige een witte pluizige kop hadden.
Bij de Böniger See staat een prachtige bank, waarop we heerlijk zouden kunnen zitten voor onze lunch. Helaas was de bank bezet en de wandelaars die er zaten maakten nog geen aanstalten om weg te gaan. We liepen dus verder en begonnen aan de korte klim naar Stand.
Ook vandaag was het uitzicht vanaf Stand prachtig mooi. De Walliser en Berner bergen waren allemaal te zien, al hing er boven Berner Oberland wel wat bewolking, zodat we de Bietschhorn niet in het zicht kregen.
We daalden af van Stand en kwamen opnieuw langs de Böniger See. Intussen was het zachtjesaan tijd om te lunchen en al wandelend keken we spiedend uit naar een geschikte ‘zitsteen’. Die zagen we niet bij de Böniger See, waarna we doorliepen naar de Breitmattensee.
Van de Breitmattensee naar Bürchneralp
Bij de Breitmattensee, die er schilderachtig bijlag, vonden we na enig zoeken een mooi plekje om onze lunch op te eten. Op dit deel van de Moosalp was het rustig. Slechts af en toe passeerden enkele wandelaars en ook kwamen we een groepje mountainbikers tegen.
Inmiddels waren we ruim over de helft van onze geplande route en begonnen we aan de terugweg naar Bürchneralp, waar we de wandeling waren begonnen. Dit deel van Moosalp ligt vrij ver van de parkeerplaats af en het was er dan ook bijzonder rustig. De meesten mensen blijven aan de zuid- en oostzijde van de alp. Daar zijn de meertjes te vinden en is het landschap wat opener dan aan de noordzijde.
Iets voor half vier waren we terug bij de auto. We waren dus 3,5 uur onderweg geweest. We wisselden van schoeisel en begonnen aan de terugweg naar Grächen.
Scan de QR code of klik hier voor een overzicht van de wandeling op Outdooractive
Van Moosalp via Eyholz naar Grächen
We reden weg in de richting van Bürchen. Toen we daar aankwamen, sloegen we rechtsaf het verbindingsweggetje naar Zeneggen in. Dat dorp lag er fraai bij boven het Vispertal. We hadden hier een huisje kunnen boeken voor deze vakantie en dat zou best een mooie plek zijn geweest.
We daalden op gemak af naar Visp en reden door naar Eyholz om boodschappen te doen bij de grote Coop die daar gevestigd is. Daarna gingen we door de avondspits terug door Visp om de weg naar Stalden in te slaan.
Een klein half uurtje later waren we terug in het Moritzhaus waar we een maaltje bereidden van Marokkaanse snijbonen met een Zwitserse braadworst. We keken terug op een mooie eerste dag in de bergen!
vorige – terug naar boven – volgende
